Alessandro D’Errico
| Arcybiskup tytularny Hyccarum | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Malta | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 listopada 1950 | ||
| Nuncjusz Apostolski na Malcie i w Libii | |||
| Okres sprawowania | 2017–2022 | ||
| Nuncjusz Apostolski w Chorwacji | |||
| Okres sprawowania | 2012–2017 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 24 marca 1974 | ||
| Nominacja biskupia | 14 listopada 1998 | ||
| Sakra biskupia | 6 stycznia 1999 | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
| Data konsekracji | 6 stycznia 1999 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | Giovanni Battista Re | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Alessandro D’Errico (ur. 18 listopada 1950 w Frattamaggiore we Włoszech) – duchowny katolicki, arcybiskup, nuncjusz apostolski na Malcie i w Libii w latach 2017–2022.
Życiorys
24 marca 1974 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Aversa. W 1974 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.
W latach 1992–1998 pełnił funkcję radcy w nuncjaturze apostolskiej w Warszawie.
14 listopada 1998 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim w Pakistanie oraz arcybiskupem tytularnym Hyccarum. Sakry biskupiej 6 stycznia 1999 udzielił papież Jan Paweł II.
21 listopada 2005 został przeniesiony do nuncjatury w Bośni i Hercegowinie, w 2010 został jednocześnie akredytowanym w Czarnogórze.
21 maja 2012 został nuncjuszem apostolskim w Chorwacji.
27 kwietnia 2017 został nuncjuszem apostolskim na Malcie. 10 czerwca tegoż roku papież Franciszek powierzył mu obowiązki nuncjusza także w Libii.
W 1998 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[1].
30 kwietnia 2022 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z funkcji Nuncjusza Apostolskiego na Malcie i w Libii[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Krótka biografia na Catholic-hierarchy.org (ang.)
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
