Pandivirilia eximia
Pandivirilia eximia | |||
(Meigen, 1820) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | Asiloidea | ||
Rodzina | dziewierkowate | ||
Podrodzina | Therevinae | ||
Rodzaj | Pandivirilia | ||
Gatunek | Pandivirilia eximia | ||
Synonimy | |||
|
Pandivirilia eximia – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny dziewierkowatych.
Gatunek ten opisany został w 1820 roku przez Johanna Wilhelma Meigena jako Thereva eximia[1].
Muchówka o ciele długości od 15 do 17 mm. Głowa jest u samca prawie holoptyczna, zaś u samicy jest dychoptyczna. Tułów ma na błyszcząco czarnym, nieopylonym śródpleczu dwie pręgi. Chetotaksja tułowia obejmuje 3 szczecinki przedskrzydłowe, 3 nadskrzydłowe, 1 zaskrzydłową i 1 parę śródplecowych. Odnóża mają czarne biodra i uda, żółte golenie oraz brunatne stopy. U samicy odwłok jest czarny z szarymi plamami trójkątnymi na bokach tergitów drugiego i trzeciego, zakończony jest kolczastym pokładełkiem. U samca odwłok ma srebrzystoszare opylenie[2].
Owad palearktyczny, znany z Norwegii, Szwecji, Finlandii, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji i Rosji[1]. Owady dorosłe są aktywne od kwietnia do maja[2].