Myślniew

Myślniew

wieś
Kościół Narodzenia NMP w Myślniewie
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	ostrzeszowski
Gmina	Kobyla Góra
Liczba ludności (2022)	312[2]
Strefa numeracyjna	62
Kod pocztowy	63-507[3]
Tablice rejestracyjne	POT
SIMC	0200302
Położenie na mapie gminy Kobyla Góra Myślniew
Położenie na mapie Polski Myślniew
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Myślniew
Położenie na mapie powiatu ostrzeszowskiego Myślniew
51°23′55″N 17°48′43″E/51,398611 17,811944[1]

Myślniew – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Kobyla Góra.

Położenie

Położona trzy kilometry od wsi Kobyla Góra w kierunku Międzyborza oraz 9 km na zachód od Ostrzeszowa^[4] .

Historia

Miejscowość historycznie należy do ziemi wieluńskiej i pierwotnie związana była z Wielkopolską oraz Śląskiem. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIII wieku. Wymieniona pierwszy raz w dokumencie zapisanym po łacinie w 1266 jako „Mislniowitz, Myslnowiczi, Mislnow”^[4] .

Miejscowość została odnotowana w historycznych dokumentach prawnych i podatkowych. W 1266 mieszkańcy płacili dziesięcinę biskupowi wrocławskiemu. W 1305 uiszczali dziesięcinę snopową o wartości 4 grzywien do kanonika gnieźnieńskiego Mikołaja. W 1441 wieś znajdowała się na ziemi ostrzeszowskiej. Mieszkańcy uiszczali wówczas podatek z 7 łanów kmiecych oraz 6 łanów sołtysich, a także dwa grosze z młyna. Jeden z dokumentów z 1425 poświadczał, że Mężyk z Kobylej Góry sprzedał Myślniew Januszowi Wolfowi z Miechowa. W 1448 wspomniana została mieszkanka wsi Anna wdowa po Janie Czupku. W 1453 przy podziale dóbr ze spadku Anna, wdowa po Wacławie z Kobylej Góry, otrzymała m.in. sołectwo we wsi, a ich syn Jan z Wierzchlasu posiadłość Myślniew z moczarami, Nowe i Trawnie oraz Kuźnicę i sadzawkę. W 1482 przy podziale dóbr Hanczyk otrzymał Myślniew, kuźnicę, 1/2 jeziora myślniewskiego, 4 łany opustoszałe w Ligocie, młyn Zastor w Mikorzynie i 1/2 Rudniczyska^[4] .

W 1518 wieś leżała w powiecie ostrzeszowskim i liczyła 8 łanów. W 1553 miał miejsce pożar. Miejscowość liczyła 4 łany. Tego roku sołtys i wójtowie z Myślniewa nie płacili podatków, „bo pogorzeli”. W 1638 miejscowość przynależała do parafii Kobyla Góra^[4] .

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Zabytki

W Myślniewie znajduje się drewniany kościół, wzniesiony już w XIII wieku oraz dwór z zabytkowym parkiem, który zachował się do dziś (obecnie służy jako dom pomocy społecznej). W kościele znajdują się trzy zabytkowe obrazy – jeden z nich pochodzi z XIII wieku i przedstawia scenę koronacji Matki Bożej, kolejny obraz przedstawia Matkę Bożą z dzieciątkiem. Ostatni obraz znajdujący się na ołtarzu położonym po prawej stronie od głównego ołtarza przedstawia św. Jana Nepomucena, który jest patronem tego kościoła. W wyposażeniu kościoła znajdowały się również drewniane organy działające dzięki napędzaniu powietrza siłą nóg. Organy te jednak zostały zastąpione nowymi, które zostały zakupione pod koniec 2009 r. Organy mechaniczne – zabytkowe – funkcjonowały poprawnie do końca.

W kościele raz została wykonana renowacja ogólna wielu elementów budynku. W roku 2009 została założona instalacja antywłamaniowa zapewniająca bezpieczeństwo oraz została wymieniona instalacja elektryczna wraz z nagłośnieniem. Przez wieki położona na pograniczu wieś była centrum niekontrolowanego ruchu granicznego.

Jesienią 2018 roku została wykonana wymiana poszycia dachu, który był wykonany z płyt eternitowych. Obecnie poszycie dachu jest wykonane z gontu modrzewiowego. Na przełomie 2018/2019 roku zostały wymienione okna kościoła.

Przypisy

Bibliografia

• Ryszard Rosin: Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu, hasło: „Myślniew”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, s. 120.

Linki zewnętrzne

• Myślniew w „Słowniku historyczno-geograficznym ziemi wieluńskiej w średniowieczu”
• Myślniew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 834 .
• Myślniew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 365 .