Mikołaj Romanow (1843–1865)

Ten artykuł od 2011-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mikołaj Aleksandrowicz Romanow

Cesarzewicz Rosji
Okres	od 2 marca 1855 do 24 kwietnia 1865
Poprzednik	Aleksander Mikołajewicz
Następca	Aleksander Aleksandrowicz
Dane biograficzne
Dynastia	Romanowowie
Data i miejsce urodzenia	20 września 1843 Carskie Sioło
Data i miejsce śmierci	24 kwietnia 1865 Nicea
Ojciec	Aleksander II Romanow
Matka	Maria Aleksandrowna (Maria Heska)
Multimedia w Wikimedia Commons

Mikołaj Aleksandrowicz Romanow (ur. 20 września 1843, Carskie Sioło – 24 kwietnia 1865, Nicea) – wielki książę Rosji, od 2 marca 1855 do śmierci cesarzewicz i następca tronu rosyjskiego.

Najstarszy syn Aleksandra II i Marii Heskiej, znanej jako Maria Aleksandrowna.

Sprawowane przez niego funkcje miały pozwolić na zdobycie odpowiedniego przygotowania do sprawowania władzy. Był więc atamanem kozackim i kanclerzem Uniwersytetu Helsińskiego. W 1864 udał się w podróż zagraniczną, w trakcie której zaręczył się z księżniczką duńską, Marią Zofią Fryderyką Dagmarą, córką Christiana IX.

Cieszył się dotychczas dobrym zdrowiem i tężyzną fizyczną, lecz niespodziewanie zapadł na gruźlicę. W celu podjęcia kuracji wyjechał do Nicei, gdzie spędził dwa lata i 24 kwietnia 1865 zmarł (podaje się, że właśnie na gruźlicę lub na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych). Na miejscu domu, w którym żył w ostatnich dniach, rosyjscy emigranci wznieśli prawosławny sobór.

Po jego śmierci następstwo tronu przeszło w ręce jego młodszego brata, Aleksandra, który ożenił się również z jego narzeczoną.