Wilhelm Berndt

Wilhelm Berndt
Wilhelm Berndt
Algemene informatie
Geboren	Hamburg, Duitse Keizerrijk, 2 augustus 1889
Overleden	Marne, Britse bezettingszone in Duitsland, 16 mei 1945
Nationaliteit	Duitsland
Beroep	Arts
Carrière
10 augustus 1914 - 10 december 1918	Artz/Infanterieregiment 81
15 januari 1919[1] - september 1920[2]	Assistent/Paul Gerhardt Krankenhaus
September 1920 - 1 november 1933	Huisarts/Haburg
9 november 1938 - 1 april 1939[2]	2. Sanitätsstaffel/SS-Totenkopfstandarte II Brandenburg
1 februari 1939[1] -	Sanitätsstaffel Hamburg/SS-VT
1 februari 1939 - 6 maart 1939[1]	KZ Sachsenhausen
6 maart 1939[1]/ 25 mei 1940 - 20 april 1941[2][3]	Truppenarzt/Sanitätsstaffel/Germania/SS-VT
	Leitender Arzt/Stab des Befehlshaber d. Waffen-SS "Ost"
20 mei 1940 - 10 maart 1942[2][4]	IVa/Stab des Befehlshaber der Waffen-SS Nord
Portaal    Geneeskunde

Karl Friedrich Wilhelm Berndt (Hamburg, 2 augustus 1889 - Marne, 16 mei 1945) was een Duitse arts en SS-Brigadeführer en Generalmajor in de Waffen-SS tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was hoofdarts in het SS-Sanitätswesen.

Leven

Op 2 augustus 1889 werd Wilhelm Berndt als zoon van Karl F.L. Berndt en Auguste Bertha geboren in Hamburg. Zijn vader was Constabler, vermoedelijk in politiedienst.^[1] In de levensloop van zijn proefschrift schreef Wilhelm Berndt daarentegen dat zijn vader protestantse predikant was geweest. Na zijn schooltijd en zijn Abitur^[5] studeerde hij drie semesters natuurwetenschappen.^[5] Daarna voltooide hij op 27 juni 1914 een studie geneeskunde. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, was hij net begonnen aan zijn praktijkjaar aan de medische kliniek in Gießen.

Eerste Wereldoorlog

Op 10 augustus 1914 werd Berndt net als veel andere medische stagiaires een Notapprobation (noodvergunning) afgegeven voor het einde van de twaalf maanden. De gehele Eerste Wereldoorlog zat hij als militair arts bij het Infanterieregiment 81 (81e Infanterieregiment), en werd meervoudig onderscheiden. Na de wapenstilstand werd Berndt op 10 december 1918 als Oberartz der Reserve^[5] (senior arts in de militaire reserve) ontslagen uit militaire dienst.

Interbellum

Vanaf 15 januari 1919 ging Berndt werken als assistent-arts in het Paul-Gerhardt-Stift-Krankenhaus in Hamburg.^[5] Hij werkte daar tot september 1920. In hetzelfde jaar schreef hij een proefschrift en promoveerde. De sinds februari 1920 getrouwde Berndt, verliet de protestantse kerk op een onbekend moment, maar waarschijnlijk eind 1938 in verband met de rekrutering in de SS. Op 1 november 1933 werd Berndt lid van de Schutzstaffel. Hij werd op 14 augustus 1933 als SS-Mann ingeschaald. Hij werd ook lid van Nationalsozialistischer Deutscher Ärztebund^[1] en het Lebensborn^[1].

Op 1 november 1938 werd hij bevorderd tot SS-Obersturmführer (eerste luitenant). Vanaf de herfst van 1938 behoorde Berndt als SS-Hauptsturmführer (kapitein) tot het 2. Sanitätsstaffel van de SS-Totenkopfstandarte II Brandenburg. Vanaf begin februari 1939 enkele weken SS-Standortarzt (vrije vertaling: standplaatsarts) en Truppenarzt (militair arts) in het concentratiekamp Sachsenhausen. De gevangene Hans Reichwein die Sachsenhausen overleefde, beschuldigde Berndt van verkeerd afgeven van verklaringen van overlijden, en verantwoordelijk zijn voor het met kennis van mishandeling van gevangenen. Op 6 maart 1939 werd hij als militair arts naar de Sanitätsstaffel/Germania/SS-VT gecommandeerd. En werd ook als SS-Standortarzt in de SS-Verfügungstruppe in Hamburg ingezet.

Tweede Wereldoorlog

Tijdens de Poolse Veldtocht nam Berndt als regimentsarts bij het Germania dat onder het bevel van het 14. Armee (14e Leger) stond, midden september 1939 deel aan een moord actie van Poolse Joden. Hierna was Berndt Leitender Arzt/Stab des Befehlshaber der Waffen-SS "Ost" in Krakau. Enkele weken later als Leitender Arzt bij de Befehlshaber der Waffen-SS "Nord". In maart 1942 werd hij overgeplaatst naar het SS-Sanitätsamt, waar Berndt in het begin als Hauptabteilungsleiter (afdelingshoofd) van Abteilung I (afdeling 1) werkte. Na de herstructurering werd hij belast met de leiding over het Amtes XIII in het SS-Hauptamt. Berndt was plaatsvervanger van de ambtsleider SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS Karl Genzken. Op 1 maart 1943 werd Berndt als Leitender Arzt in het door de SS-Obergruppenführer en General in de Waffen-SS Gottlob Berger geleidde SS-Hauptamt geplaatst, en behield deze functie tot het einde van de Tweede Wereldoorlog. Hij was tevens weer plaatsvervanger van de ambtsleider SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS Karl Genzken.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Berndt krijgsgevangen genomen, en overleed kort hierna. De omstandigheden van zijn dood zijn niet verklaarbaar. Volgens Karl Genzken zou Berndt tijdens zijn gevangenneming een dodelijke verwonding hebben opgelopen, en daaraan zijn overleden in het marinehospitaal in Sleeswijk-Holstein^[1].

Carrière

Berndt bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Lidmaatschapsnummers

• NSDAP-nr.: 4 054 776^[8][9] (lid geworden 1 mei 1937^[1][2][6])
• SS-nr. 229 196^[8] (lid geworden 1 november 1933^{[1][2][9][3][5]})

Onderscheidingen

Selectie:

• IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse^{[3][8][1][9][2]} en 2e Klasse^[3][1][9][2]
• Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse^[3][1][9] (20 augustus 1940^[2]) en 2e Klasse^[3][9][1] (14 november 1939^[2])
• Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse^[1] (21 september 1944^[2]) en 2e Klasse^[3][9][1] (1 september 1944^[2]) met Zwaarden
• Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog^{[8][1][9][2][3]}
• Hanseatenkruis Hamburg^[1][2]
• Orde van het Vrijheidskruis (Finland)^[2], 2e Klasse^[1]

Externe link

• (de) WerkstattGeschichte: Marco Pukrop, Die SS-Karrieren von Dr. Wilhelm Berndt und Dr. Walter Döhrn. Ein Beitrag zu den unbekannten KZ-Ärzten der Vorkriegszeit