Katedra w Reims

Katedra Notre-Dame, dawne opactwo Saint-Remi i pałac arcybiskupi w Reims^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Francja
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	I, II, VI
Numer ref.	601
Region[b]	Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1991 na 15. sesji
Położenie na mapie Marny Katedra Notre-Dame w Reims
Położenie na mapie Francji Katedra Notre-Dame w Reims
Położenie na mapie regionu Grand Est Katedra Notre-Dame w Reims
49°15′12,9″N 4°02′02,9″E/49,253583 4,034139
Multimedia w Wikimedia Commons
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Katedra Notre-Dame w Reims (fr. Cathédrale Notre-Dame de Reims) – gotycka katedra pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny w Reims, we Francji. Jest uznawana za najbardziej harmonijną i klasyczną w proporcjach we Francji, często nazywana „Katedrą Aniołów” z powodu bogatej dekoracji rzeźbiarskiej.

Katedra z biegiem czasu stała się miejscem koronacji królów Francji. W sumie w katedrze odbyło się ich dwadzieścia pięć^[1].

 Osobny artykuł: Sakra królów Francji.

Historia

Świątynia została zbudowana w latach 1211–1300 na miejscu poprzedniej świątyni z 401 r. Zaprojektował ją Jean d’Orbais. Dwuwieżowa fasada katedry przypomina swym wyglądem fasadę paryskiej Notre-Dame. W obydwu świątyniach z fasad wyrastają nieprzykryte hełmami wieże. W fasadzie znajdują się trzy ogromnych rozmiarów portale. Są tak duże, że w tympanon środkowego wbudowana została rozeta. Druga z rozet znajduje się ponad portalem i jest wypełniona witrażem z XIII w, który przedstawia NMP w otoczeniu apostołów i muzykujących aniołów. Po obydwu jej stronach wybudowano strzeliste gotyckie okna oświetlające dwie boczne nawy. Ta trójnawowa katedra jest bazyliką, co oznacza, że dwie nawy boczne są niższe od nawy głównej. Wieńczący je dach zdobiony jest licznymi rzeźbami, częściowo przeniesionymi z pałacu biskupiego. Katedra posiada potrójną nawę poprzeczną i krótkie, pięcionawowe prezbiterium. Zamknięta jest w części wschodniej ambitem, do którego przylega pięć kaplic. Część wschodnia została ukończona już w 1241 roku. Całe wnętrze (wraz z głębokością środkowej kaplicy) mierzy 141 m długości, a wysokość trójkondygnacyjnej nawy głównej osiąga 38 m. Wnętrze silnie akcentują linie pionowe. Żebra sklepienia schodzą poprzez pas triforium na półkoliste kolumny. Otwory okienne ambitu i kaplic wzbogacono jednymi z pierwszych maswerków. Katedra słynie z witraży zaprojektowanych przez Marca Chagalla i bogatej rzeźbiarskiej kompozycji fasady. W czasie rewolucji francuskiej zniszczono lektorium i witraże, ale bryła budynku ocalała. Do 1996 r. usuwano bardzo poważne zniszczenia z czasów I wojny światowej.

Tu w 1429 r. Joanna d’Arc kazała koronować odsuniętego od władzy króla Karola VII.

• 
  Fasada
• 
  Środkowy portal
• 
  Wnętrze
• 
  Od tyłu
• 
  Plan

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Katedra w Reims (fr.)
• Zdjęcia katedry. kunsthistorie.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-07)].
• Katedra w bazie danych archINFORM
• Historia i galeria zdjęć katedry Najświętszej Maryi Panny w Reims