Zielenslaap

Zielenslaap, ook wel christelijk mortalisme, is een leer van het christendom dat de doden niet naar de hemel gaan maar in het stof slapen, tot de dag des oordeels en de opstanding van de doden. Het geloof in zielenslaap wordt gevolgd in enkele restaurationische gemeenschappen, waaronder de zevendedagsadventisten.

De leer van de christelijke mortalisme werd gesteund door een aantal leiders van de protestante Reformatie, echter niet door Johannes Calvijn, die evenwel wel de term "zielenslaap" (Psychopannychia) in 1534 introduceerde. Enkele vertegenwoordigers waren onder meer John Milton, Thomas Hobbes en Isaac Newton.[1]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Liliane Crété Où va-t-on après la mort?: le discours protestant sur l'au-dela: XVT- XVIIF siècles, Genève, Labor et Fides, 2009 p.174. "Mais au temps de L'Enlightenment, elle ne faisait néanmoins pas l'unanimité puisque dans la seconde moitié du xvne siècle la doctrine mortaliste avait resurgi. Tant John Milton que Thomas Hobbes avaient été séduits par cette vieille hérésie ..."