Franciszek Czacki
 | Ten artykuł od 2010-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
 Daniel Chodowiecki, Portret Franciszka Czackiego, 1773, rysunek sangwiną w Muzeum Narodowym w Warszawie | |
 Świnka | |
| Rodzina | Czaccy herbu Świnka |
|---|---|
| Data urodzenia | 1727 |
| Data i miejsce śmierci | 13 lutego 1787 |
| Ojciec | |
| Odznaczenia | |
  | |
Franciszek Czacki herbu Świnka (ur. 1727 – zm. 13 lutego 1787 w Porycku) – strażnik wielki koronny od 1766, konsyliarz konfederacji barskiej z województwa bełskiego, starosta nowogrodzki, pułkownik pułku Ordynacji Ostrogskiej.
Drugi syn Michała Czackiego - kasztelana wołyńskiego, brat Szczęsnego Czackiego, stryj Tadeusza Czackiego. Posiadacz klucza kulikowskiego oraz Boremla na Wołyniu.
Poseł na sejmy w 1744, 1746, 1758, 1764. Deputat na Trybunał Skarbowy Koronny w 1749. Przeciwnik reform Familii Czartoryskich. Poseł województwa czernihowskiego na sejm konwokacyjny 1764 roku[1]. 9 maja 1764 podpisał manifest protestacyjny i wyjechał z Warszawy. W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa wołyńskiego[2]. Poseł na sejm 1766 roku z województwa czernihowskiego[3].
W wolnym od wojsk rosyjskich Gdańsku przebywał wraz z rodziną i synami brata w latach 1768 - 1773 r. Spotykał się tam m.in. z malarzem i rysownikiem Danielem Chodowieckim, który uwiecznił go w 1773 r. na rysunku zatytułowanym Szlachcic Polski. 1 grudnia 1781 r. wystawnie podejmował w nowo zbudowanym w Boremlu pałacu jadącego z Kamieńca króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, u którego wyjednał przywileje dla swojego miasteczka.
W 1766 odznaczony Orderem Świętego Stanisława, w 1780 został kawalerem Orderu Orła Białego.
Przypisy
- ↑ Tomasz Szwaciński, Sejmiki poselskie przed konwokacją 1764 r., w: Kwartalnik Historyczny, R. 113, nr 1 (2006), s. 44.
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 74.
- ↑ Rozalia Kosińska, Sejmiki poselskie 1766 roku, w: Kwartalnik Historyczny 2019, T. 125, nr 4, s. 884.
Bibliografia
- Stanisław Kazimierz Kossakowski, Julian Błeszczyński, Monografie historyczno-genealogiczne niektórych rodzin polskich, Tom 1, nakładem autora, Warszawa 1858 r., s. 110
- Stanisław Makowski, Zbigniew Sudolski, W kręgu rodziny i przyjaciół Słowackiego: Szkice i Materiały, PIW, 1967, str. 324
- Samuel Orgelbrand, Encyklopedia powszechna, Tom 4, Warszawa 1860 r. str. 88
- Tadeusz Dobrowolski, Malarstwo polskie, 1764-1964, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1968, str. 25
- Edmund Machalski, Czacki Franciszek, h. Świnka (1727–1787) / Polski Słownik Biograficzny: Kraków, 1937.— Т. IV/1, zeszyt 16.— S. 142
Kontrola autorytatywna (osoba):
