Piotr Lisiewicz

Piotr Lisiewicz
Data i miejsce urodzenia

1972
Poznań

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta

Pracodawca

Telewizja Republika

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Piotr Lisiewicz (pierwszy z prawej) w czasie konferencji na Uniwersytecie Zielonogórskim

Piotr Lisiewicz (ur. 1972 w Poznaniu) – polski publicysta, aktywista Akcji Alternatywnej „Naszość” i Komitetu Wolny Kaukaz.

Życiorys

Absolwent VII Liceum Ogólnokształcącego im. Dąbrówki w Poznaniu z 1991. W trakcie nauki w szkole był jednym z twórców „Naszości”[1]. W młodości związany ze środowiskiem kibolskim[2].

Rozgłos przyniosły mu organizowane przez „Naszość” happeningi oraz powiązane z nimi rozprawy sądowe, np. proces w 2002 pod zarzutem, iż 7 listopada 2001 w Poznaniu ...umyślnie wprowadził w błąd funkcjonariusza policji co do tożsamości własnej, podając iż nazywa się Włodzimierz Ilicz Lenin, a faktycznie nazywa się Piotr Lisiewicz[3][4][5]. Został też działaczem Komitetu Wolny Kaukaz[6]

Od czasów licealnych związany z tygodnikiem „Gazeta Polska”[7]. W tym czasopiśmie został szefem działu krajowego. Na łamach „GP” publikuje m.in. całostronicowe felietony o charakterze satyry politycznej oraz rubrykę „Okiem Lenina”, w której zamieszcza cytaty z pism przywódcy bolszewików bądź inne cytaty związane z tą postacią. Do 2009 współpracował z miesięcznikiem „Niezależna Gazeta Polska”, a od 2009 publikuje w jego kontynuatorze „Niezależna Gazeta Polska – Nowe Państwo[2], a ponadto z serwisem informacyjnym Niezalezna.pl[8].

Od 2013 na antenie stacji Telewizja Republika prowadzi wspólnie z Katarzyną Gójską program Kulisy manipulacji[9]. Od 2016 prowadzi program Wywiad z chuliganem[10]. Od 2022 jest jednym z gospodarzy popołudniowego pasma publicystycznego Wolne głosy[11]. Od 2024 jest jednym z gospodarzy wieczornego, satyryczno-publicystycznego magazynu Piachem w tryby[12].

Życie prywatne

Jest bratem Pawła, szefa Gabinetu Prezydenta RP za czasów prezydentury Bronisława Komorowskiego[13] w latach 2010–2015. Żonaty[2] z Sylwią[14]. Ma syna Władysława[15].

Przypisy

  1. Magiczna data: 2007-07-07 – siedem życzeń spełni się?. gazeta.pl, 2007-07-06. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  2. a b c Partyzant ↓, s. 117.
  3. Policja ściga za Lenina (autor Mark), Gazeta Poznańska z 14 maja 2002.
  4. Lenin jak żywy? (autor BAS), „Gazeta Poznańska” z 20 czerwca 2002.
  5. Lisiewicz nie jest Leninem, czyli koniec kuriozalnego procesu w Poznaniu (autor Piotr Zabłocki), „Gazeta Wyborcza” Poznań z 14 grudnia 2002.
  6. Partyzant ↓, s. 115.
  7. Partyzant ↓, s. 114.
  8. Niezależna.pl: „Zyzie” Lisiewicza. [dostęp 2009-03-05]. (pol.).
  9. TV Republika, godz. 21.00 – dzisiaj program „Kulisy manipulacji”. niezalezna.pl, 2013-05-16. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  10. UWAGA! JUŻ jutro premiera nowego formatu Telewizji Republika: „Wywiad z chuliganem” czyli Piotr Lisiewicz w rozmowach z buntownikami [online], tvrepublika.pl [dostęp 2024-05-20] .
  11. Tylko w TV Republika: Wolne Głosy, gościem red. Piotra Lisiewicza będzie europoseł Patryk Jaki [online], tvrepublika.pl [dostęp 2024-02-16] .
  12. TV Republika testuje program publicystyczny "Piachem w tryby" w miejsce "Mówi się" Jacka Sobali [online], Press.pl [dostęp 2024-04-10]  (pol.).
  13. Bracia na opak – jeden w „Gazecie Polskiej”, drugi u prezydenta. wprost.pl. [dostęp 2014-04-08].
  14. Piotr i Paweł. poznan.wyborcza.pl, 2001-06-28. [dostęp 2021-05-06].
  15. Narodziny Lisiewicza. gpcodziennie.pl. [dostęp 2021-05-06].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Felietony Piotra Lisiewicza na stronie Gazety Polskiej
  • VIAF: 122145541802896601966
  • LCCN: n2016006397
  • PLWABN: 9810705533305606