De Grand Prix-wegrace van België 1957 was de vierde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1957. De races werden verreden op 7 juli 1957 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy. In België kwamen alle klassen aan de start.
Algemeen
De trainingen werden overschaduwd door de dood van Roberto Colombo. Het ongeluk gebeurde bij de ingang van de S-bochten bij Stavelot. De training werd niet stilgezet en de ambulance die Roberto Colombo meenam moest tussen een aantal trainende zijspancombanaties door laveren. Roberto overleed echter nog onderweg naar het ziekenhuis. MV Agusta trok de Italiaanse rijders Umberto Masetti en Fortunato Libanori terug uit de races, maar de "buitenlanders" John Surtees, John Hartle en Luigi Taveri namen wel deel aan de wedstrijden. In deze Grand Prix werd de wereldtitel in de zijspanklasse beslist.
500cc-klasse
In België nam Gilera-teamleider Roberto Persi een chauvinistische beslissing die slecht uit dreigde te pakken. De motor van Libero Liberati wilde niet starten en hij overlegde met de raceleiding om Liberati met de motor van Bob Brown te laten starten. Met die motor én het startnummer van Brown won Liberati, maar na protesten van MV Agusta en Norton werd hij alsnog gediskwalificeerd. Brown kon uiteraard niet rijden, maar Bob McIntyre ook niet omdat hij nog last had van een nekblessure na zijn val in Assen. Jack Brett (Norton) werd tot winnaar verklaard, maar die beslissing werd in januari 1958 door de FIM teruggedraaid. Slechts zes coureurs bereikten de finish. Keith Campbell reed de snelste ronde met de Moto Guzzi Otto Cilindri, maar viel uit.
Uitslag 500cc-klasse Niet gestart | Niet gefinisht | Niet deelgenomen |
Top tien tussenstand 500cc-klasse
350cc-klasse
In de 500cc-race reed Keith Campbell de snelste ronde, terwijl Libero Liberati de race won. In de 350cc-race was dat precies omgekeerd: Campbell won en Liberati reed de snelste ronde. Daardoor behield Campbell de leiding in de WK-stand. Keith Bryen profiteerde van zijn overstap van Norton naar Moto Guzzi en werd derde in de race. John Surtees viel met de MV Agusta 350 4C uit. Zijn teamgenoot Umberto Masetti startte niet uit piëteit met de verongelukte Roberto Colombo.
Uitslag 350cc-klasse | Niet gestart Niet gefinisht Niet deelgenomen Coureur | Merk | Oorzaak | Bob McIntyre | Gilera | Blessure[3] | | Onbekend[5] |
Top tien tussenstand 350cc-klasse
250cc-klasse
Net als Keith Bryen profiteerde John Hartle van zijn overstap naar een ander merk. Hartle verruilde zijn experimentele REG voor de nog experimentele MV Agusta 250 Bicilindrica en won er prompt de Belgische Grand Prix mee. Tarquinio Provini reed weliswaar de snelste ronde, maar hij viel in de laatste ronde uit. Sammy Miller werd tweede, maar zijn Mondial-teamgenoot Cecil Sandford had aan de derde plaats ruim voldoende om aan de leiding in het wereldkampioenschap te blijven.
Uitslag 250cc-klasse | Niet gefinisht Niet gestart Niet deelgenomen | Onbekend[5] |
Top tien tussenstand 250cc-klasse
125cc-klasse
Tarquinio Provini won zijn derde 125cc-Grand Prix op rij en was - hoewel nog niet officieel - feitelijk al wereldkampioen. Luigi Taveri, die tweede werd en ook in de WK-stand tweede stond, kon hem niet meer inhalen, maar Carlo Ubbiali kon theoretisch nog op gelijke hoogte komen. Dat was mogelijk omdat Ubbiali al twee nulscores had die hij als "streepresultaat" kon gebruiken. Taveri kon nog op 32 punten komen, maar moest er daarna weer 6 wegstrepen. Ubbiali zat na zijn trainingsongeval in de TT van Assen echter geblesseerd thuis.
Uitslag 125cc-klasse | Niet gestart Niet deelgenomen | Onbekend[5] |
Top tien tussenstand 125cc-klasse
Zijspanklasse
De zijspanrace werd gewonnen door de combinatie Walter Schneider/Hans Strauß en Florian Camathias werd met zijn nieuwe bakkenist Hilmar Cecco tweede. Fritz Hillebrand/Manfred Grunwald werden slechts derde, maar dat was genoeg om wereldkampioen te worden. Schneider/Strauß konden qua punten nog wel op gelijke hoogte komen, maar niet meer in het aantal overwinningen.
Uitslag zijspanklasse Niet deelgenomen Coureur | Bakkenist | Merk | Oorzaak | Josef Knebel (†) | Rolf Amfaldern | BMW | Knebel overleden | | Onbekend[5] |
Top tien tussenstand zijspanklasse
Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Ptn |
1 | Fritz Hillebrand (wereldkampioen) | Manfred Grunwald (wereldkampioen) | BMW | 28 |
2 | Walter Schneider | Hans Strauß | BMW | 20 |
3 | Florian Camathias | Jules Galliker en Hilmar Cecco | BMW | 13 |
4 | Jackie Beeton | Charles Billingham en Tony Partridge | Norton | 9 |
5 | Loni Neußner | Dieter Hess | BMW | 6 |
6 | Josef Knebel (†) | Rolf Amfaldern | BMW | 4 |
7 | Edgar Strub | Mick Woollett | Norton | 3 |
Pip Harris | Ray Campbell | Norton |
Marcel Beauvais | André Coudert | Norton |
10 | Charlie Freeman | John Chisnell | Norton | 2 |
Jacques Drion | Inge Stoll-Laforge | BMW |
Bronnen, noten en/of referenties - Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten - ↑ a b c d Na het overlijden van Roberto Colombo trok MV Agusta alleen zijn landenoten Umberto Masetti en Fortunato Libanori terug.
- ↑ Bob Brown moest zijn Gilera afstaan aan Libero Liberati.
- ↑ a b Bob McIntyre was nog herstellende van een gebroken botje in zijn nek, opgelopen in Assen.
- ↑ Geoff Duke was tijdens een onbelangrijke internationale race op Imola in de 350cc-race gevallen maar kon nog in de 500cc-klasse starten. Daar viel hij echter zo hard dat hij gewond raakte aan zijn oog en de verwondingen die hij in 1956 in Ulster Grand Prix had opgelopen werden verergerd.
- ↑ a b c d Niet gefinished, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ a b Carlo Ubbiali was tijdens de TT van Assen geblesseerd geraakt.
|