Pregoła
Pregoła przepływająca przez Gwardiejsk | |||
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Rosja | ||
Obwód | |||
Rzeka | |||
Długość | 123 km | ||
Powierzchnia zlewni | 15,5 tys. km² | ||
Średni przepływ | 90 m³/s | ||
Źródło | |||
Miejsce | Instrucz, Węgorapa | ||
Współrzędne | 54°38′53″N 21°47′32″E/54,648056 21,792222 | ||
Ujście | |||
Recypient | Zalew Wiślany | ||
Współrzędne | 54°41′21″N 20°22′28″E/54,689167 20,374444 | ||
Położenie na mapie obwodu królewieckiego | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
|
Pregoła (ros. Преголя, Priegolja, niem. Pregel, lit. Prieglius, łac. Vatrulia) – rzeka w rosyjskim obwodzie królewieckim.
Pregoła powstaje z połączenia Węgorapy i Instruczy w okolicach Czerniachowska. Głównym jej dopływem jest Łyna. Uchodzi do Zalewu Wiślanego[1].
Jest najdłuższą rzeką obwodu królewieckiego i w całości przepływa w jego granicach. Jest żeglowna na całej długości. Do czasu wybudowania linii kolejowej Królewiec-Wystruć Pregoła miała duże znaczenie transportowe.
Nad Pregołą leżą Czerniachowsk, Znamiensk, Gwardiejsk i Królewiec.
Polską nazwę Pregoła wprowadzono urzędowo w 1949 roku[2].
Zagadnienie mostów królewieckich sformułowane przez Leonharda Eulera dotyczy siedmiu mostów przerzuconych nad Pregołą w Królewcu.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Pregoła, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 32 .
- Pregoła, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 740 .
- PWN: 3962034
- БРЭ: 3174285