Panzerkampfwagen E-100
Model czołgu E-100 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | III Rzesza | ||
---|---|---|---|
Producent | Henschel | ||
Typ pojazdu | |||
Trakcja | gąsienicowa | ||
Załoga | 6 | ||
Historia | |||
Egzemplarze | 1 (tylko kadłub) | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | 12-cylindrowy Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM (prototyp) | ||
Pancerz | 40-240 mm | ||
Długość | 8,70 m (kadłuba) | ||
Szerokość | 4,48 m | ||
Wysokość | 3,32 m (gąsienice bojowe) | ||
Masa | 137,8 t | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 38–40 km/h | ||
Zasięg pojazdu | 120 km (na drodze) | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1× armata kalibru 128 mm, 150 mm lub 170 mm 1x armata kalibru 75 mm 1-2× karabin maszynowy MG 34 kalibru 7,92 mm | |||
Użytkownicy | |||
Niemcy, Wielka Brytania (egzemplarz zdobyczny) | |||
|
Panzerkampfwagen E-100 – niemiecki prototypowy czołg superciężki opracowany w końcowej fazie II wojny światowej. Pojazd zaprojektowano w ramach programu Entwicklungsserie, mającego na celu opracowanie serii pojazdów pancernych różnych typów, możliwie uproszczonych i zestandaryzowanych.
Początek prac nad czołgiem miał miejsce w 1943 roku, ale już w 1944 roku na rozkaz Adolfa Hitlera porzucono projekt. Przedsiębiorstwo Henschel, prowadzące nad nim prace, w ograniczonym zakresie kontynuowało jego rozwój do końca wojny. Wyprodukowano jedynie kadłub, na którym według planów miała być osadzona zmodyfikowana wieża czołgu Maus z działem 12,8 KwK. Rozważano też dalsze modyfikacje w celu montowania armat większego kalibru. W czerwcu 1945 roku kadłub został przejęty przez wojska brytyjskie, które przetransportowały go do Wielkiej Brytanii w celu oceny konstrukcji. Następnie kadłub został zezłomowany.
Bibliografia
- Panzerkampfwagen E100. Technical Virtue. [dostęp 2010-02-22]. (ang.).
- Andrzej Kiński, Paweł Żurkowski: Czołg superciężki E-100. Niemiecka Broń Pancerna. [dostęp 2010-02-22]. (pol.).
- Entwicklung Series (Standard Series). Achtung Panzer!. [dostęp 2014-06-01]. (ang.).
- p
- d
- e