Papa Jack Laine
Jack Laine w 1906 roku | |||
Imię i nazwisko | George Vetiala Laine | ||
---|---|---|---|
Pseudonim | Papa Jack | ||
Data i miejsce urodzenia | 21 września 1873 | ||
Data i miejsce śmierci | 1 czerwca 1966 | ||
Gatunki | jazz | ||
Zawód | perkusista | ||
|
George Vetiala "Papa Jack" Laine[1] (ur. 21 września 1873 w Nowym Orleanie, zm. 1 czerwca 1966 tamże) – amerykański perkusista jazzowy i łowca talentów muzycznych.
Życiorys
Karierę muzyczną zaczął bardzo wcześnie – już w wieku 15 lat grał na kontrabasie i althornie. Utrzymywał się z pracy w kuźni jako kowal. W wieku 25 lat został na krótko wcielony do armii z powodu wybuchu wojny amerykańsko-hiszpańskiej[2]. W 1888 roku założył pierwszą grupę muzyczną, a kilka lat później został liderem "Reliance Brass Band", która istniała 40 lat, pomimo przejścia Laine'a na emeryturę w 1917 roku[3].
Przy ulicy Exchange Alley, między Canal i Bienville, prowadził prowizoryczne biuro dla muzyków poszukujących pracy. Jego usługi były bardzo popularne w Nowym Orleanie, z biegiem czasu stał się łowcą talentów i ta rola zapewniła mu największy rozgłos – po latach zyskał określenie "ojca białego jazzu" (jako że wypromował głównie białych muzyków, którzy wykonywali popularny przed I wojną światową dixieland). Dzięki Laine'nowi sławę zyskali m.in. George Brunies i Sharkey Bonano, późniejsi członkowie Original Dixieland Jass Band[2][3].
W 1895 ożenił się z córką kubańskiego imigranta, Blanche Nunez. Miał dwoje dzieci, Alfreda (ur. 1895) i Almę (ur. 1901)[1]. Zmarł w swoim rodzinnym mieście w 1 czerwca 1966 roku.
Przypisy
- ↑ a b "Papa Jack" George Vetiala Laine – New Orleans Jazz National Historical Park (U.S. National Park Service) [online], www.nps.gov [dostęp 2017-03-06] (ang.).
- ↑ a b Andrzej Schmidt: Historia jazzu. Lublin: Polihymnia, 2009, s. 185. ISBN 978-83-7270-672-2.
- ↑ a b ScottS. Yanow ScottS., Papa Jack Laine [online], AllMusic [dostęp 2017-03-06] .
- Britannica: biography/Papa-Jack-Laine