Thaddeus Stevens

Thaddeus Stevens

Thaddeus Stevens między rokiem 1860 a 1868
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1792 Danville
Data i miejsce śmierci	11 sierpnia 1868 Waszyngton
członek Izby Reprezentantów z Pensylwanii
Okres	od marca 1849 do marca 1853
Przynależność polityczna	Partia Antymasońska Partia Wigów Partia Republikańska
Okres	od marca 1859 do sierpnia 1868
Multimedia w Wikimedia Commons

Thaddeus Stevens (ur. 4 kwietnia 1792 w Danville, zm. 11 sierpnia 1868 w Waszyngtonie) – amerykański polityk i abolicjonista.

Życiorys

Urodził się 4 kwietnia 1792 w Danville^[1]. Ukończył Peacham Academy, a następnie University of Vermont^[1]. W 1815 roku przeniósł się do Pensylwanii, a rok później został przyjęty do palestry i rozpoczął prywatną praktykę prawniczą w Gettysburgu^[1]. Będąc naocznym świadkiem systemu niewolniczego, rozwinął u siebie do niego awersję i występował jako adwokat uciekinierów bez pobierania zapłaty^[2]. W latach 1833–1841 pełnił funkcje w legislaturze stanowej z ramienia Partii Antymasońskiej^[2]. Opowiadał się wówczas za ulepszeniami wewnętrznymi i publicznymi szkołami, natomiast sprzeciwiał się wolnomularzom, właścicielom niewolników i sojusznikom Andrew Jacksona^[2]. W 1842 przeniósł się do Lancasteru, a siedem lat później został wybrany do Izby Reprezentantów, z ramienia Partii Wigów^[1]. Pełniąc tę funkcję popierał podwyższenie taryf celnych i oponował przeciwko systemowi niewolnictwa zawartemu w kompromisie z 1850 roku^[2].

W połowie lat 50. XIX wieku wstąpił do nowo utworzonej Partii Republikańskiej, która głosiła hasła abolicjonistyczne^[2]. Z jej nominacji, w 1859 roku został ponownie wybrany do izby niższej, w której zasiadał aż do śmierci^[1]. Po wojnie secesyjnej był jednym z najbardziej aktywnych członków Radykalnych Republikanów i domagał się sprawiedliwości dla Afroamerykanów^[2]. Objął nieformalne przewodnictwo w Izbie Reprezentantów i wykluczył z obrad polityków z Południa, a także odegrał istotną rolę w opracowaniu XIV poprawki do Konstytucji i planie rekonstrukcji kraju^[2]. Ponieważ opowiadał się za zbrojną okupacją Południa, a prezydent Andrew Johnson był temu przeciwny, Stevens wszczął procedurę jego odwołania^[2]. Przez cały czas trwania procesu, Stevens nalegał, by plantacje na Południu zostały odebrane ich właścicielom, część ziemi została podzielona między wyzwoleńców, a wpływy z salda miały zostać wykorzystane na spłatę narodowego długu wojennego (plan ten jednak nie uzyskał aprobaty w Kongresie)^[2].

Podupadłszy na zdrowiu, poprosił by po śmierci pochować go wraz z czarnoskórymi Amerykanami na cmentarzu w Lancaster^[2]. Zmarł 11 sierpnia 1868 w Waszyngtonie^[1]. Na jego nagrobku wyryto jego własne zdanie, mówiące o „równości wszystkich ludzi wobec Stwórcy”^[2].

Przypisy