12 Dywizjon Artylerii Konnej

12 Dywizjon Artylerii Konnej
Ilustracja
Odznaka pamiątkowa artylerii konnej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1924

Rozformowanie

1937

Tradycje
Święto

26 maja

Organizacja
Dyslokacja

Ostrołęka

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

artyleria

Podległość

2 Dywizji Kawalerii

Multimedia w Wikimedia Commons
Zawody Związku Jeździeckiego Oficerów Artylerii Konnej w Warszawie - wręczenie nagrody zwycięzcy konkursu "ciężkiego" por. Emilowi Sikorskiemu z 12 dak; październik 1931.

12 Dywizjon Artylerii Konnej (12 dak) – oddział artylerii konnej Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Historia dywizjonu

12 dywizjon artylerii konnej został sformowany w maju 1924 roku w Ostrołęce, w składzie 2 Dywizji Kawalerii. W skład dywizjonu weszły dwie baterie. Pierwsza bateria została przekazana przez 1 dywizjon artylerii konnej z Warszawy. Drugą baterię wydzielił ze swego składu 8 dywizjon artylerii konnej.

 Osobny artykuł: Święta wojskowe w Polsce.

19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 26 maja, jako datę święta pułkowego[1][2].

31 marca 1937 dywizjon uległ rozformowaniu. I bateria powróciła do macierzystego 1 dak-u, a 2 bateria została przeniesiona do 14 dak-u w Białymstoku.

Kadra dywizjonu

 Z tym tematem związana jest kategoria: Żołnierze 12 Dywizjonu Artylerii Konnej.
Dowódcy dywizjonu
  • mjr / ppłk art. Andrzej Jan Zagrojski (V 1924[3] – III 1929[4])
  • mjr / ppłk art. Wojciech Stachowicz (III 1929 – II 1935)
  • ppłk art. Władysław Kaliszek (III 1935 – 1937)

Przypisy

  1. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
  2. Galster 1975 ↓, s. 94.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 16 maja 1924 roku, s. 281.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Karol Lucjan Galster: Księga Pamiątkowa Artylerii Polskiej 1914 – 1939. Londyn: 1975.
  • Mirosław Giętkowski: Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939. Toruń: Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-823-X.
  • p
  • d
  • e
Grupy Artylerii
Brygady artylerii
  • 1 BA
  • 2 BA
  • 3 BA
  • 4 BA
  • 5 BA
  • 6 BA
  • 7 BA
  • 8 BA
  • 9 BA
  • 10 BA
  • 11 BA
  • 12 BA
  • 13 BA
  • 14 BA
  • 15 BA
  • 16 BA
  • 17 BA
  • 18 BA
  • 19 BA
  • 20 BA
  • 21 BA
  • 22 BA
Artyleria motorowa
Pułki
Dywizjony
Artyleria ciężka
Pułki
(pac)
1919-1920
1 pac
2 pac
3 pac
4 pac
5 pac
6 pac
7 pac
8 pac
9 pac
10 pac
11 pac
12 pac
13 pac
14 pac
15 pac
16 pac
17 pac
18 pac
1921-1939
1 pac
2 pac
3 pac
4 pac
5 pac
6 pac
7 pac
8 pac
9 pac
10 pac
Dywizjony
(dac) typu I
Dywizjony
(dac) typu II
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 30
Artyleria lekka
Pułki (pal)
Dywizjony
(dal)
Artyleria konna
Pułki (pak)
Dywizjony (dak)
Baterie (bak)
Artyleria pomiarowa
Artyleria nadbrzeżna
Pułk
Dywizjony
Baterie
Artyleria górska
Pułki
  • 1 pag
  • 2 pag
Baterie
  • 151
  • 152
  • 153
Artyleria piesza
(pozycyjna)
Kompanie
Dywizjon
  • 3
Artyleria KOP
Artyleria przeciwlotnicza
  • Polskie jednostki przeciwlotnicze
Armaty polowe
Haubice
Armaty górskie
Armaty przeciwpancerne
Armaty przeciwlotnicze
Moździerze
Konstrukcje prototypowe
  • p
  • d
  • e
Korpus, dywizje, GO Jazdy
Brygady jazdy (wojenne)
Brygady jazdy
Dywizje kawalerii
  • 1 DK
  • 2 DK
  • 3 DK
  • 4 DK
Samodzielne brygady kawalerii
Brygady kawalerii
Brygady kawalerii (1929–1937)
Grupy Operacyjne Kawalerii 1939
Brygady kawalerii 1939
Jednostki improwizowane
w 1939
Pułki ułanów (szwoleżerów)
Pułki strzelców konnych (dragonów)
Dywizjony artylerii konnej
szwadrony pionierów
szwadrony łączności
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 10 BK
  • WBPM
Inne
Kawaleria zmotoryzowana
Ośrodki zapasowe kawalerii
Improwizowane (rezerwowe)
oddziały kawalerii (1939)