Tytus Zbyszewski
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1 listopada 1886 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 czerwca 1942 | ||
| Konsul Generalny RP w Lipsku | |||
| Okres | od 1923 | ||
| Poprzednik | Konrad Krokowski | ||
| Następca | Jerzy Adamkiewicz | ||
| Konsul Generalny RP w Jerozolimie | |||
| Okres | od 1927 | ||
| Poprzednik | Otton Sas-Hubicki | ||
| Następca | Kazimierz Kurnikowski | ||
| Konsul Generalny RP w Chicago | |||
| Okres | od 1931 | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Odznaczenia | |||
         | |||
| |||
Tytus Zbyszewski (ur. 1 listopada 1886 w Jassach, zm. 29 czerwca 1942 w KL Auschwitz) – polski prawnik, doktor praw, urzędnik konsularny II Rzeczypospolitej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Leona i Berty z Kapuścińskich. Uczęszczał do gimnazjum w Jassach, następnie w Rzeszowie. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego i Szkoły Nauk Społecznych i Politycznych (l'École des Sciences politiques et sociales) w Brukseli. Uzyskał stopień naukowy doktora praw.
W latach 1905–1907 działał w Towarzystwie Szkoły Ludowej we Lwowie.
W czasie I wojny światowej służył w Armii Austro-Węgier, po odzyskaniu niepodległości w Wojsku Polskim. Został awansowany na stopień kapitana rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[1].
W 1918 wstąpił do służby zagranicznej II Rzeczypospolitej, sprawując funkcje m.in. konsula/konsula generalnego w Lipsku (1923–1927), konsula generalnego w Jerozolimie (1927–1930) i Chicago (1931–1934), zastępcy dyrektora Departamentu Administracyjnego MSZ. Na początku września 1934 został ciężko ranny w wypadku drogowym, gdy prowadzony przez niego samochód został uderzony przez wagon międzynarodowego pociągu robotniczego w pobliżu Niagara Falls[2]. W 1935 został przeniesiony na emeryturę. Pełnił funkcję dyrektora Izby Handlowej Polsko-Rumuńskiej (Camera de Comerț Polono-Româna) w Warszawie.
W czasie okupacji niemieckiej aresztowany. Osadzony na Pawiaku[3] i wywieziony 17 kwietnia 1942 do KL Auschwitz[4], (numer więźnia: 31390), gdzie został rozstrzelany[5].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3397 (1922)[6]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[7]
- Złoty Krzyż Zasługi (20 czerwca 1928)[8]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
- Krzyż Komandorski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)
- Order Grobu Świętego III klasy (Stolica Apostolska)
- Złoty Krzyż Ziemi Świętej (Stolica Apostolska)
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 743, 840.
- ↑ Konsul Zbyszewski ciężko ranny w wypadku automobilowym. „Gazeta Polska w Brazylji”. Nr 37, s. 6, 9 września 1934.
- ↑ Więźniowie PAWIAKA [online], www.stankiewicze.com [dostęp 2017-11-20] (pol.).
- ↑ Informacja o więźniach / Muzeum / Auschwitz-Birkenau [online], www.auschwitz.org [dostęp 2017-11-20] (pol.).
- ↑ Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa 1985, s. 504.
- ↑ Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 2, s. 103
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 145, poz. 262 „za zasługi na polu opieki konsularnej oraz propagandy kulturalnej i ekonomicznej zagranicą”.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933. Warszawa: Klub Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej, 1933, s. 89. [dostęp 2022-06-01].
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 360. [dostęp 2021-12-06].
Kontrola autorytatywna (osoba):
