Etylosarin

Etylosarin

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia GE (rzadziej: GBE)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C5H12FO2P
Masa molowa	154,12 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	1189-87-3
PubChem	65566
SMILES CCP(=O)(OC(C)C)F
InChI InChI=1S/C5H12FO2P/c1-4-9(6,7)8-5(2)3/h5H,4H2,1-3H3 InChIKey KXKAXOZWSFAJTG-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,05 g/cm³[1]; ciecz Rozpuszczalność w wodzie mieszalny[1] w innych rozpuszczalnikach wszystkie rozpuszczalniki organiczne włącznie z alkoholami, benzyną, olejami i tłuszczami[1] Temperatura wrzenia 170 °C[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne. Temperatura zapłonu 56,7 °C[1] Numer RTECS TA8110000 Dawka śmiertelna LD50 690 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)[2]
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Etylosarin – fosforoorganiczny związek chemiczny, analog sarinu. Bojowy środek trujący o działaniu paralityczno-drgawkowym. Jego cząsteczka różni się od cząsteczki sarinu obecnością grupy etylowej w miejscu grupy metylowej przy atomie fosforu. Właściwości fizykochemiczne zbliżone do sarinu, toksyczność nieco mniejsza.

Przypisy

Bibliografia

• 1000 słów o chemii i broni chemicznej, ZygfrydZ. Witkiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, ISBN 83-11-07396-1, OCLC 19360683 .