Lorenzo Campeggio

Kardynał biskup

Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1474
Mediolan

Data i miejsce śmierci

25 lipca 1539
Rzym

Miejsce pochówku

Bazylika Najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu

Biskup Feltre

Okres sprawowania

1512-1524

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

1 lipca 1517
Leon X

Multimedia w Wikimedia Commons

Lorenzo Campeggio (ur. 7 listopada 1474 w Mediolanie, zm. 25 lipca 1539 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się w Mediolanie, studiował prawo kanoniczne i cywilne na Uniwersytecie w Bolonii. Około 1500 r. poślubił Francesce Guastavillani, z którą miał pięcioro dzieci (m.in. kardynała Alessandro Campeggio). Po jej śmierci w 1509 r. rozpoczął karierę kościelną pod patronatem papieża Juliusza II. W 1512 r. otrzymał do cesarza Maksymiliana I Habsburga biskupstwo Feltre. 1 lipca 1517 r. cesarz mianował go Kardynałem Protektorem Świętego Cesarstwa Rzymskiego. 22 stycznia 1523 r. został mianowany Kardynałem Protektorem Anglii, a 2 grudnia 1524 r. otrzymał biskupstwo Salisbury. W 1528 r. został legatem papieskim i wraz z kardynałem Thomasem Wolseyem miał decydować w sprawie rozwodu Henryka VIII Tudora z Katarzyną Aragońską. Decyzji jednak nie podjął, ze względu na sytuację polityczną jaka wówczas panowała w Rzymie (papież Klemens VII był zakładnikiem Karola V siostrzeńca Katarzyny Aragońskiej). Po małżeństwie Henryka VIII z Anną Boleyn został wydalony z Anglii i pozbawiony wszelkich tytułów. W 1535 r. wchodził w skład komisji która ekskomunikowała Henryka VIII. Zmarł w dniu 25 lipca 1539, w wieku sześćdziesięciu siedmiu lat i został pochowany w Santa Maria in Trastevere.

Bibliografia

Zobacz w Wikiźródłach hasło Campeggi Wawrzyniec w Encyklopedii Kościelnej

Wilkie, William E. 1974. The cardinal protectors of England.
Campeggio, Lorenzo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-05-12]. (ang.).

Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej

Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości	Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Antoniotto Pallavicini (1491?–1493) Giovanni Antonio Sangiorgio (1493–1509) Leonardo Grosso della Rovere (1509–1520) Lorenzo Campeggio (1520–1539) Giacomo Simoneta (1539–1539) Bartolomeo Guidiccioni (1540–1549) Girolamo Verallo (1550–1555) Fabio Mignanelli (1555–1557) Antonio Trivulzio (1557–1559) Giacomo Puteo (1559–1563) Ludovico Simonetta (1563–1568) Gianpaolo Della Chiesa (1568–1575) Alessandro Sforza (1575–1581) Alessandro Riario (1581–1585) Giovanni Battista Castrucci (1585–1595) Bartolomeo Ferratini, proprefekt (1595–1599) Cinzio Passeri Aldobrandini (1599–1610) Maffeo Barberini (1610–1623) Berlinghiero Gessi, proprefekt (1623–1623) Francesco Barberini (1623–1628) Antonio Barberini (1628–1633) Berlinghiero Gessi (1633–1639) Francesco Barberini (1639–1640) Giulio Cesare Sacchetti (1640–1661) Flavio Chigi (1661–1693) Fulvio Astalli, proprefekt (1693–1696) Giovanni Giacomo Cavallerini (1696–1699) Fabrizio Spada, proprefekt (1699–1700), prefekt (1700–1717) Bernardino Scotti, proprefekt (1717–1718), prefekt (1718–1726) Lorenzo Corsini (1726–1730) Alamanno Salviati (1730–1733) Neri Maria Corsini (1733–1769) Andrea Corsini (1769–1795) Leonardo Antonelli (1795–1801) Ercole Consalvi (1801–1817) Antonio Dugnani (1817–1818) Diego Innico Caracciolo (1818–1820) Giovanni Battista Quarantotti (1820–1820) Wakat (1820–1825) Giuseppe Spina (1825–1828) Giovanni Francesco Falzacappa (1828–1840) Antonio Domenico Gamberini (1840–1841) Vincenzo Macchi (1841–1854) Mario Mattei (1854–1858) Pietro Marini (1858–1863) Camillo di Pietro (1863–1867) Carlo Sacconi (1867–1877) Teodolfo Mertel (1877–1878) Carlo Luigi Morichini (1878–1879) Wakat (1879–1884) Luigi Serafini (1884–1885) Isidoro Verga (1885–1888) Luigi Pallotti (1889–1890)
Prefekci Sygnatury Łaski	Antoniotto Pallavicini (1491–1503) Giovanni Antonio Sangiorgio (1503–1504) Clemente Grosso della Rovere (1504–1504) Galeotto Franciotti della Rovere (1504–1508) Pietro Accolti, główny referendarz (1508–1511), prefekt (1511–1532) Paolo Emilio Cesi (1532?–1537) Giacomo Simoneta (1537–1539) Pierpaolo Parisio (1539–1545) Niccolò Ardinghelli (1545–1547) Bartolomeo Guidiccioni (1547–1549) Francesco Sfondrati (1550–1550) Giovanni Angelo Medici (1550–1559) Vitellozzo Vitelli (1560–1568) Gianantonio Capizucchi (1568–1569) Antonio Carafa (1569–1591) Paolo Emilio Sfondrati (1591–1618) Scipione Caffarelli-Borghese (1618–1633) Antonio Barberini (1633–1667) Camillo Francesco Maria Pamphili, proprefekt (1645–1647) Giacomo Rospigliosi (1667–1684) Benedetto Pamphili (1685–1730) Antonio Felice Zondadari (1730–1737) Giuseppe Firrao (1737–1744) Prospero Colonna di Sciarra (1744–1765) Giovanni Costanzio Caracciolo (1765–1780) Gregorio Antonio Maria Salviati (1780–1794) Wakat (1794–1826) Giovanni Caccia-Piatti (1826–1833) Luigi Bottiglia Savoulx (1834–1836) Francesco Tiberi Contigliano (1837–1839)
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)	Vincenzo Vannutelli (1908–1914) Michele Lega (1914–1920) Augusto Silj (1920–1926) Francesco Ragonesi (1926–1931) Bonaventura Cerretti (1931–1933) Enrico Gasparri (1933–1946) Massimo Massimi (1946–1954) Giuseppe Bruno (1954–1954) Gaetano Cicognani proprefekt (1954–1959) Francesco Roberti (1959–1969) Dino Staffa (1969–1977) Pericle Felici (1977–1982) Aurelio Sabattani, proprefekt (1982–1983) prefekt (1983–1988) Achille Silvestrini (1988–1991) Gilberto Agustoni, proprefekt (1992–1994), prefekt (1994–1998) Zenon Grocholewski (1998–1999) Mario Francesco Pompedda (1999–2004) Agostino Vallini (2004–2008) Raymond Leo Burke (2008–2014) Dominique Mamberti (od 2014)