Klasztor dominikanów w Tarnobrzegu
Zabytkowy[1] zespół dominikańskich budynków klasztornych w Tarnobrzegu obejmuje:
- kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, budowany w latach 1693-1707, przebudowa 1904-09, jednocześnie kościół parafialny parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Tarnobrzegu, sanktuarium Matki Bożej Dziwkoskiej, Królowej Zagłębia Siarkowego
- Podziemna krypta, w której pochowani zostali przedstawiciele rodu Tarnowskich (m.in.: Jan Jacek Tarnowski, Juliusz Tarnowski, Stanisław Kostka Tarnowski)
- klasztor, wybudowany w 1676 roku, przebudowy XVIII wiek oraz rok 1880, siedziba konwentu męskiego Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
- kaplica Męki Pańskiej, dawna klasztorna stajnia, przebudowana na kaplicę. Budowla nowoczesna, stosunkowo niska i podłużna. Pary prostokątnych okien oddzielone są współczesnymi pilastrami. Wejście prowadzi do wysuniętej w przód kruchty. Nad nią znajduje się trójkątny fronton kościoła ozdobiony kamiennymi pilastrami z trójką podłużnych okien[2].
- cmentarz przyklasztorny
