Kwintus Cecyliusz Metellus Kreteński

Ten artykuł od 2022-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Quintus Metellus Creticus (ur. przed 114 p.n.e., zm. ok. 55 p.n.e.) – członek wpływowego plebejskiego rodu rzymskiego Cecyliuszy, syn Gajusza Cecyliusza Metellusa Kaprariusza, konsula w 113 p.n.e.

Pretor w 74 p.n.e.; od 73 p.n.e. był członkiem kolegium pontyfików; w 69 p.n.e. został konsulem razem z Hortensjuszem, słynnym mówcą. Jako prokonsularny przydział otrzymał Kretę, opanowaną wówczas przez piratów i Achaję. Gdy opanował prawie całą wyspę, piraci próbowali poddać się Pompejuszowi, który wówczas uzyskał władzę nad całym Morzem Śródziemnym do walki z piratami. Choć prowadziło to do konfliktu z Pompejuszem, Kretikus nie zgodził się na przyjęcie kapitulacji miast kreteńskich przez Pompejusza i sam zdobył resztę wyspy. Został ogłoszony przez swoich żołnierzy imperatorem. W 66 p.n.e. przekształcił Kretę w prowincję rzymską. Po powrocie z Krety w 65 czekał pod Rzymem aż do maja 62 p.n.e. w oczekiwaniu na odbycie triumfu, przeprowadzeniu którego przeciwstawiali się w senacie stronnicy Pompejusza. W 63 p.n.e. brał udział tłumieniu rozruchów w Apulii wywoływanych przez agentów Katyliny. W 60 p.n.e. w randze legata posłował do plemion galijskich.