Rówienkowa Turnia
Graniasta Turnia, Rówienkowa Turnia i Krzesany Róg | |||
Państwo | Słowacja | ||
---|---|---|---|
Położenie | Kraj preszowski | ||
Pasmo | Tatry, Karpaty | ||
Wysokość | 2272 m n.p.m. | ||
Wybitność | 42 m | ||
Pierwsze wejście | 30 sierpnia 1906 | ||
Położenie na mapie Tatr | |||
Położenie na mapie Karpat | |||
49°11′08″N 20°09′34″E/49,185556 20,159444 | |||
|
Rówienkowa Turnia, dawniej Zachodnia Rówienkowa Turnia (słow. Rovienková veža, Západná Rovienková veža, niem. Westliches Rovinkihorn, węg. Nyugati-Rovinki-szarv, 2272 m n.p.m.[1]) – szczyt w głównej grani Tatr, wznoszący się nad doliną Rówienki (Rovienková dolina) i Doliną Staroleśną (Veľká Studená dolina). Od Graniastej Turni (Hranatá veža, 2261 m) oddzielony jest Graniastą Przełęczą (Vyšné Rovienkové sedlo, 2235 m), a od Krzesanego Rogu (Kresaný roh, 2305 m) – Rówienkową Przełęczą (Rovienkové sedlo, 2230 m).
Poniżej uskoku południowo-zachodniej grani schodzącej ku Graniastej Przełęczy znajdują się: Rówienkowa Szczerbina i Rówienkowy Ząb.
Nazwa pochodzi od Doliny Rówienek. Na Rówienkową Turnię nie prowadzi żaden szlak turystyczny. Najdogodniejsze wejście nieznakowane (nieco trudne) jest od Graniastej Przełęczy.
Pierwsze znane wejścia:
- latem – Zygmunt Klemensiewicz i Jerzy Maślanka, 30 sierpnia 1906 r.,
- zimą – Arno Puškáš i towarzysze, 3 marca 1955 r.
Przypisy
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971.
- p
- d
- e