Jacques Martin (kardynał)

Jacques Martin
Kardynał diakon
ilustracja
Simpliciter et confidenter
Kraj działania

Francja
Watykan

Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1908
Amiens

Data i miejsce śmierci

27 września 1992
Watykan

Miejsce pochówku

Bazylika Najświętszego Serca Chrystusa Króla w Rzymie

Prefekt Domu Papieskiego
Okres sprawowania

1969–1986

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

14 października 1934

Nominacja biskupia

5 stycznia 1964

Sakra biskupia

11 lutego 1964

Kreacja kardynalska

28 czerwca 1988
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Sacro Cuore di Cristo Re

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 lutego 1964

Konsekrator

Paolo Marella

Współkonsekratorzy

Angelo Dell’Acqua
Paul-Pierre Philippe

Współkonsekrowani biskupi
Loris Capovilla 1967
Agostino Casaroli 1967
Ernesto Civardi 1967
Antonio Mauro 1967
Amelio Poggi 1967
Jean-François Mathieu Arrighi 1985

Jacques Martin (ur. 26 sierpnia 1908 w Amiens, zm. 27 września 1992 w Watykanie) – francuski duchowny rzymskokatolicki, kardynał, prefekt Domu Papieskiego.

Życiorys

Studiował na uniwersytecie w Strasburgu, następnie we Francuskim Seminarium w Rzymie; święcenia kapłańskie przyjął 14 października 1934. Kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (gdzie obronił doktorat z teologii), na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim (obronił tamże doktorat z prawa kanonicznego) oraz w Papieskiej Akademii Duchownej. W 1938 wstąpił do służby dyplomatycznej Watykanu, w maju t.r. wchodził w skład delegacji papieskiej na 34. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Budapeszcie. Otrzymał kilka tytułów honorowych - nadzwyczajnego tajnego szambelana (1941), papieskiego prałata domowego (1951), nadzwyczajnego protonotariusza apostolskiego (infułata) i kanonika przy bazylice watykańskiej (1958). W 1954 reprezentował papieża Piusa XII na obchodach 25-lecia koronacji cesarza Etiopii Haile Selassie I. W styczniu 1964 towarzyszył Pawłowi VI w jego pielgrzymce do Ziemi Świętej.

Paweł VI mianował go biskupem tytularnym Neapoli do Palestrina w styczniu 1964; sakry biskupiej udzielił Martinowi kardynał Paolo Marella 11 lutego 1964 w Watykanie. W kwietniu 1969 Martin został powołany na stanowisko prefekta Domu Papieskiego. W grudniu 1986 przeszedł w stan spoczynku, odbierając jednocześnie nominację na arcybiskupa tytularnego.

W czerwcu 1988 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, z tytułem diakona Sacro Cuore di Cristo Re. Zaledwie dwa miesiące po tej nominacji kardynał Martin ukończył 80 lat, co oznaczało utratę prawa udziału w konklawe. Zmarł we wrześniu 1992; początkowo został pochowany na cmentarzu Campo Verano w Rzymie, w grudniu 1997 spoczął w bazylice Sacro Cuore di Cristo Re w Rzymie.

Bibliografia

  • sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)].
  • Jacques Martin [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-22]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Francuscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)
Byli kardynałowie
  • Louis Billot (1911); zrzekł się godności kardynalskiej w 1927
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
  • p
  • d
  • e
Prefekci Domu Papieskiego
  • ISNI: 0000000454309150
  • VIAF: 139144782944400340001
  • LCCN: nr90017321
  • GND: 119191911
  • BnF: 12000953h
  • SUDOC: 028109708
  • PLWABN: 9810561156805606
  • NUKAT: n2005145621
  • J9U: 987009864877205171
  • WorldCat: lccn-nr91003995