Pinocytoza

Schemat pinocytozy

Pinocytoza – rodzaj endocytozy, sposób odżywiania wielu ameb (Amoeba), orzęsków (Ciliata) oraz wiciowców (Flagellata). Występuje także w niektórych tkankach organizmów wielokomórkowych[1]. Polega na pobieraniu ze środowiska płynu z rozpuszczonymi w nim substancjami pokarmowymi (np. białkami lub tłuszczami)[1][2]. Wskutek działania kompleksów klatryny[3] dochodzi do wpuklenia błony komórkowej, wskutek czego powstają kanaliki pinocytarne, z których każdy zakończony jest pęcherzykiem pinocytarnym[1][2][3]. Pęcherzyk ten odrywa się od błony i przemieszcza w głąb cytoplazmy, a następnie w całości trawione (włącznie z błoną) przy udziale lizosomów[1][2].

Zobacz też

  • fagocytoza

Przypisy

  1. ↑ a b c d Encyklopedia Biologia. Agnieszka Nawrot (red.). Kraków: Wydawnictwo GREG, s. 414. ISBN 978-83-7327-756-4.
  2. ↑ a b c MarzenaM. Popielarska MarzenaM., RobertR. Konieczny RobertR., GrzegorzG. Góralski GrzegorzG., Słownik szkolny. Biologia, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2008, s. 267, ISBN 978-83-7435-692-3 .
  3. ↑ a b Swoistość ameb, [w:] JerzyJ. Dzik JerzyJ., Zoologia. Różnorodność i pokrewieństwa zwierząt, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2015, s. 22, ISBN 978-83-235-1918-8 .
Kontrola autorytatywna (proces biologiczny):
  • GND: 4359627-7
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: science/pinocytosis
  • Catalana: 0131941
  • DSDE: pinocytose