Erland Josephson

Erland Josephson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1923
Sztokholm

Data i miejsce śmierci

25 lutego 2012
Sztokholm

Zawód

aktor

Lata aktywności

1946–2006

Erland Josephson (ur. 15 czerwca 1923 w Sztokholmie, zm. 25 lutego 2012 tamże[1]) – szwedzki aktor, reżyser, scenarzysta i pisarz. W latach 1966-75 był dyrektorem Królewskiego Teatru Dramatycznego w Sztokholmie.

Największą sławę wśród międzynarodowej publiczności przyniosły mu role w filmach Ingmara Bergmana; zagrał w kilkunastu dziełach reżysera, były to m.in. w: Szepty i krzyki (1972), Sceny z życia małżeńskiego (1973), Jesienna sonata (1978), Fanny i Aleksander (1982). Pracował także z innymi cenionymi twórcami kina europejskiego; występował u Andrieja Tarkowskiego (Nostalgia, Ofiarowanie), Istvána Szabó (Hanussen), Teo Angelopoulosa (Spojrzenie Odyseusza). Wystąpił w roli Króla w inscenizacji Ingmara Bergmana Iwona, księżniczka Burgunda Witolda Gombrowicza w Królewskim Teatrze Dramatycznym w Sztokholmie, pokazanej w ramach jego gościnnych występów na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w październiku 1996.

Zmarł w wieku 88 lat; od dłuższego czasu zmagał się z chorobą Parkinsona.

Filmografia

  • Deszcz pada na naszą miłość (1946) jako pracownik w kancelarii pastora
  • Ku szczęściu (1950) jako Bertil
  • U progu życia (1958) jako Anders Ellius
  • Twarz (1958) jako konsul Egerman
  • Godzina wilka (1968) jako baron von Merkens
  • Namiętności (1969) jako Elis Vergerus
  • Szepty i krzyki (1972) jako David, lekarz
  • Sceny z życia małżeńskiego (1973) jako Johan
  • Czarodziejski flet (1975) jako mężczyzna wśród publiczności
  • Twarzą w twarz (1976) jako dr Tomas Jacobi
  • Godziny miłości (1977) jako Doncker
  • Pomiędzy dobrem i złem (1977) jako Friedrich Nietzsche
  • Jesienna sonata (1978) jako Josef
  • Pierwsza Polka (1979) jako Leo Maria Piontek
  • Marmolada rewolucyjna (1980) jako Karl Henrik Eller (także reżyseria)
  • Fanny i Aleksander (1982) jako Isak Jacobi
  • Nostalgia (1983) jako Domenico
  • Po próbie (1984) jako Henrik Vogler, starszy
  • Ofiarowanie (1986) jako Alexander
  • Nieznośna lekkość bytu (1988) jako ambasador
  • Hanussen (1988) jako dr Bettelheim
  • Księgi Prospera (1991) jako Gonzalo
  • Krystyna, córka Lavransa (1995) jako brat Edwin
  • Spojrzenie Odyseusza (1995) jako S., Filmmuseum curator
  • W obecności klowna (1997) jako Osvald Vogler
  • Piąta zima magnetyzera (1999) jako pan Hofverberg
  • Wiarołomni (2000) jako Bergman
  • Sarabanda (2003) jako Johan
  • Zwłoki w dobrym stanie (2005) jako Zaim Kundurevič

Przypisy

  1. Zmarł Erland Josephson, ulubiony aktor Bergmana. onet.pl, 2012-02-25. [dostęp 2012-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-01)].

Linki zewnętrzne

  • Erland Josephson w bazie IMDb (ang.)
  • Erland Josephson w bazie Filmweb
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000368644948, 000000012141717X
  • VIAF: 84232088
  • LCCN: n91128041
  • GND: 118981552
  • LIBRIS: jgvxz5c225mbbtv
  • BnF: 121370405
  • SUDOC: 029825725
  • NKC: js20040503003
  • BNE: XX1487505
  • NTA: 071866698
  • PLWABN: 9810546763305606
  • NUKAT: n2009040595
  • J9U: 987007301735305171
  • CANTIC: a1010740x
  • WorldCat: lccn-n91128041
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3918311
  • Universalis: erland-josephson
  • NE.se: erland-josephson
  • SNL: Erland_Josephson
  • VLE: erland-josephson
  • Catalana: 0246582
  • DSDE: Erland_Josephson
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 29344