Danielle Collins

Danielle Collins
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Danielle Rose Collins

Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1993
St. Petersburg

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Ben Maxwell

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4 WTA, 1 WTA 125K, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

7 (11 lipca 2022)

Australian Open

F (2022)

Roland Garros

QF (2020)

Wimbledon

3R (2019)

US Open

4R (2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

86 (2 marca 2020)

Australian Open

3R (2022)

Roland Garros

2R (2019)

Wimbledon

SF (2022)

US Open

3R (2019)

Multimedia w Wikimedia Commons

Danielle Rose Collins (ur. 13 grudnia 1993 w St. Petersburgu w stanie Floryda) – amerykańska tenisistka, finalistka Australian Open 2022 w grze pojedynczej kobiet oraz zwyciężczyni Miami Open 2024.

Kariera tenisowa

W karierze zwyciężyła w czterech singlowych turniejach rangi ITF. 11 lipca 2022 roku zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 7. pozycję.

W 2014 roku zadebiutowała w turnieju wielkoszlemowym podczas US Open, gdzie odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z rozstawioną z numerem drugim Simoną Halep. Największy sukces odniosła w Australian Open w 2019 roku, kiedy to dotarła do półfinału, po drodze wygrywając z trzema zawodniczkami z Top 20, m.in. z Angelique Kerber. W 2020 najlepszy wynik w turniejach wielkoszlemowych odniosła we French Open, docierając do ćwierćfinału, po drodze wygrywając m.in. z Garbiñe Muguruzą[1].

W 2018 roku osiągnęła czwartą rundę w Indian Wells, pokonując między innymi Madison Keys, w Miami zaś dzięki wygranej nad Venus Williams awansowała do półfinału.

W 2021 roku Danielle Collins pokonała Elenę-Gabrielę Ruse 6:4, 6:2 w finale tenisowego turnieju w Palermo[2]. Dwa tygodnie później zwyciężyła w rozgrywkach w San Jose, wygrywając w meczu mistrzowskim 6:3, 6:7(10), 6:1 z Darją Kasatkiną.

W 2022 roku osiągnęła finał Australian Open w grze pojedynczej kobiet. Przegrała w nim z Ashleigh Barty 3:6, 6:7(2).

W 2023 roku triumfowała w turnieju rangi WTA 500 w grze podwójnej w Charleston. W parze z Desirae Krawczyk pokonały parę Giuliana OlmosEna Shibahara 0:6, 6:4, 14–12. Był to jej pierwszy tytuł w grze podwójnej w turnieju z cyklu WTA Tour.

W 2024 roku wygrała w turnieju rangi WTA 1000 w Miami, pokonując w finale z wynikiem 7:5, 6:3 Jelenę Rybakinę, która była rozstawiona z numerem 4[3][4].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A Q3 SF 2R 2R F 3R 2R 0 / 6 16 – 6
French Open A A A A A A A A A 1R 2R QF 3R 2R 1R 0 / 6 8 – 6
Wimbledon A A A A A A A A Q1 1R 3R NH 2R 1R 2R 0 / 5 4 – 5
US Open A A A A A 1R A 1R Q1 1R 2R 1R 3R 4R 2R 0 / 8 7 – 8
Ranking na koniec roku [a] [a] 608 [a] [b] 950 [a] 299 167 36 31 45 29 14 55 0 / 25 35 – 25

Występy w grze podwójnej

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A 1R 2R A 3R 1R 1R 0 / 5 3 – 4
French Open A A A A A A A A A A 2R A 1R 1R 1R 0 / 4 1 – 4
Wimbledon A A A A A A A A A 1R QF NH A SF 1R 0 / 4 6 – 4
US Open A A A A A A A A A 2R 3R A A A 2R 0 / 3 4 – 3
Ranking na koniec roku [b] [b] [b] [a] [b] [b] [b] 1008 526 410 102 96 488 287 84 0 / 16 14 – 15

Występy w grze mieszanej

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A 1R A A A A A 0 / 1 0 – 1
French Open A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A A A 1R 1R NH A A 1R 0 / 3 0 – 3
0 / 4 0 – 4

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 5 (4–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 25 lipca 2021 Palermo Ceglana Rumunia Elena-Gabriela Ruse 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 2. 8 sierpnia 2021 San Jose Twarda Rosja Darja Kasatkina 6:3, 6:7(10), 6:1
Finalistka 1. 29 stycznia 2022 Australian Open Twarda Australia Ashleigh Barty 3:6, 6:7(2)
Zwyciężczyni 3. 31 marca 2024 Miami Twarda Kazachstan Jelena Rybakina 7:5, 6:3
Zwyciężczyni 4. 7 kwietnia 2024 Charleston Ceglana Darja Kasatkina 6:2, 6:1

Gra podwójna 2 (1–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 9 kwietnia 2023 Charleston Ceglana Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk Meksyk Giuliana Olmos
Japonia Ena Shibahara
0:6, 6:4, 14–12
Finalistka 1. 16 września 2023 San Diego Twarda Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
1:6, 4:6

Finały turniejów WTA 125K series

Gra pojedyncza 1 (1–0)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 28 stycznia 2018 Newport Beach Twarda Rosja Sofja Żuk 2:6, 6:4, 6:3

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

Data Turniej Naw. Przeciwniczka Wynik
1. 09/10/2011 Stany Zjednoczone Williamsburg Ceglana Rosja Nika Kucharczuk 6:1, 6:3
2. 02/10/2016 Stany Zjednoczone Stillwater Twarda Stany Zjednoczone Caroline Dolehide 1:0 krecz
3. 11/06/2017 Stany Zjednoczone Bethany Beach Ceglana Stany Zjednoczone Lauren Embree 6:1, 6:0
4. 19/11/2017 Stany Zjednoczone Norman Twarda Stany Zjednoczone Sachia Vickery 1:6, 6:3, 6:4

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA

Stan na 31.03.2024

Rok 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Łącznie
Wygrane 1 1 2 2 4 2 1 13
# Zawodnik Ranking Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2018
1. Stany Zjednoczone Venus Williams Nr 8 Miami, Stany Zjednoczone Twarda QF 6:2, 6:3
2019
2. Niemcy Angelique Kerber Nr 2 Melbourne, Australia Twarda 4R 6:0, 6:2
2020
3. Ukraina Elina Switolina Nr 5 Brisbane, Australia Twarda 1R 6:1, 6:1
4. Szwajcaria Belinda Bencic Nr 7 Adelaide, Australia Twarda QF 6:3, 6:1
2021
5. Czechy Karolína Plíšková Nr 6 Melbourne, Australia Twarda 3R 7:6(5), 7:6(3)
6. Australia Ashleigh Barty Nr 1 Adelaide, Australia Twarda 2R 6:3, 6:4
2022
7. Polska Iga Świątek Nr 9 Melbourne, Australia Twarda SF 6:4, 6:1
8. Tunezja Uns Dżabir Nr 10 Miami, Stany Zjednoczone Twarda 4R 6:2, 6:4
9. Francja Caroline Garcia Nr 10 San Diego, Stany Zjednoczone Twarda 1R 6:2, 7:6(4)
10. Hiszpania Paula Badosa Nr 4 Twarda QF 7:6(5), 6:4
2023
11. Grecja Maria Sakari Nr 8 Montreal, Kanada Twarda 2R 6:4, 6:2
12. Francja Caroline Garcia Nr 10 San Diego, Stany Zjednoczone Twarda QF 6:2, 6:3
2024
13. Kazachstan Jelena Rybakina Nr 4 Miami, Stany Zjednoczone Twarda F 7:5, 6:3

Uwagi

  1. a b c d e Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
  2. a b c d e f g Nie wystąpiła w rozgrywkach.

Przypisy

  1. Danielle Collins Grand Slams. wtatennis.com. [dostęp 2021-02-26]. (ang.).
  2. Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Zwycięstwo faworytki w turnieju WTA w Palermo [online], sport.tvp.pl, 25 lipca 2021 [dostęp 2021-07-28]  (pol.).
  3. DarekD. Matyja DarekD., Danielle Collins wygrała turniej w Miami [online], polskieradio.pl, 31 marca 2024 [dostęp 2024-04-01]  (pol.).
  4. Everything you need to know about the Miami 2024 final [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-04-01]  (ang.).

Bibliografia

  • Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-09]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-09]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-02-09]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Honda Sports Award
Division I
Koszykówka
Bieg przełajowy
  • 1977: J. Brown
  • 1978: Mills
  • 1979: Mills
  • 1980: Benoit
  • 1981: Shea
  • 1982: Sharples
  • 1983: Welch
  • 1984: Springs
  • 1985: Branta
  • 1986: Tuffey
  • 1987: Chalmers
  • 1988: Betz
  • 1989: Dekkers
  • 1990: Huber
  • 1991: Favor
  • 1992: O'Sullivan
  • 1993: Zajac
  • 1994: Zajac
  • 1995: Rhines
  • 1996: Butler
  • 1997: Skieresz
  • 1998: Skieresz
  • 1999: McGregor
  • 2000: Yoder
  • 2001: Grgas-Wheeler
  • 2002: Chaplin
  • 2003: Flanagan
  • 2004: Flanagan
  • 2005: Ki. Smith
  • 2006: Bierbaum
  • 2007: Kipyego
  • 2008: Kipyego
  • 2009: Kipyego
  • 2010: Bizzarri
  • 2011: Sh. Reid
  • 2012: Sh. Reid
  • 2013: Saina
  • 2014: D’Agostino
  • 2015: Avery
  • 2016: Seidel
  • 2017: Schweizer
  • 2018: Kurgat
  • 2019: D. Jones
  • 2020: Kelati
  • 2021: Chelangat
  • 2022: Orton
  • 2023: Tuohy
Hokej na trawie
  • 1977: Shelton
  • 1978: Shelton
  • 1979: Shelton
  • 1980: B. Becker
  • 1981: Fissinger
  • 1982: Fin
  • 1983: Hightower
  • 1984: Decker
  • 1985: Morgan
  • 1986: Donnelly
  • 1987: Averill
  • 1988: Fuchs
  • 1989: Madl
  • 1990: Lyness
  • 1991: Catanzaro
  • 1992: Carey
  • 1993: James
  • 1994: Gleason
  • 1995: Scheuermann
  • 1996: Thate
  • 1997: Werley
  • 1998: Werley
  • 1999: M. Smith
  • 2000: Northcroft
  • 2001: Digiacomo
  • 2002: Welsh
  • 2003: Snow
  • 2004: Doton
  • 2005: Dostal
  • 2006: Infante
  • 2007: Infante
  • 2008: Dawson
  • 2009: Rowe
  • 2010: O’Donnell
  • 2011: O’Donnell
  • 2012: Frazer
  • 2013: Reinprecht
  • 2014: Bolles
  • 2015: Heuser
  • 2016: Manley
  • 2017: Nauck
  • 2018: Veitner
  • 2019: A. Hoffman
  • 2020: Matson
  • 2021: Matson
  • 2022: Bolton
  • 2023: Matson
Golf
  • 1977: Daniel
  • 1978: Petrizzi
  • 1979: O’Brien
  • 1980: Sheehan
  • 1981: Moody
  • 1982: Inkster
  • 1983: Hammel
  • 1984: Schreyer
  • 1985: Richard
  • 1986: Dunlap
  • 1987: Keggi
  • 1988: Barrett
  • 1989: Hurst
  • 1990: Hattori
  • 1991: Hooks
  • 1992: Goetze
  • 1993: Sörenstam
  • 1994: Ward
  • 1995: Ward
  • 1996: Baena
  • 1997: Bowie
  • 1998: Booth
  • 1999: G. Park
  • 2000: Daniels
  • 2001: Hannemann
  • 2002: Nirapathpongporn
  • 2003: Parmlid
  • 2004: Huarte
  • 2005: Grzebien
  • 2006: Cho
  • 2007: Blumenherst
  • 2008: Blumenherst
  • 2009: Hernandez
  • 2010: Hedwall
  • 2011: Zamora
  • 2012: Pancake
  • 2013: A. Park
  • 2014: Boutier
  • 2015: Talley
  • 2016: Carta
  • 2017: Vaughn
  • 2018: Kupcho
  • 2019: Fassi
  • 2020[A]
  • 2021: Heck
  • 2022: Zhang
  • 2023: Zhang
Gimnastyka
  • 1977: Carr, Israel
  • 1978: Carr
  • 1979: Casey
  • 1980: Carr
  • 1981: Shapiro
  • 1982: Woods
  • 1983: Cameron
  • 1984: Marsden
  • 1985: Hauschild
  • 1986: Hauschild
  • 1987: Garrison-Steves
  • 1988: Garrison-Steves
  • 1989: Wener
  • 1990: Andrews
  • 1991: Spivey
  • 1992: Marlowe
  • 1993: Foster
  • 1994: Hansen
  • 1995: Hansen
  • 1996: Hansen
  • 1997: Arnold
  • 1998: Arnold
  • 1999: Lichey
  • 2000: Brink
  • 2001: Bhardwaj
  • 2002: Pickens
  • 2003: Willis
  • 2004: Rice
  • 2005: Maloney
  • 2006: Miles
  • 2007: Kupets
  • 2008: Heenan
  • 2009: Kupets
  • 2010: Jackson
  • 2011: K. Hoffman
  • 2012: Hunter
  • 2013: Sloan
  • 2014: Jacob
  • 2015: Hunter
  • 2016: Sloan
  • 2017: McMurtry
  • 2018: P. Lee
  • 2019: M. Nichols
  • 2020: Ross
  • 2021: Webb
  • 2022: Thomas
  • 2023: Thomas
Lacrosse
  • 2001: Adams
  • 2002: Elbe
  • 2003: R. Becker
  • 2004: Appelt
  • 2005: Kjellman
  • 2006: Kjellman
  • 2007: Kjellman
  • 2008: Nielsen
  • 2009: Nielsen
  • 2010: McFadden
  • 2011: S. Smith
  • 2012: Thornton
  • 2013: Cannizzaro
  • 2014: Cummings
  • 2015: Cummings
  • 2016: Cummings
  • 2017: Stukenberg
  • 2018: Apuzzo
  • 2019: M. Taylor
  • 2020[A]
  • 2021: North
  • 2022: Ortega
  • 2023: Scane
Piłka nożna
  • 1990: Higgins
  • 1991: Chastain
  • 1992: Lilly
  • 1993: Hamm
  • 1994: Hamm
  • 1995: Venturini
  • 1996: MacMillan
  • 1997: Daws
  • 1998: Whalen
  • 1999: Fotopoulos
  • 2000: Fair
  • 2001: Florance
  • 2002: Wagner
  • 2003: Sinclair
  • 2004: Reddick
  • 2005: Osborne
  • 2006: Sinclair
  • 2007: O’Reilly
  • 2008: Pistorius
  • 2009: Nogueira
  • 2010: Engen
  • 2011: Me. Henderson
  • 2012: Noyola
  • 2013: Dunn
  • 2014: Dahlkemper
  • 2015: Mewis
  • 2016: Rodríguez
  • 2017: Buchanan
  • 2018: Sullivan
  • 2019: Kuikka
  • 2020: Macario
  • 2021: Loera
  • 2022: Howell
  • 2023: Reale
Softball
  • 1977: Kujala
  • 1978: Arendsen
  • 1979: Arendsen
  • 1980: Arendsen
  • 1981: Riley
  • 1982: English
  • 1983: Stoll
  • 1984: Doom
  • 1985: Eckert
  • 1986: Lefebvre
  • 1987: Clark
  • 1988: Longaker
  • 1989: Parks
  • 1990: L. Fernandez
  • 1991: L. Fernandez
  • 1992: L. Fernandez
  • 1993: L. Fernandez
  • 1994: Parra
  • 1995: Brundage
  • 1996: Dalton
  • 1997: Tr. Johnson
  • 1998: N. Evans
  • 1999: D. Henderson
  • 2000: Blades
  • 2001: Finch
  • 2002: Finch
  • 2003: Watley
  • 2004: van der Linden
  • 2005: Osterman
  • 2006: Osterman
  • 2007: Abbott
  • 2008: Tincher
  • 2009: Lawrie
  • 2010: Lawrie
  • 2011: Bruder
  • 2012: Ricketts
  • 2013: Ricketts
  • 2014: Shipman
  • 2015: Haeger
  • 2016: Romero
  • 2017: Barnhill
  • 2018: Garcia
  • 2019: Garcia
  • 2020[A]
  • 2021: Garcia
  • 2022: Alo
  • 2023: Fouts
pływanie i nurkowanie
Tenis
Lekkoatletyka
Siatkówka
Honda Cup
Inspiracja
  • 1988: Roethlisberger
  • 1989: Jacobs
  • 1990: Robertson
  • 1991: T. Nichols
  • 1992: Stepp
  • 1993: Mead
  • 1994: H. Scott
  • 1995: A. Johnson
  • 1996: Carson
  • 1998: H. Anderson
  • 1999: J. Jones
  • 2000: Olson
  • 2001: Berner
  • 2002: Koetsier
  • 2003: McPherson
  • 2004: Gunn
  • 2005: Kroon
  • 2006: Payne
  • 2007: Kohut
  • 2008: Knight
  • 2009: Hester
  • 2010: Cobb
  • 2011: Breland
  • 2012: Delle Donne
  • 2013: Mingo
  • 2014: Gilliland
  • 2015: McGee-Stafford
  • 2016: Fogle
  • 2017: N. Stafford
  • 2018: Cunningham
  • 2019: Fessler
  • 2020[A]
  • 2021: O’Neal
  • 2022: Thibodeau
  • 2023: M. White
Division II
  • 1988: Brinton
  • 1989: Cobbs
  • 1990: Hardy
  • 1991: Saunders
  • 1992: Hand
  • 1993: C. Allen
  • 1994: Metro
  • 1995: Coetzee
  • 1996: Clarkson
  • 1997: Morlock
  • 1998: Penner
  • 1999: Almazan
  • 2000: Even
  • 2001: Martin
  • 2002: N. Duncan
  • 2003: Gregg
  • 2004: Gomez
  • 2005: Lewallen
  • 2006: Erb
  • 2007: Hanavan
  • 2008: Braegelmann
  • 2009: Erb
  • 2010: McNamara
  • 2011: Macy
  • 2012: Daugherty
  • 2013: Daugherty
  • 2014: Battista
  • 2015: Dickinson
  • 2016: Oren
  • 2017: Muscaro
  • 2018: Kurgat
  • 2019: Reiss
  • 2020[A]
  • 2021[A]
  • 2022: Petrantonio
  • 2023: B. Olson
Division III
  • 1988: Beachy
  • 1989: Prineas
  • 1990: Grierson
  • 1991: Gilbert
  • 1992: K. Oden
  • 1993: Carter
  • 1994: Ainsworth
  • 1995: Albers
  • 1996: Swan
  • 1997: Ta. Johnson
  • 1998: Speckman
  • 1999: Schade
  • 2000: Fischer
  • 2001: Rogers
  • 2002: Bergofsky
  • 2003: Hysell
  • 2004: M. Gordon
  • 2005: Buttry
  • 2006: Silva
  • 2007: Bondi
  • 2008: Zerzan
  • 2009: Huston
  • 2010: Borner
  • 2011: Stern
  • 2012: Hagensen
  • 2013: Fournier
  • 2014: Cazzolla
  • 2015: Fournier
  • 2016: Moss
  • 2017: Crist
  • 2018: Chong
  • 2019: Temple
  • 2020[A]
  • 2021[A]
  • 2022: Nicholas
  • 2023: Earley
  1. a b c d e f g h i j k Nie przyznano