KZO

KZO
Ilustracja
Rheinmetall KZO zaprezentowany podczas ILA Berlin 2012
Dane podstawowe
Państwo

 Niemcy

Producent

Rheinmetall AG

Typ

UAV

Konstrukcja

kompozytowa

Załoga

0

Dane techniczne
Napęd

1 x silnik dwusuwowy

Moc

24 kW

Wymiary
Rozpiętość

3,42 m

Długość

2,28 m

Szerokość kadłuba

0,36 m

Wysokość

0,91 m

Masa
Startowa

168 kg

Osiągi
Prędkość maks.

200 km/h

Pułap

3500 m

Długotrwałość lotu

3,5 h

Dane operacyjne
Użytkownicy
Niemcy
Multimedia w Wikimedia Commons

KZO – niemiecki bezzałogowy aparat latający (UAV – Unmanned Aerial Vehicle) opracowany przez firmę STN ATLAS Elektronik GmbH z Bremy, której 51% akcji należy obecnie do Rheinmetall AG. Skrót KZO oznacza Kleinflugzeug für Zielortung (mały samolot wskazujący cele).

Historia

Na początku lat 90. XX wieku Francja i Niemcy rozpoczęły wspólny program budowy nowego bezzałogowego aparatu latającego, mającego służyć rozpoznaniu i kierowaniu ogniem artylerii. W tym celu obydwa państwa powołały do życia spółkę Eurodrone, mającą zbudować taki samolot, który otrzymał nazwę Brevel. W 1998 roku rozpoczęto pierwsze testy nowego bezpilotowego aparatu, jednak na skutek cięć w wydatkach na obronę z projektu wycofała się Francja – w tej sytuacji Niemcy zostały zmuszone do dokończenia projektu samotnie i tak narodził się KZO.

Konstrukcja

Samolot jest dolnopłatem zaopatrzonym w silnik dwusuwowy napędzający dwułopatowe śmigło pchające. Podczas transportu skrzydła aparatu są składane. KZO zbudowany jest z materiałów pochłaniających fale elektromagnetyczne, dodatkowo pokryty specjalną powłoką polepszającą właściwości stealth aparatu. Głównym zadaniem KZO jest rozpoznanie, lokalizacja, wskazywanie i śledzenie potencjalnych celów. Aparat wyposażony jest w kamerę FLIR (Forward Looking Infra Red – obserwacja przedniej półsfery w podczerwieni) oraz kamerę światła dziennego. Obraz z kamery przekazywany jest w czasie rzeczywistym do stanowiska kontroli lotu na ziemi, może być również nagrywany na pokładowym nośniku danych. KZO startuje bezpośrednio z kontenera, w którym jest transportowany, przy użyciu przyspieszaczy startowych. Lądowanie odbywa się na spadochronie.

Służba

W celu dokonania oceny systemu pierwszy KZO został dostarczony niemieckiej armii w 1998 roku. Operacyjny system KZO został dostarczony w 2005 roku. Od lutego 2006 roku Bundeswehra używa go w Afganistanie.

Linki zewnętrzne

  • army technology.com KZO
  • Rheinmetall Defence,The German Army's KZO system. rheinmetall-detec.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-06)].

Bibliografia

  • Wojciech Łuczak. Bundeswehra stawia na bezpilotowce. „Raport”. 5, s. 46-50, 2002. ISSN 1429-270x.