Choroba posurowicza

Choroba posurowicza
Morbus postsericus
Ilustracja
Jedna z najstarszych butelek surowicy przeciwbłoniczej
Klasyfikacje
ICD-10

T80.6
Inne reakcje na surowicę

Choroba posurowicza (łac. morbus postsericus, ang. serum sickness) – choroba autoimmunologiczna, której przyczyną jest wprowadzona pozajelitowo obcogatunkowa surowica. W jej przebiegu główną rolę odgrywają krążące kompleksy immunologiczne, które doprowadzają do miejscowych stanów zapalnych w śródbłonku (reakcja nadwrażliwości typu III). Najczęściej doprowadza do niej podanie końskiej surowicy przeciwtężcowej lub surowicy przeciwbłoniczej, preparatów jodowych, penicyliny, sulfonamidów[1] albo cefazoliny[2].

Objawy i przebieg

Choroba objawia się w ciągu 7-17 dni od wstrzyknięcia następującymi objawami:

  • Objawy początkowe (wyprzedzają pozostałe o 24-72 h):
    • zaczerwienienie okolicy miejsca nakłucia
    • miejscowy obrzęk
  • Objawy ogólne:
    • gorączka
    • ból i obrzęk stawów
    • wysypka[2]
    • bóle mięśni
    • biegunka
    • powiększenie węzłów chłonnych
    • ból brzucha

Laboratoryjnie można stwierdzić nieznaczną leukocytozę, eozynofilię, przyspieszenie OB i albuminurię.

Choroba przebiega łagodnie i często przechodzi samoistnie w ciągu kilku dni[1].

Powikłania

Leczenie

W leczeniu stosuje się leki przeciwhistaminowe i adrenalinę[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d FranciszekF. Kokot FranciszekF., Choroby Wewnętrzne, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1991, s. 483-484, ISBN 83-200-1551-0 .
  2. ↑ a b MichaelM. Brucculeri MichaelM., MarianM. Charlton MarianM., DavidD. Serur DavidD., Serum sickness-like reaction associated with cefazolin, „BMC Clinical Pharmacology”, 6, 2006, s. 3, DOI: 10.1186/1472-6904-6-3, ISSN 1472-6904, PMID: 16504095, PMCID: PMC1397863 [dostęp 2017-05-27] .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.