Rozwiązywanie przestrzeni

Funkcje trygonometryczne, inspiracja nazw poszczególnych fragmentów tekstu poematu

Rozwiązywanie przestrzeni – nieukończony[1] poemat Tymoteusza Karpowicza[2], w zamyśle autora druga część poematu Odwrócone światło[3][4]. Fragmenty dzieła zostały opublikowane w 1989 roku pt. Rozwiązywanie przestrzeni : poemat polimorficzny (fragmenty) w Niezależnej Oficynie Wydawniczej[5].

Geneza

Pierwsze teksty, które weszły w skład poematu, powstały przed 1972 rokiem[6], tj. datą publikacji Odwróconego światła[2]. W 1976 roku Karpowicz wysłał Andrzejowi Falkiewiczowi 98 wierszy z planowanego poematu Przestrzenie, większość z nich znalazła się we fragmentarycznym wydaniu z 1989 roku[5].

W 1986 roku berliński Archipelag opublikował fragmenty poematu Rozwiązywanie przestrzeni (nr 1–2 [28–29]), które zostały później przedrukowane i wydane jako książka w Niezależnej Oficynie Wydawniczej w 1989 roku bez wiedzy i zgody poety[5].

w 1999 roku ukazał się tom Słoje zadrzewne, który także zawierał wiersze z planowanego poematu, tytuł dziewiątego rozdziału[7] brzmi zresztą Rozwiązywanie przestrzeni[8].

Nad kształtem całości poematu autor pracował do końca życia[2].

Forma

Podobnie jak w przypadku oryginalnej konstrukcji tomu Odwrócone światło, również w Rozwiązywaniu przestrzeni poeta grupował teksty według schematu: oryginał alfa, sześć „funkcji kąta alfa” w postaci sentencji[7]: sinus, cosinus, tangens, cotangens, secans, cosecans oraz utwór „wymiar pokątny”[9].

Warstwa znaczeniowa

W zamyśle autora, Rozwiązywanie przestrzeni miało stanowić „podróż do kresu «porządku moralnego» (Kant) i jego prapoczątku”[3].

Karpowicz w swoim poemacie sięgnął po zagadnienia związane m.in. z filozofią, logiką czy geometrią[10].

Przypisy

Bibliografia

  • Karolina Górniak: Granice w poezji Tymoteusza Karpowicza i Ezry Pounda. W: Literatura na granicach. Monografia naukowa. Kraków: 2015. ISBN 978-83-63910-44-0.
  • Grzech. Anna Czekanowicz (red.), Stanisław Rosiek (red.). Gdańsk: Słowo/Obraz Terytoria, 2004, s. 157, seria: Punkt po Punkcie. R. 4, z. 4. ISBN 83-89405-82-2.
  • Bartosz Małczyński: Rozwiązywanie tekstów. Poetyckie polimorfie Tymoteusza Karpowicza. Kraków: Universitas, 2010. ISBN 978-83-242-1466-2.
  • Jan Stolarczyk: Posłowie. W: Tymoteusz Karpowicz: Dzieła zebrane. Wrocław: Biuro Literackie, 2013. ISBN 978-83-63129-57-6.