Miłość i gniew (film 1959)
Gatunek | dramat społeczny |
---|---|
Rok produkcji | 1958 |
Data premiery | 9 października 1959 |
Kraj produkcji | Wielka Brytania |
Język | |
Czas trwania | 98 minut |
Reżyseria | Tony Richardson |
Scenariusz | John Osborne |
Główne role | Richard Burton |
Muzyka | Chris Barber |
Zdjęcia | Oswald Morris |
Kostiumy | Jocelyn Rickards |
Montaż | Richard Best |
Wytwórnia | Woodfall Film Productions |
Miłość i gniew (ang. Look Back in Anger) – brytyjski dramat społeczny z 1958 roku w reżyserii Tony’ego Richardsona, zrealizowany na podstawie sztuki Johna Osborne’a pod tym samym tytułem. Uznawany za obraz zapoczątkowujący nurt młodych gniewnych w kinie brytyjskim.
Treść
| Tę sekcję należy dopracować: konieczne skorygowanie szczątkowego i znacznie mylącego opisu oraz rozwinięcie go do pełniejszej postaci na podstawie faktycznego scenariusza/fabuły filmu. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Film opowiada o sfrustrowanym handlarzu Jimmym Porterze (Richard Burton), który dobrowolnie rezygnuje z wyższego wykształcenia, wyładowując swój gniew na żonie Alison (Mary Ure), córce emerytowanego oficera. Jednocześnie Jimmy z niepokojem zauważa, że jego przyjaciel z targowiska, Hindus Kapur, spotyka się z coraz większymi szykanami ze strony lokalnej policji. Nie znosząc własnej żony Porter wdaje się w romans z Heleną Charles (Claire Bloom). Równocześnie sklepik Kapura zostaje zamknięty przez brytyjską policję.
Odbiór
Uwagę współczesnych krytyków zwróciła agresywność Burtona w roli głównej, okrzykniętego przez dziennikarza „The Guardian” trollem na miarę XX wieku[1]. Drapieżność głównego bohatera łączy się z silną mizoginią i „surrealistycznym humorem” samego filmu („The Times”)[2]. Część brytyjskich krytyków wprawdzie twierdzi, że Miłość i gniew jest już filmem anachronicznym, zbyt literackim i niefortunnym w doborze głównych ról[3][4]. Mimo to dzieło Richardsona – jego pierwszy film fabularny – przygotowało grunt pod bardziej udane artystycznie produkcje, takie jak Smak miodu oraz Samotność długodystansowca[4].
Przypisy
- ↑ PeterP. Bradshaw PeterP., Look Back in Anger review – Richard Burton rages in a revealing rerelease [online], the Guardian, 30 marca 2018 [dostęp 2018-05-31] (ang.).
- ↑ EdE. Potton EdE., Look Back in Anger (1959), „The Times”, 30 marca 2018, ISSN 0140-0460 [dostęp 2018-05-31] (ang.).
- ↑ Look Back in Anger, „Time Out London” [dostęp 2018-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-28] (ang.).
- ↑ a b Tony Richardson • Great Director profile • Senses of Cinema [online], sensesofcinema.com [dostęp 2018-05-31] (ang.).
Linki zewnętrzne
- p
- d
- e
Lata 50. |
|
---|---|
Lata 60. | |
Lata 70. | |
Lata 80. | |
Lata 90. |