Grzechotnik skalny
| Crotalus lepidus[1] | |||
| Kennicott, 1861 | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | zauropsydy | ||
| Podgromada | diapsydy | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | żmijowate | ||
| Podrodzina | grzechotnikowate | ||
| Rodzaj | Crotalus | ||
| Gatunek | grzechotnik skalny | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 najmniejszej troski | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
| |||
Grzechotnik skalny (Crotalus lepidus) – gatunek jadowitego węża z podrodziny grzechotnikowatych w rodzinie żmijowatych.
Obecnie wyróżniamy 4 podgatunki[3]:
- Crotalus lepidus klauberi (Gloyd, 1936)
- Crotalus lepidus lepidus (Kennicott, 1861)
- Crotalus lepidus maculosus (Tanner, Dixon and Harris, 1972)
- Crotalus lepidus morulus (Klauber, 1952)
Występuje na terenie Stanów Zjednoczonych i Meksyku w Ameryce Północnej. Spotykany na terenach kamienistych i górskich na wysokości od 300 do 3000 metrów nad poziomem morza. Jego jad jest bardzo silny, ugryzienie może być śmiertelne dla człowieka. Żywi się drobnymi kręgowcami.
Przypisy
Bibliografia
- Steven Foster, Roger A. Caras: A field guide to venomous animals and poisonous plants, North America, north of Mexico. Boston: Houghton Mifflin, 1994. ISBN 0-395-93608-X.
- p
- d
- e
