Telegraf bezprzewodowy

Ten artykuł dotyczy urządzenia radiowego. Zobacz też: inne znaczenia słowa Telegraf.
Samorejestrujący odbiornik telegrafu bezprzewodowego z roku 1903

Telegraf bezprzewodowy – radiowe urządzenie nadawczo-odbiorcze, pozwalające na odległość przekazać sygnały radiowe kodem Morse'a. Telegraf „bez drutu” został zbudowany w oparciu o nadajnik i odbiornik Marconiego w roku 1903 przez Juliana Ochorowicza, wynalazcę i konstruktora,[potrzebny przypis] a wykorzystany do nadania sygnałów wzywających na pomoc po raz pierwszy przez transatlantyk RMS Republic w styczniu 1906 roku.

Bibliografia

  • Witold J. Urbanowicz: Transatlantyki: Zarys ich dziejów i techniki. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1977.
Kontrola autorytatywna (telegrafia):
  • NKC: ph116013, ph114138
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: technology/wireless-telegraphy, technology/radiotelegraphy
  • Universalis: marconi-et-la-telegraphie-sans-fil