Nowy koszmar Wesa Cravena

Ten artykuł dotyczy filmu z 1994 roku. Zobacz też: inne filmy z serii „Koszmar z ulicy Wiązów”.
Nowy koszmar Wesa Cravena
Wes Craven’s New Nightmare
Gatunek

horror

Data premiery

9 września 1994 (Toronto Film Festival)
16 czerwca 1995 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

112 min

Reżyseria

Wes Craven

Scenariusz

Wes Craven

Główne role

Heather Langenkamp
Miko Hughes
Wes Craven
Robert Englund

Muzyka

J. Peter Robinson

Zdjęcia

Mark Irwin

Montaż

Patrick Lussier

Produkcja

Marianne Maddalena

Wytwórnia

New Line Cinema

Dystrybucja

PL: IMP Polska[1]

Poprzednik

Freddy nie żyje: Koniec koszmaru

Kontynuacja

Freddy kontra Jason

Nagrody
International Fantasy Film Award oraz nominacje do nagród Saturn Award i Independent Spirit Award

Nowy koszmar Wesa Cravena (ang. Wes Craven’s New Nightmare) – amerykański film fabularny (horror) z 1994 r. w reżyserii Wesa Cravena. Film jest siódmą częścią Koszmaru z ulicy Wiązów, którego autorem jest właśnie Craven.

Serwis Rotten Tomatoes przyznał mu wynik 79%[2].

Fabuła

Aktorka Heather Langenkamp, która dziesięć lat temu wcieliła się w główną bohaterkę horroru Wesa Cravena, obecnie przyjmuje rolę w jego nowym projekcie. Tuż przed rozpoczęciem zdjęć, kobieta jest nękana serią tajemniczych głuchych telefonów. Niebawem w wypadku samochodowym ginie jej mąż, Chase Porter. W życiu Heather zaczyna dochodzić do niewytłumaczalnych przypadków, z których najbardziej przerażającym jest objawienie się Freddy’ego w snach aktorki. Krueger chce zawładnąć duszą jej kilkuletniego synka Dylana.

Obsada

Przypisy

  1. https://a.allegroimg.com/s1024/0cb9d5/a6f80fa34131a811c71add6a690d
  2. Wes Craven's New Nightmare (1994) – Rotten Tomatoes [online], www.rottentomatoes.com [dostęp 2021-05-03]  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Plakat filmu
  • Oficjalna strona serii
  • p
  • d
  • e
Koszmar z ulicy Wiązów
Filmy
Zobacz też

Robert Englund, odtwórca roli Freddy’ego

  • p
  • d
  • e
Filmy w reżyserii Wesa Cravena
1970–79
  • Ostatni dom po lewej (1972)
  • Wzgórza mają oczy (1977)
1980–89
1990–99
2000–09
2010–19