Amalie Skram

Amalie Skram (Alver)
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1846
Bergen

Data i miejsce śmierci

15 marca 1905
Kopenhaga

Narodowość

norweska

Język

norweski

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Ważne dzieła

Hellemyrsfolket

Amalie Skram z d. Alver (ur. 22 sierpnia 1846 w Bergen, zm. 15 marca 1905 w Kopenhadze) – norweska pisarka.

Życiorys

Gdy miała 17 lat, jej ojciec spekulant zbankrutował i uciekł do Ameryki, a matka została sama z pięciorgiem dzieci.

Rok później Amalie wyszła za mąż za znacznie starszego od niej kapitana statku B. Müllera, z którym jednak wkrótce potem się rozwiodła. Następnie przeprowadziła się do Danii, gdzie poznała i w 1884 poślubiła poetę Erika Skrama. Z początku małżeństwo to było udane, jednak w 1900 zakończyło się rozwodem.

Przyjaźniła się z Huldą Garborg.

W 1885 zadebiutowała powieścią Constance Ring traktującą o nieszczęśliwym małżeństwie (tę tematykę poruszała w wielu swoich dziełach, m.in. Forraadt z 1892, mających silne wątki autobiograficzne). Była przekonana, że ludzkość jest skazana na całkowite podporządkowanie tyranii praw naturalnych. Jej twórczość była przeniknięta skrajnym pesymizmem i poczuciem beznadziejności. Największe uznanie przyniosła jej tetralogia Hellemyrsfolket (Ludzie z Hellemyr) wydana w latach 1887–1898. Ukazuje ona wpływ tradycji i środowiska na losy jednostek i pokoleń i przedstawia ambicje rodzinne, poczucie niższości i dzieje rozpadu i upadku rybackiej rodziny z okolic Bergen. Wyróżniały ją bezkompromisowe poglądy na temat ucisku kobiet w małżeństwie i rodzinie, co później uczyniło ją ulubioną autorką feministycznych czytelniczek. Była najwybitniejszą przedstawicielką naturalizmu w norweskiej literaturze. Przeżyła kilka załamań nerwowych, w związku z czym leczyła się w klinikach psychiatrycznych. W powieściach Professor Hieronimus i På St. Jørgen z 1895 skrytykowała leczenie psychiatryczne pacjentów. W ostatnich utworach (Julehelg z 1900 i Mennesker z 1905) odeszła od naturalizmu i wyrażała w nich światopogląd chrześcijańsko-spirytualistyczny. Poza powieściami pisała też opowiadania, nowele, dramaty i polemiki.

Jej twórczość została doceniona dopiero po jej śmierci.

Bibliografia

  • Skram Amalie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-04-29] .
  • Amalie Skram, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-04-29]  (ang.).
  • Amalie Skram (norw.) Biogram na stronie hyldendal.no [dostęp 2019-04-29]
  • ISNI: 0000000063042727, 000000036841021X
  • VIAF: 64021492
  • LCCN: n79021916
  • GND: 118985965
  • LIBRIS: khwz1ff30gdn5qr
  • BnF: 12033030q
  • SUDOC: 027750078
  • SBN: UMCV400312
  • NLA: 35748852
  • NKC: jn20010316205
  • DBNL: skra001
  • NTA: 069020051
  • BIBSYS: 90060895
  • Open Library: OL831764A
  • NUKAT: n2011214409
  • J9U: 987007276530605171
  • CONOR: 282406243
  • LIH: LNB:x/4;=Bd
  • PWN: 3976135
  • Britannica: biography/Amalie-Skram
  • БРЭ: 3624433
  • NE.se: amalie-skram
  • SNL: Amalie_Skram
  • VLE: amalie-skram
  • Catalana: 0063084
  • DSDE: Amalie_Skram
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 56498