Detranzycja

Detranzycja – proces zatrzymania lub odwracania tranzycji płciowej^[1]. Rozumiana jest jako zaprzestanie terapii korekty płci i próba cofnięcia zmian, jakie zaszły w jej wyniku. Nakierowana jest na przywrócenie cech płciowych zgodnych z płcią przypisaną przy narodzinach^[2]. Niektóre osoby przechodzą detranzycję tymczasowo, a inne permanentnie^[3]. Pierwszą szeroko poznaną osobą po cofnięciu tranzycji płci była Brytyjka Keira Bell, której historia została upubliczniona w 2020 roku, a w 2021 roku ona sama opisała ją ze szczegółami^[4].

Wyniki badań

Badania opublikowane na przestrzeni ostatnich lat pokazały, że od 60% do 90% osób wyrasta z dysforii płciowej wraz z wiekiem^{[5][6][7][8][9][10]}.

Oficjalny odsetek osób dokonujących detranzycji waha się od ok. 1% do ok. 30%, zależnie od przeprowadzonego badania^[11][12][13]. Badania te nie uwzględniają tych, którzy wycofują się z tranzycji przed prawną tranzycją płci, a także obejmują głównie starsze grupy demograficzne i krótkie okresy badawcze (np. 5 lat), wobec czego wykazywany w nich wskaźnik detranzycji jest matematycznie zaniżony^[14], nawet kilkakrotnie, co wynika z metodologicznego błędu przeżywalności. Seria artykułów naukowych, oraz z zakresu dziennikarstwa śledczego, wykazała, że część badań ukazujących wysokie zadowolenie z tranzycji ma sfabrykowane wyniki bądź wnioski, sprzeczne z uzyskanymi danymi^[15][16][17].

Według jednego z ważniejszych badań główne przyczyny detranzycji to (1) minięcie dysforii płciowej i dyskomfortu związanego ze swoją płcią, (2) brak otrzymania rzetelnej diagnozy przed tranzycją i postawienie błędnej diagnozy transpłciowości, (3) negatywne skutki medyczne zmiany płci, (4) zaakceptowanie swojej orientacji homoseksualnej, której odrzucenie było powodem dążenia do zmiany płci, (5) dyskryminacja^[18]. Inne badanie wskazało na uczucie żalu z powodu tranzycji, niechęć do własnej orientacji homoseksualnej, powikłania medyczne wynikające z tranzycji^[19]. Badania sugerują, że detranzycję dokonuje się średnio od 4 do 8 lat po zakończeniu zmiany płci^[20], dlatego też badania obejmujące krótszy okres, niż minimalne 8 lat od skończenia tranzycji, uznawane są za niepełne.

Z powodu stale rosnącej liczby młodych ludzi oczekujących tranzycji (w Wielkiej Brytanii wzrost ten wyniósł 4400% w ciągu 10 lat^[21], w Szpitalu Uniwersyteckim w Gandawie był 42-krotny w ciągu 15 lat^[22], w Finlandii, Niemczech, Hiszpanii, Francji i Australii również odnotowano drastyczny wzrost^{[23][24][25][26]}) liczne instytucje naukowe i medyczne opublikowały prace, raporty lub komunikaty naukowe, ostrzegające przed tranzycją^{[25][27][28][29][30][31][32][33]}. Tysiące rodzin sądzą się lub zapowiadają pozwy wobec psychologów i lekarzy, którzy skierowali członków ich rodzin na tranzycję płci, która okazała się błędem^[34].

Przymusowa detranzycja

Przymusowa detranzycja nieletnich

W 2021 r. władze ustawodawcze w 22 stanach w USA wprowadziły ustawy, które kryminalizowałyby dostęp do terapii affirmującej płeć (ang. gender-affirming care) dla transpłciowych osób nieletnich, przymusowo detranzycjonując tych, którzy nie są w stanie lub nie chcą opuścić danego stanu. Do końca lutego 2022 r. liczba tych ustaw wzrosła do 29. Zwolennicy tych ustaw często powołują się na obawy związane z detranzycją i twierdzą, że chcą chronić dzieci. Dowody naukowe sugerują tymczasem, że ustawy te wyrządzą szkodę transpłciowym dzieciom, ponieważ opieka potwierdzająca płeć jest często konieczna, a dostęp do niej konsekwentnie wykazuje pozytywny wpływ na samopoczucie psychiczne^[35][36].

Większość stowarzyszeń medycznych zgadza się, że zapewnienie dostępu do terapii afirmującej płeć jest konieczne. Amerykańskie Towarzystwo Medyczne, Amerykańska Akademia Pediatryczna i Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne wypowiedziały się przeciwko ustawom i broniły prawa nieletnich do tranzycji^[35].

Przymusowa detranzycja dorosłych

2 lipca 2022 gubernator Florydy Ron DeSantis ogłosił plan wycofania objęcia tranzycji ubezpieczeniem zdrowotnym, czyniąc Florydę pierwszym stanem biorącym na celownik opiekę medyczną dla dorosłych osób transpłciowych i pozbawiającym jej ok. 9000 osób^[37].

W Missouri w 2022 przegłosowano rozszerzenie zakazu opieki zdrowotnej, który dotychczas dotyczył osób niepełnoletnich, do 25. roku życia^[38].

Według danych z 13 stycznia 2023r., w stanach Oklahoma, Karolina Południowa i Wirginia usiłowano przeforsować ustawy, które zmusiłyby osoby dorosłe do detranzycji. Próby ograniczania dostępu osób dorosłych do opieki zdrowotnej bazują w znacznej części na twierdzeniach organizacji określających się jako „gender critical”, takich jak Genspect, sugerujących, że młodych osób nie należy uważać za dorosłe przed osiągnięciem 25. roku życia^[38].

W Oklahomie "akt Millstone" miał zakazać otrzymywania opieki medycznej afirmującej płeć osobom do 25. roku życia, i zabronić objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym procedur medycznych związanych z tranzycją do 26. roku życia^[38].

Przypisy