Konklawizm

Konklawizm – odłam tradycjonalizmu katolickiego, wywodzący się z sedewakantyzmu, którego wyznawcy twierdzą, że ze względu na upadek posoborowej hierarchii mogą wybrać swego własnego papieża^[1].

W przeciwieństwie do sedewakantyzmu, uznającego każdego papieża po Piusie XII za nieważnie wybranego, konklawiści uznają wybór papieża na swoich warunkach.

Ruch powstał na przełomie lat 60. i 70. XX w., a jednym z jego rzeczników był Joaquín Sáenz y Arriaga.

Od konklawistów należy odróżnić mistycjalistów (Leon XIV, Klemens XV, Grzegorz XVII), którzy uważają, że ich przywódcy otrzymali powołanie na papieży na podstawie objawień, stąd nie jest konieczne zatwierdzenie wyboru przez Lud. Przykładem takiego odłamu jest Święty Kościół Lechicki, Apostołowie Nieskończonej Miłości^[1] oraz Kościół Palmariański^[2].

Główne odłamy konklawizmu to:

• Święty Kościół Lechicki (Radziejowice) - Papież Leon XIV (2020)
• Apostołowie Nieskończonej Miłości - Klemens XV, Grzegorz XVII, Grzegorz XVIII (1963)[1]
• Kościół Palmariański - Grzegorz XVII, Piotr II, Grzegorz XVIII, Piotr III (1978)[2]
• Kościół Michała I oraz Michała II (1990)^[3]
• Kościół Piusa XIII (1998)^[4]

Przypisy