Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976 | |||
| |||
Miejsce | Kanada | ||
---|---|---|---|
Termin | 21 lipca 1976 | ||
Liczba ekip | 18 | ||
Złoty medal | Stany Zjednoczone | ||
Srebrny medal | |||
Brązowy medal | Wielka Brytania |
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976
100 m | |
---|---|
200 m | |
400 m | |
800 m | |
1500 m |
100 m | |
---|---|
200 m |
400 m |
---|
4 × 100 m | |
---|---|
4 × 200 m |
|
- pokaż
- dyskusja
- edytuj
4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XXI Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. Eliminacje i finał miały miejsce 21 lipca 1976 roku.
Złoty medal zdobyła sztafeta amerykańska w składzie: Mike Bruner (1:52,35), Bruce Furniss (1:49,56), John Naber (1:51,20) i Jim Montgomery (1:50,11). Reprezentanci Stanów Zjednoczonych czasem 7:23,22 pobili o 7 sekund rekord świata. Srebrny medal wywalczyli zawodnicy z ZSRR, którzy ustanowili nowy rekord Europy (7:27,97). Na najniższym stopniu podium stanęli pływacy z Wielkiej Brytanii (7:32,11; rekord kraju).
Rekordy
Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Reprezentacja | Czas | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|---|
Rekord świata | Stany Zjednoczone Tim Shaw Rex Favero Bruce Furniss Steve Furniss | 7:30,54 | Kansas City | 22 sierpnia 1975 | [1] |
Rekord olimpijski | Stany Zjednoczone John Kinsella (1:54,49) Fred Tyler (1:54,32) Steve Genter (1:52,72) Mark Spitz (1:54,24) | 7:35,78 | Monachium | 31 sierpnia 1972 | [2] |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Reprezentacja | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
21 lipca | wyścig eliminacyjny 2 | ZSRR Andriej Smirnow Władimir Michiejew Wołodymyr Raskatow Siergiej Koplakow | 7:33,21 | |
wyścig eliminacyjny 3 | Stany Zjednoczone Doug Northway Tim Shaw Mike Bruner Bruce Furniss | 7:30,33 | , | |
finał | Stany Zjednoczone Mike Bruner (1:52,35) Bruce Furniss (1:49,56) John Naber (1:51,20) Jim Montgomery (1:50,11) | 7:23,22 | , |
Wyniki
Eliminacje
Miejsce | Wyścig | Państwo | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1. | 3 | Stany Zjednoczone | Doug Northway Tim Shaw Mike Bruner Bruce Furniss | 7:30,33 | Q, |
2. | 2 | ZSRR | Andriej Smirnow Władimir Michiejew Wołodymyr Raskatow Siergiej Koplakow | 7:33,21 | Q |
3. | 1 | RFN | Hans-Joachim Geisler Andreas Schmidt Werner Lampe Peter Nocke | 7:37,59 | Q |
4. | 1 | Wielka Brytania | Alan McClatchey David Dunne Gordon Downie Brian Brinkley | 7:37,92 | Q |
5. | 2 | NRD | Wilfried Hartung Rainer Strohbach Frank Pfütze Roger Pyttel | 7:40,58 | Q |
6. | 1 | Włochy | Roberto Pangaro Paolo Revelli Paolo Barelli Marcello Guarducci | 7:41,39 | Q, |
7. | 3 | Szwecja | Pär Arvidsson Peter Pettersson Anders Bellbring Bengt Gingsjö | 7:41,82 | Q, |
8. | 3 | Holandia | Karim Ressang René van der Kuil André in het Veld Henk Elzerman | 7:42,54 | Q, |
9. | 2 | Australia | Graham Windeatt Mark Tonelli Peter Coughlan Peter Dawson | 7:44,42 | |
10. | 1 | Norwegia | Bent Brask Arne Borgstrøm Håkon Iversøn Fritz Warncke | 7:46,42 | |
11. | 1 | Francja | Marc Lazzaro Benôit Laffineur Colin Ress Fabien Noël | 7:47,39 | |
12. | 3 | Hiszpania | David López-Zubero Jesús Fuentes Fernando Gómez-Reino Santiago Esteva | 7:49,22 | |
13. | 2 | Bułgaria | Petar Georgiew Stefan Georgiew Toni Statelow Nikołaj Ganew | 7:57,08 | |
14. | 3 | Meksyk | Guillermo García Eduardo Pérez Guillermo Zavala José Luis Prado | 8:05,12 | |
15. | 1 | Portoryko | Fernando Cañales José-Ricardo de Jesús Arnaldo Pérez Francisco Cañales | 8:05,21 | |
16. | 3 | Wenezuela | Ramón Volcan Andrés Arraez Glen Sochasky Luis Goicoechea | 8:08,38 | |
17. | 2 | Portugalia | José Pereira António de Melo Rui Abreu Paulo Frischknecht | 8:26,68 | |
18 ! | 3 | Kanada | Steve Badger Bill Sawchuk Steve Pickell James Hett | 9:99,99 ! | DSQ |
Finał
Miejsce | Państwo | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1 ! | Stany Zjednoczone | Mike Bruner (1:52,35) Bruce Furniss (1:49,56) John Naber (1:51,20) Jim Montgomery (1:50,11) | 7:23,22 | |
2 ! | ZSRR | Wołodymyr Raskatow (1:52,69) Andriej Bogdanow (1:51,69) Siergiej Koplakow (1:52,54) Andriej Kryłow (1:51,05) | 7:27,97 | |
3 ! | Wielka Brytania | Alan McClatchey (1:54,09) David Dunne (1:54,67) Gordon Downie (1:52,10) Brian Brinkley (1:51,25) | 7:32,11 | |
4. | RFN | Klaus Steinbach (1:52,18) Peter Nocke (1:51,19) Werner Lampe (1:54,06) Hans-Joachim Geisler (1:54,84) | 7:32,27 | |
5. | NRD | Roger Pyttel (1:53,92) Wilfried Hartung (1:55,16) Rainer Strohbach (1:54,30) Frank Pfütze (1:55,54) | 7:38,92 | |
6. | Holandia | Karim Ressang (1:55,63) René van der Kuil (1:55,17) André in het Veld (1:57,18) Henk Elzerman (1:54,58) | 7:42,56 | |
7. | Szwecja | Pär Arvidsson (1:55,84) Peter Pettersson (1:56,14) Anders Bellbring (1:56,44) Bengt Gingsjö (1:54,42) | 7:42,84 | |
8. | Włochy | Marcello Guarducci (1:53,72) Roberto Pangaro (1:55,74) Paolo Barelli (1:57,66) Paolo Revelli (1:56,27) | 7:43,39 |
Przypisy
- ↑ Historia rekordu świata w sztafecie 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn. MKOl, 2002-01-18. [dostęp 2021-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Monachium 1972 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. LA84 Foundation. s. 339. [dostęp 2021-08-22]. (ang.).
- ↑ Montreal 1976 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. LA84 Foundation. s. 496. [dostęp 2021-08-22].
Bibliografia
- Montreal 1976 – wyniki konkurencji pływackich. Swimming World and Junior Swimmer. s. 89-93. [dostęp 2021-08-22]. (ang.).
- p
- d
- e
|