Hipolit Błeszyński

Hipolit Ksawery Błeszyński

Oksza
Generał major
Data i miejsce urodzenia	1766
Data i miejsce śmierci	30 października 1824 Nicea
Przebieg służby
Główne wojny i bitwy	Wojna polsko-rosyjska Wojna polsko-austriacka
Odznaczenia

Hipolit Ksawery Błeszyński herbu Oksza (ur. 1766 – zm. 30 października 1824 w Nicei) – generał-major kawalerii i generał-adiutant wojsk saskich, adiutant króla Saksonii Fryderyka Augusta I, kawaler maltański.

W 1789 został porucznikiem 12. Regimentu Pieszego Koronnego. W 1791 wstąpił do Kawalerii Narodowej. Uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1792. Odznaczony krzyżem Orderu Virtuti Militari. 20 sierpnia 1792 złożył dymisję z wojska kontrolowanego przez konfederację targowicką. Udał się do Paryża, gdzie w 1794 bezskutecznie próbował przekonać Komitet Ocalenia Publicznego do poparcia sprawy polskiej. 14 grudnia 1794 odznaczony Orderem Świętego Stanisława. W 1809 jako podpułkownik wziął udział w wojnie polsko-austriackiej. Mianowany komendantem Lwowa. W 1812 roku przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego^[1]. W 1813 odznaczony krzyżem Legii Honorowej. W 1820 był członkiem III. stopnia loży masońskiej Bracia Polscy Zjednoczeni.

Bibliografia

• Juliusz Williaume: Hipolit Błeszyński, w: Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936
• Xsięga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830 zawierająca spis imienny dowódców i sztabs-oficerów, tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku Krzyżem Wojskowym „Virtuti Militari” ozdobionych, Lwów 1881, s. 86

Przypisy