Pont du Carrousel

Gezicht stroomopwaarts van de Pont du Carrousel. Het Louvre bevindt zich ter linkerzijde

Algemene gegevens

Locatie

Parijs

Coördinaten

48° 52′ NB, 2° 20′ OL

Overspant

Seine

Lengte totaal

168 m

Bouw

Bouwjaar

1935

Ingebruikname

1939

Gebruik

Weg

Rue des Saints-Pères

Architectuur

Type

boogbrug

Portaal

Verkeer & Vervoer

De Pont du Carrousel is een brug over de Seine in Parijs. De brug bevindt zich naast het Louvre en verbindt de Quai des Tuileries en de Quai Voltaire. Er zitten twee onderdoorgangen in het Louvre waardoor een traverse in de richting van de Avenue de l'Opera ontstaat.

Geschiedenis

Dit is de derde brug die zich op deze plek bevindt; de brug is gebouwd in het verlengde van de rue des Saints-Pères (deze naam is een verbastering van de rue de Saint-Pierre, 'Sint-Pietersstraat'). Bij de opening van de eerste brug, in 1834, kreeg deze van koning Lodewijk Filips I van Frankrijk de naam "Pont du Carrousel" naar de naastgelegen Place du Carrousel.^[1] De brug stond ook bekend als de Pont du Louvre daar deze brug op de rechteroever daar op uitkomt. De architect van deze brug was de Fransman Antoine-Rémy Polonceau, ook bekend van de Simplontunnel, en was een boogbrug van een mix van hout en ijzer, revolutionair in een tijd dat hangbruggen nog heel erg in de mode waren. Ook de kunst werd niet vergeten: op iedere hoek werd een beeld geplaatst. Deze vier werken verbeelden respectievelijk de Overvloed ("l'Abondance"), de Industrie, de Seine en de Stad Parijs en zijn gemaakt door de beeldhouwer Louis Petitot. Deze werken zijn met iedere reïncarnatie van de brug meeverhuisd en staan er vandaag nog.

"La Seine"
"Ville de Paris"
"L'industrie"
"Abondance"

Tijdens de Tweede Republiek (1848-1852) nam het verkeer over deze brug enorm toe, omdat het de kortste route was tussen de stations Montparnasse en Saint-Lazare. Baron Haussmann, die al een tijdje bezig was met de herinrichting van Parijs, was al van zins om de brug te vergroten en deze mee te nemen in het project om het Louvre en het Palais des Tuileries met elkaar te verbinden, maar de Frans-Duitse Oorlog van 1870 en de Parijse Commune gooiden voor deze plannen roet in het eten.

De brug werd in 1883 verbreed, en het houten brugdek werd in 1906 vervangen door een constructie van gietijzer.

Ondertussen nam de verkeersdruk nog immer toe, en de brug verouderde snel. Al in 1905 werd geopperd om een nieuwe brug aan te leggen, van een ander materiaal dat enkele jaren daarvoor opnieuw in de belangstelling was komen te staan: gewapend beton. Het duurde nog tot 1935 voordat tot de aanleg daarvan overgegaan werd; deze brug ligt er nu nog, ietsje stroomafwaarts van zijn voorganger.

Kunst

De neo-impressionistische schilder Maximilien Luce schilderde in 1890 een olieverfschilderij getiteld "Het Louvre en de Pont du Carrousel. Night Effect."
Georges Stein schilderde een doek met de titel "Paris - Le Pont du Carrousel", Op het doek zijn reizigers op de brug voor de poorten van het Louvre te zien.
De Amerikaan Edward Hopper is de eerste die én Pont du Carrousel én Gare d'Orsay op zijn schilderij vast legde.
De Nederlandse schilder Vincent van Gogh maakte een olieverfschilderij met de brug en op de achtergrond het Louvre. Getiteld: "Pont du Carrousel avec Louvre"
De moderne kunstenaar Makiko Nakamura schilderde ook een somber werk, getiteld: "Pont du Carrousel".
De Italiaan Paolo Frongia schilderde de brug in zijn schilderij "La Senna, Mattino al, da Pont du Carrousel".
"Pont du Carrousel" is de titel van een Duits gedicht van Rainer Maria Rilke.
"De Pont du Carrousel" is de titel van een nummer van de groep Zebda