Guillermo Ochoa

Ten artykuł należy dopracować: od 2020-10 → zaktualizować na podstawie najświeższych informacji, od 2020-10 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Guillermo Ochoa

Pełne imię i nazwisko	Francisco Guillermo Ochoa Magaña
Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1985 Guadalajara
Wzrost	185 cm
Pozycja	bramkarz
Informacje klubowe
Klub	Salernitana
Numer w klubie	13
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2003–2011 América 239 (0) 2011–2014 Ajaccio 112 (0) 2014–2017 Málaga 11 (0) 2016–2017 → Granada (wyp.) 38 (0) 2017–2019 Standard Liège 78 (0) 2019–2022 América 118 (0) 2023– Salernitana 39 (0) W sumie: 635 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2005  Meksyk U-20 3 (0) 2004–2008  Meksyk U-23 6 (0) 2005–  Meksyk 149 (0) W sumie: 158 (0)
↑ Aktualne na: 5 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ↑ Aktualne na: 5 marca 2024.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF srebro Stany Zjednoczone 2007 złoto Stany Zjednoczone 2009 złoto Stany Zjednoczone 2011 złoto Stany Zjednoczone/Kanada 2015 złoto Stany Zjednoczone/Kostaryka/Jamajka 2019 złoto Stany Zjednoczone/Kanada 2023 Copa América brąz Wenezuela 2007 Igrzyska olimpijskie brąz Tokio 2020
Multimedia w Wikimedia Commons

Guillermo „Memo” Ochoa, właśc. Francisco Guillermo Ochoa Magaña (ur. 13 lipca 1985 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz, występujący na pozycji bramkarza we włoskim klubie US Salernitana 1919. Od października 2019 posiada również obywatelstwo hiszpańskie.

Kariera klubowa

Ochoa pochodzi z Guadalajary, ale piłkarską karierę rozpoczął w mieście Meksyk w tamtejszym klubie Club América. W jej barwach zadebiutował w wieku 18 lat, za kadencji trenera Leo Beenhakkera. Miało to miejsce w meczu ligi meksykańskiej z CF Monterrey w fazie Clausura 2004. Pierwszy bramkarz klubu Adolfo Ríos doznał kontuzji i Ochoa już do końca sezonu zajął jego miejsce. W fazie Apertura 2004 Rios się wykurował, ale Ochoa spisywał się na tyle dobrze, że nadal był pierwszym bramkarzem, a po tej rundzie jego rywal zakończył piłkarską karierę. Gdy do klubu przybył nowy trener, Argentyńczyk Oscar Ruggeri, Ochoa usiadł na ławce, a jego miejsce zajął rodak szkoleniowca Sebastian Saja. Ruggeri z powodu słabych wyników został zwolniony już po 6 kolejkach i Guillermo znów został pierwszym bramkarzem Amériki. W fazie Clausura 2005 wspomógł swój klub w wywalczeniu swojego pierwszego mistrzostwa Meksyku. W fazie Apertura 2005 odpadł z Amériką w ćwierćfinałach play-off, a w Clausura 2006 w ogóle nie wyszedł z grupy. Natomiast w sezonie 2006/2007 dotarł do półfinału w Apertura i finału w Clausura. W 2006 wywalczył także Puchar Mistrzów CONCACAF. Wiosną 2007, w sezonie Clausura, zdobył z Amériką swoje premierowe wicemistrzostwo kraju. W tym samym roku wywalczył drugie miejsce na Copa Sudamericana. Występował także w kilku edycjach Copa Libertadores, największy sukces w tych rozgrywkach osiągając w 2008 roku, kiedy to América doszła do półfinału turnieju.

3 lipca 2011 Ochoa na zasadzie wolnego transferu zasilił beniaminka francuskiej Ligue 1, AC Ajaccio^[1].

Latem 2014 roku przeszedł na zasadzie wolnego transferu do Málagi po dobrym występie na mistrzostwach świata w Brazylii.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki	Rozgrywki Europy	Mecze	Bramki
2003/04	Club América	Meksyk	Primera División	12	0	–	–	–
2004/05				31	0	–	–	–
2005/06				30	0	–	–	–
2006/07				42	0	–	–	–
2007/08				26	0	–	–	–
2008/09				32	0	–	–	–
2009/10				28	0	–	–	–
2010/11				38	0	–	–	–
2011/12	AC Ajaccio	Francja	Ligue 1	37	0	–	–	–
2012/13				38	0	–	–	–
2013/14				37	0	–	–	–
2014/15	Málaga CF	Hiszpania	Primera División	0	0	–	–	–
2015/16				11	0	–	–	–
2016/17	Granada CF			38	0	–	–	–
2017/18	Standard Liège	Belgia	Jupiler Pro League	14	0	–	–	–

Stan na 13 listopada 2017 r.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Meksyku Ochoa zadebiutował 14 grudnia 2005 roku w wygranym 2:0 towarzyskim spotkaniu z Węgrami. W 2006 roku został powołany przez selekcjonera Ricarda La Volpe do kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech. Tam był rezerwowym bramkarzem dla Oswalda Sáncheza i Jesúsa Corony, toteż nie rozegrał żadnego meczu na tym turnieju. Rok po MŚ zaczął być już regularnie powoływany przez selekcjonerów kadry narodowej. W 2010 roku na Mundialu w RPA Ochoa niespodziewanie pełnił funkcję rezerwowego bramkarza dla Óscara Péreza, cieszącego się większym zaufaniem trenera Javiera Aguirre. Podczas turnieju o Złoty Puchar CONCACAF 2011 w organizmie zawodnika i jego pięciu kolegów z reprezentacji wykryto niedozwoloną substancję – klenbuterol. W 2014 wystąpił jako główny bramkarz Meksyku na mundialu w Brazylii, gdzie zaliczył dobry występ rozgrywając cztery pełne mecze.

W 2020 roku wystąpił w turnieju olimpijskim. Razem ze swoją reprezentacją zdobył brązowy medal.

Został powołany na Mistrzostwa Świata 2022 w Katarze^[2]; wyróżniony nagrodą zawodnika meczu, po pierwszym, grupowym spotkaniu Meksyku przeciwko Polsce (0:0), w którym obronił rzut karny wykonywany przez Roberta Lewandowskiego^[3]. Ostatecznie, jego reprezentacja odpadła z turnieju w fazie grupowej^[4].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Statystyki w bazie ESPN FC (ang.)
• Guillermo Ochoa w bazie National Football Teams (ang.)
• Guillermo Ochoa, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-25] .
• Statystyki na MedioTiempo (hiszp.)