Order Wojskowy Żelaznej Koniczyny

Order Wojskowy Żelaznej Koniczyny
Vojnički Red Željezni Trolist

Baretka
Ustanowiono	27 grudnia 1941

Order Wojskowy Żelaznej Koniczyny (chorw. Vojnički Red Željezni Trolist) – chorwackie odznaczenie wojskowe z okresu II wojny światowej.

Historia

Order został ustanowiony 27 grudnia 1941 z inicjatywy poglavnika Ante Pavelicia, przywódcy Niepodległego Państwa Chorwackiego (NDH). Był najwyższym chorwackim odznaczeniem wojskowym. Przyznawano go żołnierzom i oficerom chorwackich sił zbrojnych za czyny wyjątkowej odwagi oraz ich sojusznikom z państw osi za wspieranie niepodległości Chorwacji. Posiadaczom orderu przysługiwał honorowy tytuł vitez (pol. „rycerz”). Odznaczenie miało 4 klasy, do każdej z klas istniała odmiana z dębowym wieńcem.

Opis odznaki

Odznaka orderu wyglądem przypominało koniczynę w czarnym kolorze ze srebrnymi końcówkami. Pośrodku widniała szachownica chorwacka z symbolem ustaszy (litera U). Na rewersie znajdował się napis: Za Dom Spremni (pol. „za dom gotowi”) i data: „10.IV.1941” (ustanowienie NDH). Istniały także wersje orderu z dębowym wieńcem.

Odznaczeni

• Orderem Żelaznej Koniczyny 1 klasy z dębowym wieńcem – 1 osoba
  • Ante Pavelić
• Orderem Żelaznej Koniczyny 1 klasy – 3 osoby
  • marszałek Slavko Kvaternik
  • gen. Rafael Boban
  • SS-Obergruppenführer Arthur Phleps
• Order Żelaznej Koniczyny 2 klasy z dębowym wieńcem – 5 osób
• Order Żelaznej Koniczyny 2 klasy – 12 osób
• Order Żelaznej Koniczyny 3 klasy z dębowym wieńcem – 50 osób
• Order Żelaznej Koniczyny 3 klasy – 64 osób
• Order Żelaznej Koniczyny 4 klasy z dębowym wieńcem – 256 osób
• Order Żelaznej Koniczyny 4 klasy – 577 osób