Małgorzata Storożyńska

Małgorzata Storożyńska

#6
skrzydłowa
Pseudonim	Urban
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1964 Radom
Wzrost	183 cm
Kariera
Aktywność	1979–2000
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1979–1980 Budowlani Radom 1980–1982 AZS Toruń 1982–1992 Włókniarz Pabianice 1992–1993 ŁKS Łódź 1993–2000 Włókniarz/MTK/Pofa Pabianice 2000 JDA Dijon
Kariera reprezentacyjna[a] Lata Reprezentacja Wyst. 1981–1983  Polska U–18 1986–1992  Polska 132
↑ Mecze w reprezentacji aktualne na 23 kwietnia 2021.

Małgorzata Storożyńska, z d. Stodulska, primo voto Urbankowska (ur. 4 czerwca 1964 w Radomiu) – polska koszykarka, występująca na pozycji skrzydłowej. Mistrzyni i reprezentantka Polski.

Życiorys

Kariera klubowa

Jest wychowanką Budowlani Radom, w latach 1979-1982 występowała w AZS-u Toruń, zdobywając wicemistrzostwo Polski młodziczek (1980) i wicemistrzostwo Polski juniorek (1982). W 1982 została zawodniczką Włókniarza Pabianice. W sezonie 1982/1983 zagrała jedynie w pierwszych 13 meczach, doznała kontuzji, która wyeliminowała ją z gry na półtora roku. Miała jednak udział w zdobyciu przez pabianicki klub brązowego medalu mistrzostw Polski w 1983. Następnie przebywała na urlopie macierzyńskim. Do gry powróciła w sezonie 1985/1986, z Włókniarzem zdobyła następnie wicemistrzostwo Polski w 1988 i cztery tytuły mistrza Polski (1989, 1990, 1991, 1992). W sezonie 1992/1993 występowała w ŁKS Łódź, jednak odeszła po 12 meczach z przyczyn finansowych i wyjechała do Francji. Od 1993 do 2000 ponownie reprezentowała barwy Włókniarza (od 1994 grającego pod nazwą MTK, w latach 1996-1998 jako Star Foods Prospan, od 1998 jako Polfa Pabianice). W 1994 i 2000 zdobyła wicemistrzostwo Polski, w 1997 i 1999 brązowy medal mistrzostw Polski. W 1998 roku wystąpiła w Meczu Gwiazd PLKK. Sześciokrotnie wybierano ją "piątki ligi" w plebiscycie Przeglądu Sportowego (1988/89, 1989/90, 1990/91, 1991/92, 1995/96, 1996/97). W 2000 wyjechała do Francji, grała krótko w drużynie Dijon, lecz z powodu kontuzji wróciła do Polski^[1].

Kariera reprezentacyjna

Z reprezentacją Polski juniorek wystąpiła na mistrzostwach Europy w 1981 i 1983 (w obu startach 11. miejsce), z reprezentacją Polski seniorek zagrała na mistrzostwach Europy w 1987 (10 miejsce) i 1991 (6 miejsce). Na tych ostatnich zawodach była najlepiej punktującą polską zawodniczką (średnio 14,4 punktu na mecz). Łącznie w I reprezentacji Polski wystąpiła w 132 spotkaniach.

Prywatnie żona byłego koszykarza Tomasza Storożyńskiego.

Osiągnięcia

Klubowe

• Mistrzyni Polski (1989–1992)
• Wicemistrzyni:
  • Polski (1988, 1994, 2000)
  • Ogólnopolskich Igrzysk Młodzieży Szkolnej (1979)
• Brązowa medalistka mistrzostw Polski:
  • 1983, 1997, 1999
  • juniorek (1983)
• Zdobywczyni Pucharu Polski (1990, 1999, 2000)
• Uczestniczka:
  • międzynarodowych rozgrywek Pucharu Europy Mistrzyń Krajowych/Euroligi (1989/1990, 1991/1992 – TOP 12)
  • kwalifikacji do Pucharu Ronchetti (1992/1993, 1993/1994)

Indywidualne

• Zaliczona do I składu polskiej I ligi/PLKK (1988–1992, 1996, 1997)
• Uczestniczka meczu gwiazd PLKK (1998)

Reprezentacja

• Uczestniczka:
  • mistrzostw Europy:
    • 1987 – 10. miejsce, 1991 – 6. miejsce
    • juniorek (1981 – 11. miejsce, 1983 – 11. miejsce)
  • kwalifikacji olimpijskich (1988 – 7. miejsce)

Przypisy

Bibliografia

• Jubileusz 75 lat łódzkiej koszykówki 1925-2000, wyd. Łódź 2000 (tam biogram, s. 63)
• Sylwetka na stronie plkhistory.ugu.pl
• Osiągnięcia juniorskie na stronie archive.fiba.com
• Osiągnięcia seniorskie na stronie archive.fiba.com