Maria Geertruida Snabilie
| Maria Geertruida Snabilie | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Haarlem, april 1776 | |||
| Overleden | Haarlem, 7 februari 1838 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | Schilderes | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Maria Geertruida Snabilie (gedoopt Haarlem, 28 april 1776 – aldaar, 7 februari 1838) was een Nederlandse schilderes.
Leven en werk
Snabilie (ook: Snabilië, Snabilié en Snabillé) was een dochter van Louis Snabilié (ca. 1730-1784) en Helena Kramer. Zij trouwde in 1796 met de kunstschilder Pieter Barbiers (1771-1837). Uit hun huwelijk werden onder anderen Pieter Barbiers (1798-1848), Maria Geertruida Barbiers (1801-1849) en Cecilia Geertruida Barbiers (1809-1850) geboren.
Mogelijk leerde ze schilderen van haar echtgenoot. Ze legde zich toe op stillevens met bloemen en vruchten[1] en exposeerde meerdere malen op de Amsterdamse tentoonstellingen van Levende Meesters.[2]
Werken
-
Massionia Africana (1789) -
Tak met paarse seringen
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|
