Bettongini

Bettongini
Flannery & M. Archer, 1987[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – kanguroszczurnik tropikalny (Bettongia tropica)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

ssaki niższe

Nadrząd

torbacze

Rząd

dwuprzodozębowce

Podrząd

kangurokształtne

Nadrodzina

Macropodoidea

Rodzina

kanguroszczurowate

Plemię

Bettongini

Typ nomenklatoryczny

Bettongia J.E. Gray, 1837

Synonimy
  • Bettongiinae Bensley, 1903[2]
  • Bettongini Flannery, 1989[3]
  • Bettongina Szalay, 1994[4]
Rodzaje

3 rodzaje – zobacz opis w tekście

Bettongini – plemię ssaków z rodziny kanguroszczurowatych (Potoroidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Australii[5].

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące rodzaje[6][5][7]:

  • Aepyprymnus Garrod, 1875 – kangurzak – jedynym przedstawicielem jest Aepyprymnus rufescens (J.E. Gray, 1837) – kangurzak rudawy
  • Caloprymnus O. Thomas, 1888 – kanguroszczurek – jedynym przedstawicielem byłwymarły Caloprymnus campestris (Gould, 1843) – kanguroszczurek pustynny
  • Bettongia J.E. Gray, 1837 – kanguroszczurnik

Przypisy

  1. ↑ T.F. Flannery & M. Archer: Bettongia moyesi, a new and plesiomorphic kangaroo (Marsupialia: Potoroidae) from Miocene sediments of northwestern Queensland. W: M. Archer (red.): Possums and Opossums: Studies in Evolution. Chipping Norton: Surrey Beatty & Sons, 1987, s. 759. ISBN 978-0-949324-05-4. (ang.).
  2. ↑ B.A. Bensley. On the Evolution of the Australian Marsupialia; with Remarks on the Relationships of the Marsupials in general. „Transactions of the Linnean Society of London”. Zoology. Second series. 9 (3), s. 143, 1903. (ang.). 
  3. ↑ T.F. Flannery: Phylogeny of the Macropodoidea: a study inconvergence. W: G. Grigg, P.J. Jarman & I. Hume (redaktorzy): Kangaroos, Wallabies and Rat-Kangaroos. Sydney: Surrey Beatty and Sons, 1989, s. 25. ISBN 978-0-949324-23-8. (ang.).
  4. ↑ F.S. Szalay: Evolutionary history of the marsupials and an analysis of osteological characters. Cambridge: Cambridge University Press, 1994, s. 43. DOI: 10.1017/CBO9780511565571. ISBN 978-0-511-56557-1. (ang.).
  5. ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 90. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-08]. (ang.).
  7. ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 14–15. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).