Helle Helle
 | |||
| Data urodzenia | 14 grudnia 1965 | ||
|---|---|---|---|
| Narodowość | duńska | ||
| Język | duński | ||
| Dziedzina sztuki | literatura | ||
| Nagrody | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Helle Helle (ur. 14 grudnia 1965) – duńska autorka powieści i opowiadań, laureatka Wielkiej Nagrody Akademii Duńskiej.
Życiorys
Urodziła się 14 grudnia 1965 jako Helle Olsen[1]. Zadebiutowała w 1993 roku powieścią Eksempel på liv[2], która wraz z jej kolejnymi dziełami Rester (1996) i Biler og dyr (2000) zaliczana jest do nurtu realizmu minimalistycznego lat 90.[1] Przełomem w karierze Helle Helle była powieść Prom do Puttgarden (2005), która przyniosła autorce duńską nagrodę Kritikerprisen[1]. Z kolei jej powieści Ned til hundene (2008)[1] oraz de (2018) zyskały nominacje do Nagrody literackiej Rady Nordyckiej[2].
W swojej twórczości eksperymentuje z formą i językiem: dla przykładu, powieść de została utrzymana całkowicie w czasie teraźniejszym[2]. Jej dzieła opisują cichą codzienność duńskich peryferiów, a także postaci wywodzące się z klasy średniej. Narratorem najczęściej jest kobieta[3].
Jest laureatką Nagrody im. Pera Olova Enquista (2009), Wielkiej Nagrody Akademii Duńskiej (2016) oraz Złotych Laurów[1]. Jej dzieła zostały przetłumaczone na dwadzieścia języków[2].
Twórczość
- 1993: Eksempel på liv
- 1996: Rester (opowiadania)[3]
- 1999: Hus og hjem[1]
- 2000: Biler og dyr (opowiadania)[3]
- 2002: Forestillingen om et ukompliceret liv med en mand[1]
- 2005: Rødby-Puttgarden, wyd. pol.: Prom do Puttgarden. Marek Stafiej (tłum.). Gdańsk: Słowo/obraz Terytoria, 2010. ISBN 978-83-7453-004-0.
- 2008: Ned til hundene
- 2011: Dette burde skrives i nutid[1]
- 2014: Hvis det er[3]
- 2018: de
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Helle Helle [online], Gyldendal – Den Store Danske, 2016 [dostęp 2020-03-21] (duń.).
- ↑ a b c d Helle Helle [online], Nordic cooperation [dostęp 2020-03-21] (ang.).
- ↑ a b c d Per KroghP.K. Hansen Per KroghP.K., A Good Place to Weep and Laugh – In the World of Helle Helle [online], Nordic Women's Literature, grudzień 2014 [dostęp 2020-03-21] (ang.).
