Anton Hanak

Anton Hanak

Data i miejsce urodzenia	22 marca 1875 Brno
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 1934 Wiedeń
Narodowość	czeska
Dziedzina sztuki	rzeźbiarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Anton Hanak (ur. 22 marca 1875 w Brnie, zm. 7 stycznia 1934 w Wiedniu) − austriacki rzeźbiarz czeskiego pochodzenia.

Życiorys

W 1889 przeniósł się z Brna do Wiednia, gdzie od 1898 uczestniczył w wieczorowych kursach rzeźby (profesorowie Camillo Sitte i Anton Brenek). W tym czasie wiele podróżował po centralnej Europie. U profesora Edmunda Hellmera rozpoczął studia na wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1904 odbył stypendialną podróż po Włoszech. Od 1906 został członkiem secesji wiedeńskiej. W tym samym roku zaczyna tworzyć pierwsze dzieła dla bogatej rodziny bankierów z Ołomuńca – Primavesich (Willa Primavesi). W tym okresie współpracował z malarzem Gustavem Klimtem i architektem Josefem Hoffmannem. Projektował także drobne przedmioty codziennego użytku w pracowniach Wiener Werkstätte. W 1913 został profesorem w Szkole Rzemiosła w Wiedniu, a w 1932 profesorem na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Zmarł w 1934 na niewydolność serca. Pochowany na cmentarzu w wiedeńskiej dzielnicy Hietzing.

Dzieła

Wiele drobnych dzieł artysty oglądać można w Muzeum Sztuki w Ołomuńcu, Muzeum w Prościejówě, Opawie i w Galerii Narodowej w Pradze. Muzeum poświęcone w całości Hanakowi znajduje się w Langenzersdorfie koło Wiednia.

Do najważniejszych dzieł należą:

• 1902: Na skraju rozpaczy – rzeźba, w Muzeum Prostějovska
• 1904: Złożenie do grobu – rzeźba, w Muzeum Prostějovska (za tę rzeźbę artysta uzyskał stypendium na podróż do Włoch)
• 1905: Zakonnica/Ojczenasz – rzeźba, w Muzeum Prostějovska
• od 1906: Willa Primavesi w Ołomuńcu, Venkovský Dom rodziny Primavesich w Koutach nad Desnou, Willa Primavesich w Wiedniu
• 1907: Żywa woda – ozdoby rzeźbiarskie fontanny w Willi Primavesi w Ołomuńcu (użyte potem do nagrobka rodziny Ottahalów na cmentarzu w Ołomuńcu)
• 1908: projekt (niezrealizowany) fontanny Schillera w Ołomuńcu
• 1909: Wieczność – wystrój rzeźbiarski grobowca Primavesich w Ołomuńcu
• 1912: Dzieci codzienności – rzeźba pierwotnie do ogrodów Primavesich, aktualnie w Muzeum Sztuki w Ołomuńcu
• 1925: Pomnik wojenny na Centralnym Cmentarzu w Wiedniu
• 1936: Pomnik zaufania w Ankarze – dokończony pośmiertnie przez Clemensa Holzmeistera.

Galeria

• 
  Pomnik wojenny na Centralnym Cmentarzu w Wiedniu
• 
  Ankara – Pomnik zaufania.
• 
  Popiersie Victora Adlera, Wiedeń
• 
  Krzesła w Willi Primavesi, Ołomuniec
• 
  Der letzte Mensch
• 
  Denkmal der Republik, Wiedeń

Zobacz też

• Pavel Janák

Bibliografia

• Marek Perůtka, Anton Hanak. Sochařské dílo z moravských a slezských sbírek (1900-1915), Prościejów, 2003, ISBN 80-86276-13-9
• Pavel Zatloukal, Příběhy z dlouhého století, Ołomuniec, 2002, s.507-519, ISBN 80-85227-49-5
• Pavel Zatloukal, Vila Primavesi v Olomouci, Ołomuniec, 1990, ISBN 80-85034-03-4
• https://web.archive.org/web/20090930180143/http://members.aon.at/lemu/Homepage/Hanak.htm – podwiedeńskie muzeum Hanaka