Amina Tyler

Amina Tyler[1]
Amina Tyler in Tunis op 22 augustus 2013.
Algemene informatie
Geboortenaam Amina Sboui
Geboren 7 december 1994
Tunesië
Nationaliteit Tunesische
Beroep Schrijver, activist
Bekend van Naakte protestfoto

Amina Tyler (Arabisch: أمينة تيلر) geboren als Amina Sboui (Arabisch: أمينة السبوعي) (Tunis, 7 december 1994[1]) is een Tunesische student, vrouwenrechtenactivist en voormalig lid van FEMEN.[2]

Biografie

Naaktfoto "Mijn lichaam is van mij"

Externe afbeeldingen
"Mijn lichaam is van mij en niet de bron van de eer van wie dan ook"
FEMEN op begraafplaatsmuur

Op 11 maart 2013 was Tyler (toen 19 jaar oud) de eerste Tunesische vrouw die een foto van zichzelf met een naakt bovenlichaam op Facebook postte, met daarop de zin "Mijn lichaam is van mij en niet de bron van de eer van wie dan ook" geschreven in het Arabisch.[3] De foto werd beschouwd als een grof schandaal en ontketende een grote controverse in de Tunesische samenleving, vergelijkbaar met de naakte zelfportretten van de Egyptische activist Aliaa Elmahdy twee jaar eerder. Op 16 maart nodigde de populaire talkshowpresentator Naoufel Ouertani haar uit bij zijn programma op Ettounsiya, waarin ze door pixels onherkenbaar werd gemaakt. Ze legde uit dat ze niet voor seksuele redenen topless had geposeerd, maar om de bevrijding van vrouwen in een patriarchale samenleving te eisen.[4]

Imam Adel Almi vaardigde een fatwa uit dat Tyler met 100 zweepslagen moest krijgen en daarna ter dood worden gestenigd.[5]

Gevangenneming

Op 19 mei 2013 schilderde ze de letters "FEMEN" op de muur van een begraafplaats[6][7] in Kairouan om te protesteren tegen het jaarcongres van de salafistische partij Ansar al-Sharia. Ze werd gearresteerd en gebracht naar de Messaadine-gevangenis in Sousse.[8] Ze kon maximaal 1 jaar celstraf krijgen.[9]

Tylers vader, de arts Mounir Sbouï, zei in een interview met de Franse krant Libération dat zijn dochter een fout had gemaakt, maar geen misdaad had begaan. Hij was zelf lang een activist en campagnevoerder geweest van de socialistische partij Ettakatol, maar verliet de partij nadat deze toetrad tot de 'Trojka'-regering samen met Ennahda en Congres voor de Republiek. Hij zei zelfs trots te zijn op zijn dochter die "opkwam voor haar ideeën", die hem aan zijn eigen waarden herinnerde en deed inzien dat men actief moet zijn.[10]

Maryam Namazie interviewt Amina en Aliaa Elmahdy (8 maart 2014).

Er volgden internationale protesten om haar vrij te laten. Op 29 mei 2013 hielden drie FEMEN-leden in Tunis een topless protest om de vrijlating te eisen met de kreten "Free Amina!" en "A women's spring is coming!" (een verwijzing naar de Arabische Lente).[9] Op 12 juni 2013 veroordeelde een Tunesische rechter de FEMEN-leden – een Duitse vrouw en twee Françaises – tot vier maanden en een dag celstraf wegens openbare onfatsoenlijkheid tijdens hun protest voor de vrijlating van Tyler.[11] De demonstranten, Pauline Hillier, Marguerite Stern en Josephine Markmann, werden op 26 juni 2013 vrijgelaten nadat een Tunesische rechtbank hun celstraf ophief op voorwaarde dat ze hun verontschuldigingen aanboden. Toen ze de volgende dag in Frankrijk terugkeerden, trokken ze die echter weer in en onthulden de miserabele omstandigheden waarin ze gevangengehouden waren.[12]

Amina Tyler werd op 29 juli 2013 vrijgesproken van minachting en laster, maar bleef gevangen in afwachting van een aparte zitting over de beschuldiging een begraafplaats te hebben ontheiligd.[13][14][15]

Later activisme

FEMEN-leden had protesten georganiseerd bij de Tunesische ambassade in Parijs waar ze scandeerden 'Amina akbar! FEMEN akbar!' (verwijzend naar de takbir) en bij de Grote Moskee van Parijs waarbij ze een vlag van de Jihad verbrandden. Toen Tyler in augustus 2013 vrijkwam uit de gevangenis, verklaarde ze de groep te verlaten uit protest, omdat ze meende dat FEMEN's acties in Parijs niet respectvol waren jegens andermans religie en de organisatie niet financieel transparant vond. Inna Shevchenko reageerde verbaasd: "Het is dankzij FEMEN dat Amina nu uit de gevangenis is."[16]

In 2013 verhuisde Tyler naar Parijs,[17] waar ze haar middelbaar onderwijs voltooide en als co-auteur haar autobiografie schreef en in februari 2014 publiceerde[17] met de titel Mijn lichaam is van mij (ISBN 978-2259223157).[18][19] Op Internationale Vrouwendag op 8 maart 2014 demonstreerde Tyler samen met zeven andere Arabische en Iraanse vrouwen, waaronder Maryam Namazie en Aliaa Elmahdy, naakt bij de Piramide van het Louvre voor vrouwenrechten, waarbij ze in het Frans leuzen scandeerden voor vrijheid, gelijkheid en secularisme (laïcité).[20][21][22]

Zie ook

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Amina Tyler op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. a b (fr) Girard, Quentin, Amina. Un nouveau dessein (5 september 2013). Gearchiveerd op 30 december 2014. Geraadpleegd op 29 december 2014.
  2. (es) Reaparece ante el juez la joven feminista tunecina Amina Tyler, que sigue detenida (5 juni 2013). Gearchiveerd op 27 augustus 2018. Geraadpleegd op 29 juli 2013.
  3. (es) El País, Amina: sola frente a los radicales (25 mei 2013). Gearchiveerd op 27 augustus 2018. Geraadpleegd op 29 juli 2013.
  4. (de) Verdammt, ein Busen! Ihr Name wird in deutschen Medien kaum erwähnt: Amina Tyler, die mit ihren Fotos für Aufruhr sorgte. Eine Rekonstruktion.. Der Freitag (12 april 2013). Gearchiveerd op 27 november 2015. Geraadpleegd op 30 december 2014.
  5. Amina Tyler, condenada a morir a pedradas en Túnez (2013). Gearchiveerd op 25 maart 2013. Geraadpleegd op 29 juli 2013.
  6. Nawaat – Affaire Amina : ce que l’on sait sur son arrestation et les charges qui pèsent contre elle. Nawaat.org. Gearchiveerd op 19 januari 2016. Geraadpleegd op 10 september 2016.
  7. Nawaat – Amina en liberté conditionnelle. Nawaat.org. Gearchiveerd op 8 december 2015. Geraadpleegd op 10 september 2016.
  8. (fr) Amina sera jugée le 30 mai à Kairouan (23 mei 2013). Gearchiveerd op 9 juni 2013. Geraadpleegd op 29 juli 2013.
  9. a b (en) "Trial begins in Tunisia of 'Femen' activist", Euronews, 30 mei 2013. Gearchiveerd op 22 augustus 2019. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  10. (fr) Auffray, Elodie, Mounir Sboui. Père et fier d’Amina. Libération (5 juni 2013). Gearchiveerd op 30 december 2014. Geraadpleegd op 30 december 2014.
  11. "Femen activists jailed in Tunisia for topless protest", BBC News, 12 juni 2013. Gearchiveerd op 27 augustus 2018. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  12. "Femen activists jailed in Tunisia retract apology", The Guardian, 27 juni 2013. Gearchiveerd op 27 augustus 2018. Geraadpleegd op 28 augustus 2018.
  13. "Tunisian Femen activist ‘acquitted’ of defamation", France 24, 29 juli 2013. Gearchiveerd op 27 augustus 2018. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  14. "Tunisia dismisses charge against Femen activist Sboui", Deutsche Welle, 29 juli 2013. Gearchiveerd op 29 augustus 2018. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  15. Lisa Bryant, "Tunisian Activist Acquitted Amid Growing Unrest", Voice of America, 29 juli 2013. Gearchiveerd op 5 maart 2016. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  16. Topless Tunisian teen activist dumps Femen, but still takes naked selfies. Vocativ (20 augustus 2013). Gearchiveerd op 21 augustus 2013. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  17. a b (fr) Delphine de Mallevoüe & Lucile Quille, L’ex-Femen tunisienne Amina aurait été tondue en plein Paris | Le Figaro Madame. Madame Le Figaro (7 juli 2014). Gearchiveerd op 29 augustus 2018. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  18. Daniel Silas Adamson, 100 Women 2015: Return of a topless rebel. BBC News (28 november 2015). Gearchiveerd op 21 oktober 2018. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  19. Laura Eduati, Amina Sboui: "Non rinnego la mia foto in topless. Dopo Charlie Hebdo, i musulmani devono chiedere di cambiare il Corano". Huffingtonpost.it (18 januari 2015). Gearchiveerd op 22 juli 2016. Geraadpleegd op 10 september 2016.
  20. Waleed Al-Husseini, Nude dancing in Louvre Museum Square: Proud "Arab" women atheists? | Adonis Diaries. Adonis49.wordpress.com (10 maart 2014). Gearchiveerd op 27 augustus 2018. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  21. "Oben-ohne-Protest vor dem Louvre", Rheinische Post, 8 maart 2014. Gearchiveerd op 29 augustus 2018. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
  22. Maryam Namazie, Fariborz Pooya & Bahram Soroush, It is my body, 30 Apr 2014. Nano Golesorkh. Council of Ex-Muslims of Britain (1 mei 2014). Gearchiveerd op 18 september 2018. Geraadpleegd op 29 augustus 2018.
Bibliografische informatie