Ireneusz (patriarcha Serbii)

Ireneusz

Miroslav Gavrilović

Arcybiskup Peć, metropolita belgradzko-karłowicki i patriarcha serbski

Kraj działania

Serbia

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1930
Vidova

Data i miejsce śmierci

20 listopada 2020
Belgrad

Miejsce pochówku

Sobór św. Sawy w Belgradzie

Patriarcha Serbii

Okres sprawowania

2010–2020

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Diakonat

24 października 1959

Prezbiterat

27 października 1959

Chirotonia biskupia

1974

Wybór patriarchy

22 stycznia 2010

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

maj 1974

Miejscowość

Belgrad

Miejsce

Sobór św. Michała Archanioła

Konsekrator

German

Współkonsekratorzy

Paweł (Stojčević), Jan (Ilić), Mikołaj (Mrđa)

Konsekrowani biskupi
Andrzej (Ćilerdžić)	25 lipca 2011
Jan (Ćulibrk)	4 września 2011
Dawid (Perović)	18 września 2011
Sergiusz (Karanović)	26 lipca 2014
Hilarion (Golubović)	10 sierpnia 2014
Arseniusz (Glavčić)	31 sierpnia 2014
Hieronim (Močević)	28 września 2014
Cyryl (Bojović)	31 lipca 2016
Sylwan (Mrakić)	7 sierpnia 2016
Nikodem (Kosović)	1 października 2017
Cherubin (Đermanović)	10 czerwca 2018
Stefan (Šarić)	17 czerwca 2018
Hezychiusz (Rogić)	23 czerwca 2018
Metody (Ostojić)	22 lipca 2018
Dymitr (Radżenowić)	23 września 2018

Współkonsekrowani biskupi
Lucjan (Pantelić)	1 lipca 1984
Sawa (Jurić)	17 czerwca 1994
Milutin (Knežević)	20 lipca 2003
Teodozjusz (Šibalić)	20 czerwca 2004

Ireneusz (srb. Иринеj – Irinej), imię świeckie Miroslav Gavrilović (srb. Мирослав Гавриловић) (ur. 27 sierpnia 1930 we wsi Vidova, zm. 20 listopada 2020 w Belgradzie^[1]) – serbski duchowny, 45. zwierzchnik Serbskiego Kościoła Prawosławnego, noszący tytuł arcybiskupa Peci, metropolity belgradzko-karłowickiego i patriarchy Serbii.

Życiorys

Urodził się w wiejskiej rodzinie Zdravki i Milijana Gavriloviciow. W rodzinnej wsi ukończył szkołę podstawową, następnie kształcił się w gimnazjum w Čačaku i w seminarium duchownym w Prizrenie. Po ukończeniu seminarium studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego^[2]. W 1959 wstąpił do klasztoru Rakovica i tam został postrzyżony na mnicha przez patriarchę serbskiego Germana, przyjmując imię zakonne Ireneusz^[2]. W tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona. Święcenia kapłańskie przyjął 27 października 1959 r. w cerkwi Ružica w Belgradzie^[2]. Kontynuował studia teologiczne na uniwersytecie ateńskim, zaś w 1969 został dyrektorem szkoły przy monasterze Ostrog, skąd został przeniesiony na stanowisko rektora seminarium prizreńskiego, które sprawował w latach 1971–1974^[2].

W maju 1974 otrzymał godność biskupa morawickiego, wikariusza patriarchy Serbii. Rok później został ordynariuszem eparchii niskiej^[2].

22 stycznia 2010 wybrany patriarchą Serbii przez Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Zgodnie z regulaminem wyborów jego imię zostało wylosowane spośród trzech imion kandydatów wskazanych przez ogół biskupów; pozostałymi byli metropolita czarnogórski i przymorski Amfilochiusz oraz biskup backi Ireneusz^[3]. Dzień później został intronizowany na urząd^[2].

W czerwcu 2016 r. przewodniczył delegacji Patriarchatu Serbskiego na Sobór Wszechprawosławny na Krecie^[4].

1 listopada 2020 przewodniczył pogrzebowi zmarłego na COVID-19 metropolity Czarnogóry – Amfilochiusza, który to pogrzeb odbył się przy otwartej trumnie i z masowym udziałem wiernych mimo przyczyny zgonu metropolity^[5]. Trzy dni po uroczystościach patriarcha trafił do szpitala z potwierdzonym zakażeniem koronawirusem, po czym 20 listopada 2020 zmarł wskutek COVID-19^[6].

Ireneusz został pochowany w krypcie patriarchów w soborze św. Sawy w Belgradzie^[7].

Odznaczenia

Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy – Ukraina (2013)^[8]

Przypisy

↑ Serbia Mourns Aged Patriarch’s Death from COVID-19 [online], Balkan Insight, 20 listopada 2020 [dostęp 2020-11-20] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Животопис Његове Светости Архиепископа пећког, Митрополита београдско-карловачког и Патријарха српског господина Иринеја [online], spc.rs [dostęp 2020-11-20] .
↑ Епископ нишки Г. Иринеј изабран за новог Патријарха српског [online], spc.rs [dostęp 2020-11-20] .
↑ Irinej Miroslav Gavrilović. orthodoxia.ch. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
↑ Odprawiał pogrzeb zakażonego biskupa. Krótko później i on zmarł [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2020-11-22] .
↑ Саопштење за јавност [online], spc.rs [dostęp 2020-11-20] .
↑ Состоялось отпевание и погребение Святейшего Патриарха Сербского Иринея / Новости / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-11-22] (ros.).
↑ Про нагородження орденом князя Ярослава Мудрого [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2021-08-25] (ukr.).

Bibliografia

Irinej patriarchą serbskiego Kościoła prawosławnego. [zarchiwizowane z tego adresu].

Biskupi eparchii niskiej

Wiktor (Czołakow) (1878-1883)
Nestor (Popović) (1883-1884)
Dymitr (patriarcha Serbii) (1884-1889)
Hieronim (Jovanović) (1889-1894)
Innocenty (Pavlović) (1894-1898)
Nikanor (Ružičić) (1898-1911)
Domecjan (Popović) (1911-1913)
Dosyteusz (Vasić) (1913-1933)
Jan (Ilić) (1933-1975)
Ireneusz (patriarcha Serbii) (1975-2010)
Jan (Purić) (2011-2016)
Teodozjusz (Šibalić) (2016-2017)
Arseniusz (Glavčić) (od 2017)

Patriarcha Serbii

Metropolita Žičy	św. Sawa I (1219–1233)
Metropolici Peći	Arseniusz I (1233–1263) św. Sawa II (1263–1271) Daniel I (1271–1272) Joannicjusz I (1272–1276) wakat Eustacjusz I (1279–1286) Jakub I (1286–1292) Eustacjusz II (1292–1309) Sawa III (1309–1316) Nikodem (1316–1324) Daniel II (1324–1337)
Patriarchowie serbscy rezydujący w Peći	Joannicjusz II (1337–1354) Sawa IV (1354–1375) Efrem (1375–1380) Spirydon (1380–1389) Efrem (drugi raz) (1389–1390) Daniel III (1390–1396) Sawa V (1396–1407) Daniel IV (1407) Cyryl I (1407–1418) Nikon (1418–1435) Teofan (1435–1446) Nikodem II (1446–1453) Arseniusz II (1453–1459) wakat Jan I (1508) wakat Marek (1524) wakat Paweł I (1527–1535) wakat Makary (1557–1572) Antoni (1572–1575) Gerazym (1575–1585) Sawwacjusz (1585–1586) Hieroteusz (1586–1591) Filip (1591–1592) Jan II (1592–1613) Paisjusz I (1613–1647) Gabriel I (1648–1655) Maksym I (1655–1672) Arseniusz III (1672–1691) Kalinik I (1691–1710) Atanazy I (1711–1712) Mojżesz (1712–1725) Arseniusz IX (1725–1737) Joannicjusz III (1739–1746) Atanazy II (1746–1752) Gabriel II (1752) Gabriel III (1752–1758) Wincenty I (1758) Paisjusz II (1758) Gabriel IV (1758–1759) Cyryl II (1759–1763) Bazyli (1763–1765) Kalinik II (1765–1766)
Metropolici, a następnie Patriarchowie karłowiccy	Arseniusz III (1691–1706) Arseniusz IV (1737–1748) Izajasz (1748–1749) Paweł (1749–1768) Jan (1768–1773) Wincenty (1774–1780) Mojżesz (1780–1790) Stefan (1790–1836) Stefan (1836–1841) Józef - jako metropolita (1842–1848) Józef - jako patriarcha (1848–1861) Samuel (1861–1870) Prokop (1874–1879) German (1879–1888) Jerzy II (1888–1907) Lucjan (1908–1913)
Patriarchowie Serbii	Dymitr (1920–1930) Barnaba (1930–1937) Gabriel V (1938–1950) Wincenty II (1950–1958) German (1958–1990) Paweł (1990–2009) Ireneusz (2010-2020) Porfiriusz (od 2021)

Biskupi eparchii słowiańskiej

Eparchia pakracka	Ioakim (Djakowicz) (1660–1667) Pietronij (Lubibraticz) (1699–1703) Sofronij (Podgoriczanin) (1795–1710) Wasilij (Raicz) (1710) Gawriił (Popowicz) (1715–1716) Afanasij (Radoszewicz) (1717–1720) Nikifor (Stiefanowicz) (1721–1743) Sofronij (Jowanowicz) (1743–1757) Wikientij (Jowanowicz-Widak) (1757–1759) Arsienij (Radiwojewicz) (1759–1769) Afanasij (Żywkowicz) (1770–1781) Iosif (Jowanowicz-Szkabienta) (1781–1783) Pawieł (Awakumowicz) (после 1783–1786) Kiriłł (Żywkowicz) (1786–1807) Iosif (Putnik) (1808–1828) Gieorgij (Chranisław) (1829–1839) Stiefan (Popowicz) (1839–1843) Stiefan (Kragujewicz) (1843–1864) Nikanor (Grujić) (1864–1887) Miron (Nikolić) (1890–1941) Sawa (Trlajić) (1941) Damaskin (Grdanički) (1941–1951) Emilian (Marinović) (1951)
Eparchia słowiańska	Emilian (Marinović) (1951–1982) Jan (Pavlović) (1981–1985) Lucjan (Pantelić) (1985–1999) Sawa (Jurić) (1999–2013) Ireneusz (patriarcha Serbii) (2013–2014) Jan (Ćulibrk) (od 2014)

Eparchia pakracka

Ioakim (Djakowicz) (1660–1667)
Pietronij (Lubibraticz) (1699–1703)
Sofronij (Podgoriczanin) (1795–1710)
Wasilij (Raicz) (1710)
Gawriił (Popowicz) (1715–1716)
Afanasij (Radoszewicz) (1717–1720)
Nikifor (Stiefanowicz) (1721–1743)
Sofronij (Jowanowicz) (1743–1757)
Wikientij (Jowanowicz-Widak) (1757–1759)
Arsienij (Radiwojewicz) (1759–1769)
Afanasij (Żywkowicz) (1770–1781)
Iosif (Jowanowicz-Szkabienta) (1781–1783)
Pawieł (Awakumowicz) (после 1783–1786)
Kiriłł (Żywkowicz) (1786–1807)
Iosif (Putnik) (1808–1828)
Gieorgij (Chranisław) (1829–1839)
Stiefan (Popowicz) (1839–1843)
Stiefan (Kragujewicz) (1843–1864)
Nikanor (Grujić) (1864–1887)
Miron (Nikolić) (1890–1941)
Sawa (Trlajić) (1941)
Damaskin (Grdanički) (1941–1951)
Emilian (Marinović) (1951)

Eparchia słowiańska

Emilian (Marinović) (1951–1982)
Jan (Pavlović) (1981–1985)
Lucjan (Pantelić) (1985–1999)
Sawa (Jurić) (1999–2013)
Ireneusz (patriarcha Serbii) (2013–2014)
Jan (Ćulibrk) (od 2014)

Biskupi eparchii vrańskiej

Wikariat	Паисий (1852–1865) Firmilian (Drażycz) (1876–1878)
Eparchia	Ireneusz (patriarcha Serbii) (1975–1978) Domecjan (Pavlović) (1978–1983) Ireneusz (patriarcha Serbii) (1983–1984) Sawa (Andrić) (1984–1991) Pachomiusz (Gačić) (od 1992)