Josef Drahoňovský

Josef Drahoňovský

Data i miejsce urodzenia	27 marca 1877 Volavec
Data i miejsce śmierci	20 lipca 1938 Praga
Narodowość	czeska
Dziedzina sztuki	rzeźba, gliptyka
Multimedia w Wikimedia Commons

Josef Drahoňovský (ur. 27 marca 1877 w Volavcu, zm. 20 lipca 1938 w Pradze) – czeski rzeźbiarz, gliptyk i wykładowca akademicki.

Życiorys

Urodził się 27 marca 1877 roku w Volavcu pod Turnovem^[1]. Już w dzieciństwie wykazał się dużym talentem w dziedzinie rysunku^[2]. W latach 1890–1894 roku kształcił się w liceum jubilerskim (Střední odborná škola šperkařská) w Turnovie pod pieczą Karela Zappa^[3]. Zachęcano go, by rozwijał swój talent w Wiedniu, jednak Drahoňovskiemu nie udało się zebrać na to środków^[2]. Zamiast tego przez półtora roku pracował w wiedeńskim warsztacie, by zdobyć pieniądze na dalszy rozwój^[2]. Po powrocie w rodzinne strony przekazał jednak większość zaoszczędzonych środków na poprawę ciężkiej sytuacji materialnej matki^[2]. Lata 1896–1902 spędził na nauce w Wyższej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Pradze^[3] w pracowniach rzeźbiarskich^[2] prof. Celdy Kloučeka i Stanislava Suchardy^[3]. Na pierwszym roku otrzymał stypendium, lecz później musiał utrzymywać się z zamówień, które otrzymywał m.in. od Zappa czy od Kloučeka, który organizował pracę przy dekoracjach rzeźbiarskich nowych, praskich kamienic m.in. przy ulicy Pařížskiej i 28. Října^[2]. Jeszcze na studiach Drahoňovský został zatrudniony przy budowie katedry św. Wita, by tworzyć modele detali architektonicznych takich jak zworniki, czy pinakle^[2].

Po ukończeniu studiów otworzył własną pracownię rzeźbiarską^[1], która otrzymywała wiele zleceń na dekorację nowych budowli w Pradze i w Pilźnie^[2]. W 1904 roku został asystentem Suchardy na Wyższej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Pradze^[4], a w 1911 roku objął tam stanowisko nauczyciela akademickiego^[2]. W tym samym czasie tworzył także rzeźby artystyczne, takie jak Poutník, Rozhovor, czy Růže tetínská^[2]. Z początku pracował głównie z marmurem, brązem i ceramiką^[1]. Po zakończeniu I wojny światowej poświęcił się pracy ze szkłem i gliptyce^[2]. Jego kryształowe intaglio przedstawiające czeskie kobiety było darem rządu Czechosłowacji dla jugosłowiańskiej rodziny królewskiej, a jego gemmy umieszczono w Cabinet des Médailles^[2]. Tworzył prace w szkle w stylu art déco, stopniowo zwracając si w stronę neoklasycyzmu^[1]. W 1932 roku zgłosił trzy prace ze szkła do Olimpijskiego Konkursu Sztuki i Literatury w kategorii rzeźby^[1].

Zmarł 20 lipca 1938 roku w Pradze^[1].

Galeria

• 
  Rozhovor
• 
  Rzeźby na budynku Ministerstwa Transportu Czech
• 
  Relief na budynku przy ul. Palackého 175 w Turnovie
• 
  Popiersie Josefa Pekařa w Turnovie

Przypisy