Ćaturaśrama

Ten artykuł dotyczy stadium życia. Zobacz też: Aśrama (pustelnia).

Ćaturaśrama (dewanagari, trl. caturāśrama) – cztery etapy życia w hinduistycznym systemie społecznym. To porządki życia duchowego[1] osób pochodzących z jednej z trzech wyższych warn (klas, stanów społecznych).

Etymologia

Sanskryckie słowo aśrama wywodzone jest od rdzenia śram posiadającego znaczenia męczyć się, umartwiać[2].

Podział

Cztery aśramy to kolejno następujące w życiu hinduisty – szczególnie bramina etapy:

  • brahmaćarja – etap intensywnych studiów pism wedyjskich (nauka od guru)
  • gryhastha – etap życia rodzinnego
  • wanaprastha – etap wyrzeczenia się związków rodzinnych, pielgrzymowania lub przebywania w pustelni
  • sannjasa – etap porzucenia wszelkiej własności, oddania się na łaskę Boga i ludzi, podróżowania i nauczania o Absolucie.

Czterem etapom życia przypisać można[3] cztery rodzaje pism religijnych hinduizmu. Odpowiednio byłyby to:
sanhity – brahmany – aranjaki – upaniszady.

Przypisy

  1. Śmierć i samobójstwo w religii Indii, Karolina Krysińska, Człowiek i Społeczeństwo t. XV, Poznań 1997, s. 75, cytat: porządki życia duchowego.
  2. Samotni asceci i wspólnoty klasztorne w Indiach, Joanna Żak-Bucholc, ALBO albo – Intuicja / Dialog z Orientem.
  3. Wybrane fragmenty z literatury hinduistycznej. W: Andrzej Szyszko-Bohusz: Hinduizm, buddyzm, islam. Wyd. 1. Wrocław: Ossolineum, 1990, s. 27. ISBN 83-04-03162-0.
  • p
  • d
  • e
Ćaturaśrama – tradycyjne etapy życia w społeczeństwie hinduistycznym
  • brahmaćarja (lata 0 — 24; uczeń)
  • gryhastha (lata 25 — 49; gospodarz)
  • wanaprastha (lata 50 — 74; asceta)
  • sannjasa (lata 75 — 100; wędrowny żebrak)
Kontrola autorytatywna (pojęcie religijne):
  • LCCN: sh92005783
  • J9U: 987007537075705171