Kevin Strootman

Kevin Strootman
Strootman bij het Nederlands elftal in 2016
Persoonlijke informatie
Volledige naam Kevin Johannes Willem Strootman
Bijnaam La Lavatrice ("De Wasmachine")[1]
Geboortedatum 13 februari 1990
Geboorteplaats Ridderkerk, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 187 cm
Been Links
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Italië Genoa
Rugnummer 8
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd
199?–1996
1996–2008
Vlag van Nederland VV Rijsoord
Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2008–2011
2011
2011–2013
2013–2018
2018–2023
2020–2021
2021–2022
2022–2023
2023–
Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
Vlag van Nederland FC Utrecht
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Italië AS Roma
Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Vlag van Italië Genoa
Vlag van Italië Cagliari
Vlag van Italië Genoa
Vlag van Italië Genoa
72(8)
14(2)
62(8)
102(10)
64(3)
18(0)
10(0)
30(2)
0(0)
Interlands **
2008–2009
2009–2013
2011–2019
Vlag van Nederland Nederland -19
Vlag van Nederland Nederland -21
Vlag van Nederland Nederland
4(1)
12(1)
46(3)

* Bijgewerkt op 10 augustus 2023
** Bijgewerkt op 10 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Kevin Johannes Willem Strootman (Ridderkerk, 13 februari 1990) is een Nederlands profvoetballer die doorgaans als centrale middenvelder speelt. Hij verruilde Olympique Marseille in juli 2023 voor Genoa, dat hem in het voorgaande seizoen al huurde. Strootman debuteerde in 2011 in het Nederlands voetbalelftal.

Clubcarrière

Strootman bij PSV in 2011

Sparta Rotterdam

Strootman begon met voetballen bij VV Rijsoord, vanwaar hij opgenomen werd in de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam. Hiervoor debuteerde hij op 15 februari 2008 in het betaald voetbal, in een met 6-2 verloren uitwedstrijd tegen Ajax. Hij viel in dat duel na 57 minuten in voor Edwin van Bueren. Op 14 november van dat jaar werd bekendgemaakt dat de club het contract met de middenvelder tot 2012 had verlengd.[2] Strootman bleef 3,5 jaar bij Sparta en speelde daarin 72 competitiewedstrijden. Hij degradeerde aan het eind van het seizoen 2009/10 met de Rotterdamse club naar de Eerste divisie.

FC Utrecht

Strootman speelde een halfjaar in de Eerste divisie en tekende in januari 2011 bij FC Utrecht. Hier groeide hij in een half jaar uit tot een van de drijvende krachten binnen het team, naast onder anderen Dries Mertens, Edouard Duplan en Ricky van Wolfswinkel. Zijn verblijf in de Domstad bleef hierdoor beperkt tot zes maanden.

PSV

Door zijn ontwikkeling bij FC Utrecht kwam Strootman in de belangstelling te staan van PSV. Op 28 juni werd bekend dat hij samen met teamgenoot Dries Mertens voor een door de NOS geschatte som van dertien miljoen euro (voor beiden samen) de overstap naar de Eindhovense club maakte, waar hij voor vijf jaar tekende.[3] Het is onbekend hoeveel er exact voor Strootman werd betaald.

Strootman debuteerde op 5 juli 2011 in het shirt van PSV. Hij viel in de tweede helft in tijdens een oefenwedstrijd uit bij Halsteren die PSV met 0–10 won. Zijn Eredivisiedebuut voor PSV maakte hij tegen AZ (3-1 verloren) op 7 augustus 2011. Op 25 augustus 2011 maakte hij zijn eerste officiële doelpunt in Eindhovense dienst. PSV kwalificeerde zich in een thuiswedstrijd tegen SV Ried voor de groepsfase van de Europa League, waarbij Strootman op aangeven van Dries Mertens de 5–0-eindstand bepaalde. Strootmans eerste competitiedoelpunt voor PSV volgde op zaterdag 24 september 2011, thuis tegen Roda JC. In de 34e minuut schoot hij met links de 4–0 binnen. Strootman stond bij PSV in twee jaar in 62 van de 68 speelronden in de basis. Hij won in 2011/12 de KNVB-beker met de Eindhovense club en in 2012 de Johan Cruijff Schaal. Hij speelde in deze periode ook voor het eerst Europees voetbal, in de Europa League.

AS Roma

Strootman tekende op maandag 15 juli 2013 een vijfjarig contract bij AS Roma. Dat betaalde 17,1 miljoen euro voor hem, door middel van bonussen oplopend tot maximaal 20 miljoen euro. Hij maakte op zondag 1 september zijn competitiedebuut voor de Romeinen, in een met 3-0 gewonnen wedstrijd tegen Hellas Verona. De middenvelder werd in de 87ste minuut gewisseld. Strootman maakte op maandag 16 september 2013 zijn eerste doelpunt voor AS Roma, in een competitiewedstrijd uit bij Parma (1–3).

Strootman scheurde op zondag 9 maart 2014 tijdens een competitieduel uit bij Napoli de voorste kruisband van zijn linkerknie af.[4] Hierdoor was hij acht maanden niet in staat tot voetballen. Op zondag 9 november 2014 maakte hij na exact acht maanden blessureleed zijn rentree in het eerste elftal van AS Roma. Die dag kwam hij in de 84e minuut binnen de lijnen als vervanger van Seydou Keita, in een competitieduel thuis tegen Torino. Roma won met 3–0, een stand die op dat moment al op het bord stond.

Op 30 januari 2015 ging Strootman opnieuw onder het mes, nadat hij kort daarvoor in het competitieduel tegen Fiorentina een gekneusde knie had opgelopen. De ingreep was bedoeld om littekenweefsel uit zijn knie te laten halen, dat was ontstaan na zijn operatie aan de voorste kruisband.[5] Hij maakte zijn rentree op zondag 21 februari 2016, toen hij in een competitiewedstrijd tegen US Palermo (5-0) na 78 minuten inviel voor Maicon.

Op 6 december 2016 werd Strootman voor twee wedstrijden geschorst wegens onsportief gedrag in de derby, twee dagen eerder, tegen Lazio Roma (0-2). Hij was verantwoordelijk voor de rode kaart van Lazio-wisselspeler Danilo Cataldi. Strootman maakte het eerste doelpunt voor Roma en veroorzaakte even later een opstootje met Cataldi: hij gooide tijdens een spelonderbreking water over Cataldi en ging daarna theatraal naar de grond, toen de Italiaan hem aan het shirt trok. Dat ontging scheidsrechter Luca Banti, maar op basis van tv-beelden strafte de Italiaanse voetbalbond hem alsnog wegens provoceren en zijn 'overduidelijke' schwalbe[6]. De straf werd drie dagen later ingetrokken door de tuchtcommissie van de Italiaanse voetbalbond[7]. Na twee seizoenen met veel blessureleed en (daardoor) weinig speeltijd, vocht Strootman zich in 2016/17 terug in de basis bij AS Roma. Hiermee werd hij dat seizoen voor de derde keer tweede in de Serie A, voor de derde keer achter Juventus. Hij bereikte in 2017/18 de halve finale van de Champions League met Roma.

Olympique Marseille

Strootman verruilde AS Roma in augustus 2018 voor Olympique Marseille, de nummer vier van Frankrijk en verliezend finalist van de Europa League in het voorgaande seizoen. Het betaalde €25.000.000,- voor hem.[8] Strootman ging hier opnieuw spelen onder coach Rudi Garcia, die hem van 2013 tot 2016 ook onder zijn hoede had bij AS Roma. Garcia maakte hem bij Marseille meteen basisspeler. In de slotfase van het seizoen moest hij het echter ook regelmatig doen met invalbeurten en reserveplaatsen. Het werd er voor Strootman niet beter op toen Garcia vertrok en André Villas-Boas hem in mei 2019 opvolgde. Zowel het aantal speelronden dat hij mee mocht doen als het aantal keren dat hij aan de aftrap stond werd in 2019/20 minder. Gedurende de eerste helft van seizoen 2020/21 begon hij vrijwel alleen nog maar op de reservebank.

Terugkeer naar Italië

Marseille verhuurde Strootman in januari 2021 voor de rest van het seizoen aan Genoa, wat voor hem een terugkeer naar de Serie A betekende. Hij begon in de resterende 19 speelronden dat seizoen 18 keer in de basis. Waar Genoa in de eerste seizoenshelft nog maanden in de degradatiezone verkeerde, eindigden Strootman en zijn teamgenoten uiteindelijk op de elfde plaats. Hij bracht daarna ook 2021/22 door in de Serie A, nu op huurbasis bij Cagliari. Dit verblijf verliep een stuk onfortuinlijker. Strootman speelde de eerste tien speelronden, maar moest in december weer een operatie aan zijn knie ondergaan.[9] Die kostte hem de rest van het seizoen.

Na zijn herstel bleek er voor Strootman nog steeds geen plaats bij Marseille. Hij ging daarom in augustus 2022 opnieuw naar Genoa, opnieuw op huurbasis. Hiermee ging hij voor het eerst sinds 2010 spelen op het tweede niveau, want de Italiaanse club was net gedegradeerd naar de Serie B.[10] Net als eerder werd Strootman bij Genoa weer basisspeler. Hij speelde dat jaar 30 van de 38 speelronden en droeg op die manier bij aan het behalen van de tweede plaats, goed voor een onmiddellijke terugkeer naar de Serie A. Na afloop van het seizoen verruilde hij Marseille definitief voor Genoa.[11]

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2007/08 Sparta Rotterdam Vlag van Nederland Eredivisie 3 0 0 0 3 0
2008/09 25 2 3 1 28 3
2009/10 28 2 4 2 4 0 36 4
2010/11 Vlag van Nederland Eerste divisie 16 4 1 0 17 4
FC Utrecht Vlag van Nederland Eredivisie 14 2 2 0 16 2
2011/12 PSV 30 2 5 1 11 3 46 6
2012/13 32 6 5 1 5 1 42 8
2013/14 AS Roma Vlag van Italië Serie A 25 5 4 1 29 6
2014/15 6 0 0 0 1 0 7 0
2015/16 5 0 0 0 0 0 5 0
2016/17 33 4 3 0 9 2 45 6
2017/18 32 1 1 0 11 0 44 1
2018/19 1 0 0 0 0 0 1 0
Olympique Marseille Vlag van Frankrijk Ligue 1 28 1 1 0 5 0 34 1
2019/20 25 2 5 0 30 2
2020/21 11 0 0 0 3 0 14 0
Genoa Vlag van Italië Serie A 18 0 0 0 0 0 12 0
2021/22 Cagliari 10 0 1 0 0 0 11 0
2022/23 Genoa Vlag van Italië Serie B 30 2 1 0 0 0 31 2
2023/24 Vlag van Italië Serie A 21 0 2 0 0 0 23 0
Carrièretotaal 383 33 37 6 49 6 469 45

Bijgewerkt t/m 12 april 2024[12]

Interlandcarrière

Strootman kwam als jeugdinternational uit voor Nederland –19 en –21. Hij deed in 2013 met Jong Oranje mee aan het EK –21 in Israël. Hij was in het team de aanvoerder. Op zaterdag 15 juni werd Jong Oranje in de halve finale uitgeschakeld doordat het met 1–0 verloor van Jong Italië.

Strootman debuteerde op 9 februari 2011 in het Nederlands voetbalelftal op de leeftijd van twintig jaar, nadat hij op 4 februari voor het eerst in de selectie was opgenomen. In een oefeninterland thuis tegen Oostenrijk (uitslag: 3–1) bracht toenmalig bondscoach Bert van Marwijk hem in de 72ste minuut in als vervanger van Theo Janssen. Hij was de 21e debutant onder Van Marwijk. Hij mocht ook in een EK-kwalificatiewedstrijd uit tegen Hongarije in de 82e minuut invallen voor Rafael van der Vaart. In een oefenwedstrijd Nederland-Brazilië op 4 juni 2011 stond hij in de basis. In de 74e minuut werd hij gewisseld voor Stijn Schaars. Vier dagen later, in een oefenwedstrijd tegen Uruguay, mocht hij opnieuw in de basis starten. In de 61e minuut werd hij opnieuw vervangen door Schaars.

Op 6 september 2011 maakte Strootman zijn eerste doelpunt voor Oranje. Tijdens een kwalificatiewedstrijd voor het EK 2012 in en tegen Finland volleerde hij in de 29ste minuut met zijn linkerbeen de 0–1 binnen uit een pass van Wesley Sneijder. Strootman was aanwezig op het EK 2012, maar kreeg geen speelminuten.

Op 10 maart 2014 werd bekend dat Strootman de kruisband in zijn linkerknie had afgescheurd. Ook was er vrees voor eventuele beschadigingen aan de meniscus. Door deze blessure, waar normaliter een revalidatieproces van zes maanden voor staat, miste hij het WK 2014 in Brazilië. Hij miste ook alle daaropvolgende wedstrijden in 2014 en 2015 en daarmee de kwalificatiewedstrijden voor het EK 2016, waarvoor Nederland zich niet kwalificeerde. Strootman maakte op 27 mei 2016 zijn rentree, tijdens een oefenwedstrijd tegen Ierland. Hij nam ook deel aan de hieropvolgende kwalificatiewedstrijden voor het WK 2018. Nederland wist zich niet te kwalificeren. Vanaf de start van de eerste editie van de UEFA Nations League op 9 augustus 2018 werd zijn positie in het veld overgenomen door Frenkie de Jong.[13] Strootman werd nog wel opgenomen in de selectie, maar kreeg bijna geen speeltijd meer.

Interlands van Kevin Strootman voor Vlag van Nederland Nederland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van Vlag van Nederland FC Utrecht
1 9 februari 2011 Vlag van Nederland Nederland – Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 3 – 1 Vriendschappelijk
2 25 maart 2011 Vlag van Hongarije Hongarije – Nederland Vlag van Nederland 0 – 4 EK-kwalificatie 2012
3 4 juni 2011 Vlag van Brazilië Brazilië – Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 Vriendschappelijk
4 8 juni 2011 Vlag van Uruguay Uruguay – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1
Als speler van Vlag van Nederland PSV 1
5 2 september 2011 Vlag van Nederland Nederland – San Marino Vlag van San Marino 11 – 0 EK-kwalificatie 2012
6 6 september 2011 Vlag van Finland Finland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2 Goal 29'
7 7 oktober 2011 Vlag van Nederland Nederland – Andorra Vlag van Andorra 1 – 0
8 11 oktober 2011 Vlag van Zweden Zweden – Nederland Vlag van Nederland 3 – 2
9 11 november 2011 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 Vriendschappelijk
10 15 november 2011 Vlag van Duitsland Duitsland – Nederland Vlag van Nederland 3 – 0
11 26 mei 2012 Vlag van Nederland Nederland – Bulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 2
12 7 september 2012 Vlag van Nederland Nederland – Turkije Vlag van Turkije 2 – 0 WK-kwalificatie 2014
13 11 september 2012 Vlag van Hongarije Hongarije – Nederland Vlag van Nederland 1 – 4
14 12 oktober 2012 Vlag van Nederland Nederland – Andorra Vlag van Andorra 3 – 0
15 14 november 2012 Vlag van Roemenië Roemenië – Nederland Vlag van Nederland 1 – 4
16 6 februari 2013 Vlag van Nederland Nederland – Italië Vlag van Italië 1 – 1 Vriendschappelijk
17 22 maart 2013 Vlag van Nederland Nederland – Estland Vlag van Estland 3 – 0 WK-kwalificatie 2014
18 26 maart 2013 Vlag van Nederland Nederland – Roemenië Vlag van Roemenië 4 – 0
Als speler van Vlag van Italië AS Roma 2
19 14 augustus 2013 Vlag van Portugal Portugal – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk Goal 17'
20 6 september 2013 Vlag van Estland Estland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 WK-kwalificatie 2014
21 10 september 2013 Vlag van Andorra Andorra – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2
22 11 oktober 2013 Vlag van Nederland Nederland – Hongarije Vlag van Hongarije 8 – 1 Goal 25'
23 16 november 2013 Vlag van Japan Japan – Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 Vriendschappelijk
24 19 november 2013 Vlag van Nederland Nederland – Colombia Vlag van Colombia 0 – 0
25 5 maart 2014 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Nederland Vlag van Nederland 2 – 0
26 27 mei 2016 Vlag van Ierland Ierland – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1
27 1 juni 2016 Vlag van Polen Polen – Nederland Vlag van Nederland 1 – 2
28 4 juni 2016 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2
29 1 september 2016 Vlag van Nederland Nederland – Griekenland Vlag van Griekenland 1 – 2
30 6 september 2016 Vlag van Zweden Zweden – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 WK-kwalificatie 2018
31 7 oktober 2016 Vlag van Nederland Nederland – Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 4 – 1
32 10 oktober 2016 Vlag van Nederland Nederland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1
33 25 maart 2017 Vlag van Bulgarije Bulgarije – Nederland Vlag van Nederland 2 – 0
34 28 maart 2017 Vlag van Nederland Nederland – Italië Vlag van Italië 1 – 2 Vriendschappelijk
35 4 juni 2017 Vlag van Nederland Nederland – Ivoorkust Vlag van Ivoorkust 5 – 0
36 9 juni 2017 Vlag van Nederland Nederland – Luxemburg Vlag van Luxemburg 5 – 0 WK-kwalificatie 2018
37 31 augustus 2017 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Nederland Vlag van Nederland 4 – 0
38. 9 november 2017 Vlag van Schotland Schotland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 1 Vriendschappelijk
39. 14 november 2017 Vlag van Roemenië Roemenië – Nederland Vlag van Nederland 0 – 3
40. 23 maart 2018 Vlag van Nederland Nederland – Engeland Vlag van Engeland 0 – 1
41. 31 mei 2018 Vlag van Slowakije Slowakije – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1
Als speler van Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
42. 6 september 2018 Vlag van Nederland Nederland - Peru Vlag van Peru 2 – 1 Vriendschappelijk
43. 16 oktober 2018 Vlag van België België – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1
44. 6 juni 2019 Vlag van Nederland Nederland – Engeland Vlag van Engeland 3 – 1 UEFA Nations League 2018/19
45. 9 september 2019 Vlag van Estland Estland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 4 EK-kwalificatie 2020
46. 19 november 2019 Vlag van Nederland Nederland – Estland Vlag van Estland 5 – 0

Bijgewerkt op 19 november 2019[14]

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland PSV
KNVB beker 1x 2011/12
Johan Cruijff Schaal 1x 2012
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland
UEFA Nations League - - 1x 2 Zilver 2018/19 - -

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. VI (5 december 2019), [1]. Gearchiveerd op 16 augustus 2023.
  2. Sparta houdt Falkenburg en Strootman binnenboord, VI.nl, 14 november 2008. Gearchiveerd op 21 december 2014.
  3. Strootman en Mertens naar PSV, NOS.nl, 28 juni 2011
  4. NOS - Geen WK Strootman door blessure. Gearchiveerd op 6 oktober 2022.
  5. Strootman 'enorm teleurgesteld' na geslaagde ingreep.
  6. Onsportief gedrag levert Strootman twee wedstrijden schorsing op, NOS, 6 december 2016. Gearchiveerd op 29 augustus 2018.
  7. Strootman kan na vrijspraak meedoen in toppers tegen Milan en Juventus, nu.nl, 9 december 2016. Gearchiveerd op 15 oktober 2018.
  8. Strootman tekent voor vijf jaar bij Olympique Marseille Algemeen Dagblad, 26 augustus 2018. Gearchiveerd op 11 augustus 2023.
  9. 'Strootman geeft jawoord aan nieuwe club en vertrekt door achterdeur' VI, 20 juli 2022. Gearchiveerd op 11 augustus 2023.
  10. Strootman als held onthaald bij Serie B-club: 'Hij is terug' VI, 24 augustus 2022. Gearchiveerd op 11 augustus 2023.
  11. Strootman legt keuze uit voor Genoa en kijkt uit naar rentree in Serie A VI, 8 juli 2023. Gearchiveerd op 11 augustus 2023.
  12. [2] op Transfermarkt.co.uk. Gearchiveerd op 7 oktober 2022.
  13. Rol Strootman bij Oranje totaal veranderdVI, 20-11-2019
  14. Gespeelde interlands European Football
Mediabestanden
Zie de categorie Kevin Strootman van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Vlag van Italië
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Italië
Genoa – selectie 2023/24

1 Martínez · 2 Thorsby · 3 Martín · 4 De Winter · 5 Drăgușin · 8 Strootman · 10 Messias · 11 Guðmundsson · 13 Bani · 14 Vogliacco · 16 Leali · 17 Malynovskyj · 18 Ekuban · 19 Retegui · 20 Sabelli · 22 Vázquez · 24 Jagiełło · 25 Kutlu · 32 Frendrup · 33 Matturro · 36 Hefti · 37 Pușcaș · 38 Calvani · 39 Sommariva · 40 Fini · 41 Papadopoulos · 47 Badelj Aanvoerder · 55 Haps · 99 Galdames · Coach: Gilardino

Vlag van Nederland
Vlag van Nederland
Nederland – EK 2012

1 Stekelenburg · 2 Van der Wiel · 3 Heitinga · 4 Mathijsen · 5 Bouma · 6 Van Bommel Aanvoerder · 7 Kuijt · 8 N. de Jong · 9 Huntelaar · 10 Sneijder · 11 Robben · 12 Vorm · 13 Vlaar · 14 Schaars · 15 Willems · 16 Van Persie · 17 Strootman · 18 L. de Jong · 19 Narsingh · 20 Afellay · 21 Boulahrouz · 22 Krul · 23 Van der Vaart · Coach: Van Marwijk

Vlag van Nederland
Vlag van Nederland
Jong Oranje – EK 2013

1 Zoet · 2 Van Rhijn · 3 De Vrij · 4 Martins Indi · 5 Blind · 6 Clasie · 7 Jozefzoon · 8 Strootman · 9 De Jong · 10 Maher · 11 John · 12 Leerdam · 13 Van der Hoorn · 14 Nuytinck · 15 Wijnaldum · 16 Bizot · 17 Fer · 18 Van Ginkel · 19 Vilhena · 20 Van Aanholt · 21 Hoesen · 22 Depay · 23 Marsman · Coach: Pot